Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1961, Síða 163

FUNDIN ÞJÓÐHILDARKIRKJA
167
er höfuðkúpa af manni og er ef til vill mjög merkileg. Þið skuluð
hætta að grafa. Ég ætla þegar í stað yfir til Narssarssuak til þess að
gera orð landshöfðingjanum eða þjóðminjasafninu í Kaupmannahöfn.
Ég held, að hér hafi áreiðanlega fundizt elzti kirkjugarður nor-
rænna manna. Þess vegna skuluð þið bíða, þar til þið fáið nánari
fyrirmæli.“ Já, þá fellur vinnan samstundis niður.
Þegar ég kom til Narssarssuak, lék lánið við mig. Ég hitti N. 0.
Christensen skrifstofustjóra, en hann þekkti ég vel. Hann kom síðan
yfir til K’agssiarssuk og tók hauskúpu með sér daginn eftir.
Nokkru síðar komu margir jarðfræðingar frá Narssak. Þeir höfðu
fengið tilmæli um það frá þjóðminjasafninu að segja til um, hvers
konar fund hér væri um að ræða. Þeir fundu fleiri bein.
Seinna kom svo Jörgen Meldgárd magister frá þjóðminjasafninu
og gróf meira upp. Hann gerði ýmsar mælingar og fann allmargar
grafir, og hann sýndi fram á, að hér væri fyrsta kirkjan, sem kristnir
menn norrænir hefðu reist. Og í þeirri kirkju voru þau Þorfinnur
karlsefni og Guðríður ekkja gefin saman árið 1002.°)
Þegar hann fór heim, lofaði hann mér að koma aftur næsta sumar
til þess að ljúka verkinu. Svo að þetta lítur út fyrir að verða mjög
„spennandi“.
Ég vona, að þér komið einnig og lítið á fornleifafund þennan. .. . “
Reijkjavík, 2. jan. 1962.
6) Sjá Eiríks sögu rauða, 7. kap. Þýð.