Óðinn - 01.01.1921, Síða 48

48
ÓftlNN
því síðast hafði’ liann meiri l>eyg af mjer,
en jeg af honum.
U n a.
Höidum tijeðan inn.
T, árenz,
Er klukkan tólf?
U n a.
.leg heyrði hana slá;
í skrúðhúsinu sjálfu sjest það best.
I, á r e n z.
Jeg fer ei hjeðan fyrr en klukkan tóif.
Gá, hvað hún er.
U n a.
Já, komdu þangað með,
þar liggur Tristan jeg er hrædd við hann
sonur minn vo hann. Jeg fer ekki ein.
L á r e n z
(ætlar að fara, <*n snýr við aftur).
Hvað veit jeg um það? — F.rtu þetta sjálf?
U n a
(lirópar upp yfir sig),
Ifann missir ráðið!
I.árenz.
Helgimyndir hjer —
þær itafa litla liti.
U n a.
Ekki er von
þú þekkir mig nú, ef þjer sýnist svart
það sem er hvítt og gult og gylt og blátt.
Jú, kom þú, sonur, komdu til þín sjálfs,
þín sál er trufluð, sjónin þín er vilt.
I.árenz.
Er klukkan tólf?
U n a.
F’ú heyrðir liana slá.
Lárenz.
Jeg heyrði ekkert.
U n a.
Heyrn þin er þá vilt,
meinviltur crtu!
Lárcnz,
Móðir, kom þú hjer —
sjertu þá ekki einber missýning —
inn fyrir grátur, haltu mjer í hönd
þá hægri’, og jeg skal koma hvert þú vilt.
(Rjettir fram hendina með krossmarkinu).
U n a.
Slíkt bjóða drengir aðeins dæmdri sál.
Þá ertu vissulega orðinn ær.
Jeg bar þig undir hjarta og höndum á
og sat með þig á knjám í kirkju' og ranni.
Hvað hefur breytst á svona stuttri stund?
Lárenz.
Jeg hlýði þínum eigin ráðum enn.
Una.
Pú hlýðir? — Viltu vera hjer í nótt,
er ljósin brenna út, og alt er myrkt?
Pú munt þó vita’, að þá fer margt á sveim .
í saurgaðri kirkju svarta vetrar nótt.
Pú, kæri sonur! Hvenær færðu vit
þitt aftur! —
L á r e n z.
Kom þú, ljúfa móðir mín,
lak mjer í liönd!
(Ppftar hiin kemur ekki, hefur liann upp krnssmnrkifl
í lófa sjer á móti lienni).
U n a
(bognar umian, sns r sjer l'ram á móti áhorfenrtunum
með afskræmt andlit).
Nei. — Trúðu á hvað þú vilt.
(fer).
L á r e n z.
Má nokkrum trúa, þegar móðir hregst?
B i s k u p
(kemur inn).
Hjer ertu Lárenz! Labbar þú i kór
nú eftir það sem áður hefur skeð?
Nei, saurguð kirkja veitir enga vernd
þeim sökudólg, er leitar þar að líkn,
þvi hún er ekki griðastaður guðs;
þú flýðir hingað undan fári’ og dóm,
hvnr er þá Friður?
L á r e n /..
Hún er heima. Pjer
spyrjið þess herra?
B i s k u p.
Veitst’ ei vegna hvers?
L á r c n z:
Jeg veit það ekki.
B i s k u p.
Varstu allur burt
i morgun, þegar morðingjarnir komu
að sunnan tveir, og hleyptu heim til þin?
L á r e n z
(i ofboði).
Hvað morðingjarnir? Er þá Fríður myrt?