Kirkjutíðindi fyrir Ísland - 01.06.1879, Síða 6

54
s. frv. eru miðuð við eyðingu Jerúsalems árið 70. í
stað orðanna „annað lögmál“ hafa eldri útgáfur af Tal-
múd evangelium, sem að öllum líkum er hinn uppruna-
legi lesmáti. — Eigi finnast orðin: „sonur og dóttir
skulu jafn-arfgeng“ í Guðspjöllunum, eins og vjer höf-
um þau nú (sbr. þó Gal. 3, 28). í I.úkasar Guðspjalli
12, 14 skorast frelsarinn undan að skera úr máli í
þess konar efnum. En geta má þeSs þó, að finna má
drög til hugmyndarinnar um jöfnuð konu og manns
bæði í lögmálinu, 1. Mós.b. 2, 24, í spámönnunum,
Mal. 2, 15, 16, og í nýja testamentinu, Matt. 19, 4—11,
Gal. 1, 11. 12. 16; 1. Kor. 11, 23. 15, 3. — Að öllum
líkum eru orðin þó rjett tilvitnun úr einhverjum Guð-
spjallstexta, er um þær mundir gekk þar eystra. En
enginn mun nú mega fá tilgreint, úr hvaða texta orð-
in eru komin, því auk þeirra fjögra Guðspjalla, er vjer
þekkjum nú, gengu meðal manna framan af fyrstu æfi
kristninnar að minnsta kosti þrjátíu önnur, sem rithöf-
undar fyrstu fjögra aldanna tilgreina. Tilvitnunin :
„Eg er eigi kominn til þess að taka frá lögmáli Mósis,
o. s. fr.“, kemur að efni alveg heim við Matt. 5. 17:
„Ætlið ekki, að eg sje kominn að áf taka lögmálið og
spámennina; til þess er eg ekki kominn, heldur til þess
að fullkomna það“.
þ>að er auðsjeð, að saga þessi gekk á Gyðinga-
landi, og var sögð til þess, að varpa ófrægð á trú
kristinna manna. En það kemur ekki til mála, að hún
sje öll skröksaga ein; til þess standa nöfn og innvitn-
anir allt of vel heima. Af þessari sögu sannast þá:
1. Að til voru kristin yfirvöld á ofanverðri fyrstu öld,
er hjetu byskupar (episkopoi). 2. að þau dæmdu í
borgaralegum málum. 3. að þá var til ritaður texti
af guðspjöllunum á Arameisku1 máli (sbr. Pápias, Ire-
') Svo nefna menn málblending Sýra og Kaldea.