Ný félagsrit - 01.01.1853, Side 124

124
UM GODORD.
hann sá hina suðrænu höll á Danpstöbum í Árheimum*),
þar sem þeir Danr og Danpr drukku dýrar veigar, og
') f>ab er mjög rángt ab ímynda ser ab A r h e i m a r þessir (= tign-
arheimar, eba álfheimar) sén nokkurt þab hérab, er menn geti
fundií) í hinu eba þessu landi; þeir eru einsog öll þess konar
lönd, sem ætíb afteins hafa verib til í trúnni, alstabar og
hvergi. Hitt er annab, ab þab er injög örbugt í hinum elztu
sögnum ab abskilja þab, sem satt er og víst heflr borií) vib,
frá hinu, sem abeins er forn trú, og svo er t. a. m. í Her-
vararsögu, sera annars er ágætust allra heibinna fornsagna,
sem vib eigum skrifabar, ab annarar tegundar sögum er þar
aubsjáanlega blandaí) saman vií), ef til vill, áreibanlegar frá-
sagnir um Heiðrek konúng, Angantý og Heibrek úlfsham, sem
vfst sýnast að hafa verift til, þar seni ætt Ivars víbfabma er
réttilega talin til Heibreks úlfshams; en þetta gat mjög léttilega
ruglast, þarsem hin eldri nöfn hafa verib hin sömu og þjóbin,
sem frá var sagt, alltaf Húnar. Sjálfar forrisögurnar um Dau
og Danp eru aldrei annab enn sögusagnir um uppruna kon-
úngdóinsins og mjög svo samgrónar vib gobatrúna, einkum á
vönum. Hvernig Danpr ab mörgu leiti svari til Njarbar og
Danr til Freys og Heimdallar, getum vér nú ei útlistab, en
viljum abeins biftja menn ab gá ab, hve samkvæmar sögurnar
eru sjálfum sér, þar sem í Hervararsögu segir, aí) Arheimar
heiti líka Ernarhéraft, en hersis dóttirin, jarlskonan, er
látiu heita Erna í Hfgsmálum; er hér aubsjáanlegt, ab jarlinn
heflr átt ab sækja konu sfna til Arheima, af sér sambobinni
ætt, þó ei væri þab sjálf konúngsættin (Danps ætt/, einsog
þrællinn fékk þýbornrar og karlinn sér jafnborinnar konu, og
sannar allt þetta þab, sem vér gátum til, ab hersar hafi
verib taldir inebal hinna gobbornu fornætta, en ei Karla
ættar. Uui Danpstabi segir í Hervararsögu, ab þeir hafi
verií) f Arheimum, en í Atlakvibu eru þeir látnir vera í Húna-
landi, og þurfa menn þó ei heldur aft halda, ab þetta sé
nokkur mótsögn, þvf bæbi Iiúnaland, Valland og önnur forn
sögulönd voru einmibt öll árheimar meí) einu nafui. Er
þetta allt og mjög merkilegt viWkjandi upprnna þjöbarnafnsins
Danir, þvf nú er þaí) aubsjáanlegt, a?) þab er eiginlega í
upphafi ekkert aunab enn álfa heiti eba annara subrænna vætta,
sem byggbu ab' trú manna óbul Njarbar og hefir síban aðeins