Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1855, Side 21

21
opt er gjörfeur meö hundum, er dhlutvandir smalar þá
siga næsta óspart á feh; aptur er þab ei ósjaldan, ab fyrir
því ab hjásetuna vantar verbur vant af kvífenu, enda
eru gagnsmunir af kvíám, ab því sem mönnum nú seg-
ist frá, allvíba talsvert minni en ab fornu hefir verib,
og munu þ<5 hagar ei þeim mun lakari en ábur, þ<5
nokkru fleira sti fjárins; og má þab marka af fjárskurb-
inum, sem í 3 ár, hin fyrstu er her ræbir um, varb í
g<5bu lagi; en þ<5 hann væri lángtum lakari hin tvö síbari
ár, má þab ab öllum líkindum eigna vorkuldunum, og
því, ab hausthret t<5ku snemma til.
Sjáfarutvegurinn vestra er í líku horfi og ábur, og er
nú þegar her ab framan skýrt frá aflanum, eins og hann
hefir verib um þessi ár1, þ<5 má fullyi ba, ab fremur
munu nú færri skip en fleiri gánga til fiskjar vestra, en
ab undanförnu verib hefir, og mun þab koma til af því,
ab bændur fara nú ei aÖ sjó jafnmargir og áöur, en sinna
fremur jaröarrækt og garba ab vorinu, svo er þab og, ab tals-
veröur mannfjöldi fer abþiljuskipunum, enda má ei annab segja,
en aÖ þau auki bjargræöisveguna, ab minnsta kosti hjá Is-
firbíngum. þess skal og her geta, ab vöbuselaafli á rá *
eba meb skutlum er því nær enginn vib þab sem ábur
var, og kenna menn þab skotamönnum og smáhvolum
(háhyrníngum), er fremur nú en ábur sækja inn á Isa-
fjörb á vetrum, síban þorskaflinn jókst þar aptur; en aptur
eru menn nú bæbi þar og í Steingrímsfirbi farnir ab verja
miklu fe til nóta, sem lagöar eru fyrir sel þenna af
landi fram í sjó; og hefir þetta vel heppnazt allvíöa.
þab teljum vór eitt af dugnabarfyrirtækjum Ísfirbínga, ab
þeir eru teknir ab leggja stund á hvalaveiöi meb betra
útbúnabi en ábur var; og þó ei sóu mikil brögb ab þessu
enn sem komiö er, er vonanda, ab þab standi til bóta.
Utselakópaveiöi hefir þessi árin veriö í betra lagi og
*) sjá ArferÖ.