Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1855, Qupperneq 46

46
sfóar, er hann var skipa&ur í skólameistaradæmi á Ðiony-
sius dog pínslarvotts.
Meistara Brynjúlfl fórst vel vfó Hallgrím, og fyrir
því, aí) hann var sjálfur alkunnugur oifóinn enum hálæifóa
Jóh. Resenio Sjálands-biskupi hinum eldra, umsjónar-
manni skólans, og öhrum februm háskólans, þá flutti hann
, svo mál Hallgríms, ao hann var tekinn inn í Vorfrúrskóla
' og settur í nefesta flokk, er kallabist „Sinka Lectia“ og
heíir hann þá verfó 17 efca 18 vetra; var hann metan
hann dvaldist í þeirri lectíu almennt kallaÖur „den lange
Sinke,“ en svo gekk honum námfó vel, a& vorife 1636
var hann kominn í „Meistara Lectiu.“ En þafe var ár hfó
sama og hfó íslenzka fólk kom til Kaupmannahafnar úr þrælk-
uninni frá Tyrkjum, er hifóan var hernumfó af landi flutt
árfó 1627, og út hafði verfó keypt fyrir penínga, 38 ab
tölu, og var þah í Kaupmannahöfn um veturinn, en þah
skildi ei dönsku, en skortur var á íslenzltum stúdentum,
var Hallgrímur þá fenginn afc lesa og tala fyrir því gufes-
oifó, til þess þaö kæmist út híngah nufó skipum.
Gubrfóur Símonsdóttir hiit kona ein, er hertekin haffei
verife úr Vestmannaeyjum, og gipt verife þeim manni, er
Eyjólfur liet: var hún einafhinum herteknu, semúthöffeu
vérife keyptir; sagt er hún væri kona frífe sýnum. þafe
er í sögnum, afe hún væri ambátt deyans í Alsír og kæmi
ser þá allvel, og þafe þótt Guferífeur væri skapstór mjög
köllufe, og svo kom, afe sonur deyans vildi fá hennar, var
þafe og, þegar afe kona deyans ól barn, afe hún leyffei
Guferífei afe búa um sig afe íslenzkum hætti, og segja ménn,
• afe all-lagin væri hún afe nærkonu starfa. En þar eru
konur látnar fæfea á burfearstólum. Er þá sagt, afe henni
gekk greifelega fæfeíngin og segfei þá, afe gott ætti þær
íslenzku hundtíkur, því jafnan köllufeu Alsírar kristna menn
hunda á þeim dögum. En ókvæfei mesta þótti, afe deya-
sonurinn fengi Guferífear, og þvi væri hún til sölu látin
mefe þeiin er útleystir voru, en hann gæfi henni þá kápu