Ný félagsrit - 01.01.1858, Síða 171

KVÆDI.
171
i.
Og aí> settu þessu þíngi
þaf) og sést, er duldist lengi,
kemst þá ddmi undan engi.
7.
Hvab á aumur eg þá gera,
Og á hvers mig náöir bera
Er sýku má ugglaus varla vera.
8.
Drottinn <5gna, svo margt sinni
Sem aí> hlífíiir skepnu þinni,
Berg þá önd af miskun minni!
Judex ergo quum sedebit,
Quidquid latet, apparebit,
Nil inultum remanebit.
Quid sum miser tunc dicturus,
Quem patronum rogaturus,
Quum vix justus sit securus.
Rex tremendæ majestatis,
Qui salvandos salvas gratis,
Salva me. fons pietatis.