Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1912, Side 64

64
á skarsúðinni — á hinni gömlu torfkirkju á Flugumýri,
er hún var rifin 1905.
6167a-b — Vindskeiðar útskornar úr furu, 1. 267 og 271 sm. —
vantar lítið eitt af efra enda þeirrar styttri, en hin hefir
ekki lengri verið, br. 20 sm. og þ. 2,5—3 sm. Útskurð-
ur líkur þeim sem er á nr. 6166a-b; ekkert ártal, en
virðast jafngamlar hinum og eftir sama mann ef til vill.
Orðnar allmjög fúnar; fundust á sama stað og hinar
(6166 a-b).
6168a-b8% Kaleikur og patína úr silfri, ógylt, lítil; h. kal. um 11
sm., þverm. skálar 8,3 sm. og stéttar 7,5 sm.; skálin er
niðurmjó nokkuð eins og á kaleikum með gotn. lagi
venjulega, en þó lág: 3,5 sm. Umhverfis barma henn-
ar að utan er leturlína með rómv. upphafsstafaletri:
HIC • EST • CALIX ■ NOVI • ET * ETERNI • TESTAMENTI
• MISTERIVM • FIDEI • QVI • PROVOBIS • ETPRO . MUL-
TIS • EFVNDETVR • INREMISSIONEM • Stéttiner kringl-
ótt, dregst mjög að sér upp að hnúðnum og er þar
hringur utan um efst (þverm. 1,4 sm.); hún er algrafin,
bogar og bönd og blaðaskraut í rómönskum stíl. Hnúð-
urinn er kúlumyndaður, þverm. 3 sm. algrafinn, eru á
honum merki guðspjallamannanna og nöfn þeirra á
böndum við, nema Lúkasar. — Milli hnúðsins og skál-
arinnar er lítill hólkur grafinn og eru hringar utan um
hann efst og neðst. — Vígslumerki ekkert. — Patinan
er 9,5 sm. að þverm., barmar sléttir, þó með striki yzt
og inst. Á botni er grafin mynd heilagrar þreningar:
Guð faðir situr á bekk (stóii) og heldur á krossi (“ -krossi)
með Kristsmynd á (með gotn. lagi) fyrir framan sig, en
dúfa með útbreiddum vængjum (heil. andi) situr á kross-
inum. Fjórir bogar útfrá mynda einskonar kross eða
ferskeyttan flöt og eru greinar í hornunum að ofan-
verðu við þá. Á barminum er vígslumerki, beint yfir
höfði guðs, IH S með gotn. smáletursgerð. — Þessi
heilögu ker hafa tilheyrt kirkjunni á Miklabæ í Blöndu-
hlíð. Þau eru frumgotnesk og varla yngri en frá 14.
öld. Virðast vera islenzk að uppruna.
6169. — Kirkjuklukka steypt úr kopar, hæð með krónu 46 sm.,
þverm. neðst 38 sm. að utanmáli; slær sér mjög út neðst, en
er að lögun fremur löng og mjó, þverm. um randlistann