Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1855, Qupperneq 48

48
me& þeim skilmála, aí> Grímur borga&i til Bessastafea 18
- vættir fiska, því aí> júnkurinn (þab er höfu&sma&urinn)
vildi hafa 18 dali eba 18 vættir fiska, þar brotife hefbi
skefe í Danmörku, en þar sem Hallgrímur sc öldúngis
ffelaus, baí) Grímur gúfea menn á Sufeurnesjum, ab gefa
honum 1, 2, 3 — fiska, eptir því sem Gu?> blcsi scr-
hverjum í brjúst“. Bréf þetta kom í hendur fúgetans
Jens Söfrinssonar, umbohsmanns Pros Munds, í hans
fjærveru, og þykir Vigfúsi prúfasti eigi úlíklegt, aö yrfci
ab tilstilli Torfa Erlendssonar sýslumanns, fö&ur þormú&ar
sagnaritara konúngs. Stefndi þá Jens Grími til Kálfa-
tjarnarþíngs hinn ! 9. núv. hin sömu misseri undir dúm
Torfa Erlendssonar, a& svara til þessa lygabréfs (er hann
kalla&i). Grímur var á því þíngi varnarlítill og heyr&ist
ei me& sínar afbatanir, gat og ei komi& a& sér dönskum
vitnum, sem heyrt höf&u á tal höfu&smannsins og hans,
því þeir voru utan farnir, haf&i og ekkert fram a& bera
sínu máli til stu&níngs, og þa& þú flestra hyggja væri,
a& eigi mundi hann úsatt segja; gekk máli& á Grfm, svo
hann var dæmdur fallinn á málinu sem annar fjölmælis-
maöur, sekur vi& konúng og höfuösmanninn. En ári&
eptir (1639), þá máli& kom fyrir dúm lögmannanna Arna
Oddssonar og Magnúsar Bjarnarsonar á Múnkaþverá, um
sumariö á alþíngi, túku þeir ei svo hart á þessu, og
þútti rit Gríms me& smærri fjölmælum, og bá&u höfu&s-
manninn a& vægja Grími, og gjör&i hann þab me& því
skilyr&i, a& Grímur gæíi 20 dali til fátækra, og væri sá
ma&ur, er Kálfatjarnardúmur seg&i hann. Lykta&i svo
þetta mál, a& hann haf&i æriö illt fyrir a&sto& sína vi&
Hallgrím. En ei finnst þess getiö, hva& um sektargjald
Hallgríms hafi or&iö, er ekki úlíklegt, afe honum hafi gefizt
í þa&, eptir bei&ni Gríms.
En sí&an kve&st Vigfús prúfastur ei annafe vita viss-
ara um Hallgrím, þar til liann var& prestur, en a& hann
hati verib einhversta&ar bú&arsetuma&ur, helzt á Sufeur-