Óðinn - 01.01.1921, Síða 17

17
6 ÐÍNN
B i s k u p.
Leystur var hann
ef til vili þá.
(Hífur sundur aflátsbrjef Gottskálks, óluig slær á þá
scm viö eru).
Hann er það ekki nú.
Þú framkvæmir, en jeg mun skapa skriftir.
Sira Þorgeir.
Nei, herra biskup böðull er jcg ekki.
B i s k u p
(reiður).
Pín uppreisn getur varðað kjóli og kalli!
(Við Lárenz franinii á leiksviðinu, hitt fólkið flesl íærir
sig ofar með óliug og talar saman i liljóði).
Nú lieyrðu, Lárenz, hugsað er nú mál þitt.
Iiún Fríður mín er alin upp við nægtir,
o'g hefur um tíma stóru búi stýrt
sem hefðarfrú. Að verða kotungs kona
er tæpast hennar insta ósk og þrá.
Ilver eðalsteinn í gulli blikar best,
bú henni umgjörð. Pú færð hennar liönd,
er þú átt Bræðratungu, og búslóð með
á stóra jörð.
Lárenz.
Þjer liatið Fríði, lierra!
B i s k u p.
Af ást jeg gef þjer níu nálta frest
til þess að eignast Tungu og besta bú.
Jeg lel þjer, Una, frænku mína í kvóld,
og fcr í tjald mitt, nóttin gerist köld.
(Fer).
U n a
(við Láreuz og Fríði).
Þið komið mcð mjer!
(Þau þrjá ganga í aðra átt en biskup; þeir sem inni eru,
eru allir i uppuámi).
Gottskálk.
Honum verður lieitt
i Viti, þar cr ærið nóg um cld;
mig vill liann brenna á l)áli!
T r i s t a n.
Ilerra sá
er djöfulóður! Eg vil uppreisn strax
með stáli og eldi, setja liann í sekk
Jóns Gerrekssonar.
G o 11 s k á 1 k
(við síra Porgeir).
Leiddu þennan lýð;
þú átt í vændutn afsetning og bann.
Ef galdrabálið brennir mig við staurinn,
mun þjer ei borgið.
Síra Þorgeir.
Þig hefur enginn kært.
Gottskálk.
Það gjörir biskup.
(Viö munkinn).
Munkur seldu mjer
eitt brjefið enn!
Munkurinn.
Nú má ei selja meira.
F.inn.
Á fólk að þola þelta?
A n n a r.
Öll sú iiska!
Nú kúgar kirkjan lýðinn!
Margar raddir.
Biskup rís
mót ])áfa sjálfum?
T r i s t a ti.
Sefur kóngur vor
fyrst slíkt er þolað?
Gottskálk.
Síra Þorgeir segir
jeg sje ei kærður fyrir kukl og galdra.
En galdrakæru er liótað, hún er dómur
í trúar málum,
Ó g a u t a n
(við síra Porgeir).
Taktu’ upp lýðsins merki!
Þú sem ert fæddur forystunnar til.
Síra Þorgeir.
Mig vantar (je.
Ó g a u t a n.
Jeg fæ þjer fulla kistu
af skiru gulli.
Síra Þorgeir
(á báðmn áttum).
Það er feikna fje!
R a d d i r.
Já, drepum biskup! — Drögum ltann í Ilvítá!
S o 1 v e i g
(við sira Porgeir).
Sú óhæfa má ekki verða að verki.
S í r a Þ o r g e i r.
Stórvilt er fólkið!