Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1855, Side 47

47
sína, gersemi mikla, og segði þa&, af) mefe því skyldi hún
sýna, ab meiri væri sá hnndi, efea ei honum líkur, er
henni unni í Alsír. Er þá sagt, ah heldur naufcug færi
Gubríímr þaíian og blendin mjög væri hún oröin í trúnni,
og eldi lengi eptir af því.
Nú kom svo, ab Hallgrímur fekk ást á Guhríbi, og
þa& svo mjög, ab um voriS 1637, þá hi& útkeypta
fólk þetta skyldi fara út híngab, yíirgaf hann bæVi
skólann og lærdóminn, og fór meb Gubríbi út til íslands;
komu þau út í Keflavík, og var Hallgrímur leiguma&ur
danskra um sumarifc. En Gubrífcur ól barn í ytri Njarfevík,
litlu síbar en út kom, hjá bónda þeim, er Grímur Bergsson
höt; taldist svo til, afe niaVur hennar Eyjúlfur var þá
dáinn, svo ab friftlulífisbrot var talib, og haf&i Hall-
grímur nú þrjá vetur um tvítugt, afe því taliö er. Eptir
þafe Ðanir fóru utan úr Keflavík hafbi HallgrímUr hvergi
hæli, efeur þar hann kynni böffei sfnu a<j afe halla; sntirist
þá svo fyrir honum, afe hann varb áhángandi Arna á
Innra-Hólmi á Ákranesi, syni Gísla lögmanns þórbar-
sonar, svo au hann skaut skjóli yfir hann þaö eptir var
sumarsins, og var Hallgrímur hjá honum, og reyndist
Arni honum liinn mesti bjargvættur síoan. En fyrir því,
ab Hallgrímur hafui af öllum hug ráfeife ab fá GuÖríbar,
og hann varð ei frá því talinn, brauzt Arni fyrir því, afe
fá meö sanni spurt um dauÖa manns hennar, svo ab
Hallgrímur fékk hennar þessi misseri sufeur í Njarbvík ytri.
Grímur Bergsson, sá ábur var getife, átti Rósu Asgeirs-
dóttur Arasonar á Fitjum, móbur Oddnýjar, sem Gísli
Bjarnason í Vetleifsholti átti, og Ilelgu, móbur Gísla
prófasts Bjarnasonar á Melum. Grímur gjörfei Hallgrími
vel og ætlaöi fremur aÖ vera, en komst viö þa& í vand-
ræöi af brefi einu, er hann ritafei í einfeldni árife 1638
dag 19. maímán., var innihald þess: „Aí> fyrir sinn auö-
mjúkan bænastaö hafi GuÖ mýkt svo sinni höfuÖsmannsins
Pros Munds, aÖ hann hafi gefiö í sitt vald barnssekt