Óðinn - 01.01.1921, Blaðsíða 25

ÓÐINN
25
Ógautan,
Þá veröur druknun ei
hans bani. Sjerðu moldarlit og mold?
G o 11 s k á 1 k.
Nei, ekki mold.
Ó g a u t a n .
Fær elli’ og sóttar fár
ei bugað garpinn? Segðu hvað pú sjerð.
G o 11 s k á 1 k.
Nú er pað fult af blóði!
O g a u t a n .
ílann fellur þá,
já, eða verður veginn.
Gottskálk.
Best sem fj'rst!
(Uppi yfir þeim eru barin þrjú liögg).
Ó g a u t a ri.
Nú, síra Porgeir loksins, lciddu liann inn.
G o 11 s k á 1 k.
Jú, það verð jeg að gjðra, ei þckkir hann,
livar opna má.
(Fer út, kemur aftur með sira 1‘orgeir með bindi fyrir
augum; liann leysir bindið frá augum hans).
Síra Þorgeir.
Þið bregðið hulinslijálmi
á hnlda list, sem lýður hræðist mest.
O g a u t a n .
Já, lýður sá, er sjálfur ekkert kann ;
við leitum vitsku til að forða feigð
og sóttum; til að hrekja hungur burt
frá aumum lýð. Þú setst nú sjálfur lijer,
og leitar þar til lánið fundið er.
Síra Þorgeir.
Þá færi vel ef fyndist vitskusteinn,
sem flylti mönnum nægtir lífs og ljóss.
En kirkjan bannar galdra’ og brennir menn,
sem iðka þá. Af svarta galdri sðkk
Atlantís álfa sem að allir sakna
og allir þrá.
G o 11 s k á1k.
Ef þú vilt kæra mig
og láta brenna mig á báli, þá
eru til ráð sem reyndar þykja dýr,
til þess að forðast voðann.
Síra Þorgeir.
Enga ogn
er þörf að bjóða, brennur hata jeg.
Gottskálk.
Biskupinn sjálfur bauð að refsa mjer
með kárínum og skriftum. Flvað er þjer
í huga að gjöra við mig? Ekkert? Alt?
Síra Þorgeir.
Jeg gjöri ekkert.
O g a u t a n.
Vertu okkur hjá
og nem það alt, sem nema má af oss.
Síra Þorgeir.
En fæst það tyrir lítið?
O g a u t a n.
Ekki neitt;
Þú hættir að biðja helga menn og guð
um hjálp í neyð, þú treystir eigin þrótti
og eigin vitsku. — Hvenær var þjer gagn
að bæna-gjörð?
Síra Þorgeir.
Að lesa lítaníur
er kirkju og klerka starf.
O g a u t a n.
Það spillir ei,
ef öllu hinu er hætt.
Síra Þorgeir.
Mín reynsla er,
þeim orðum fylgir enginn kraftur meir,
að fyrir-bænir fyrir aðra og mig
sje gagnslaust verk. En væri galdralist
til meiri nota, vildi jeg velja hana,
krerari en svo er kirkjan ekki mjer.
O g a u t a n.
Nú setstu þá, og vertu einn af oss
í þessum litla töfra þríhyrning.
Sira Þorgeir.
Sýnið mjer engil þann, sem alla veit
óorðna hluti.
Ó g a u t a n.
Engin myrkra makt
á vald til þess.
Síra þorgeir,
Þá anda ókomins!
Ó g a u t a n.
Við knýjum liann með kyngi og töfrarún,
að segja allan sann um næstu tíð.
(Við Gottskálk).
Fleyg myrru i eldinn, stefndu stafnum svo
mót sólargangi, vektu völu í Ieiði,