Ársskýrsla Ræktunarfjelags Norðurlands - 01.01.1904, Qupperneq 64

Ifm rófnarækt
eptir
Sigurð skólastjóra Sigurðsson.
í norðlægum löndum, er talið, að af öllum jurtum,
sem ræktaðar eru, sjeu það rófurnar sem hafi mesta þýð-
ingu. Þetta er einkum vegna þess, hve vel þær spretta,
þótt sumarið sje stutt og loptslagið hráslagalegt. Uppskera
af rófum getur verið mikil. Það er talað að í henni geti
verið helmingi meira af næringarefnum, heldur en í upp-
skeru af korntegundum, þegar miðað er við jafnstór svæði.
Rófurnar er hægt að nota á ýmsan hátt. Sumar tegund-
ir eru notaðar til mantieldis, aðrar til skepnufóðurs. Þá
er og búið til úr þeim sykur, spíritus o. fl.
Þær rófnategundir sem hægt er að rækta hjer á landi,
eru einkum þær, setn notaðar eru til manneldis og skepnu-
fóðurs. En af þeirn eru tnörg afbrigði. — Að þessu sinni
skulum vjer, að eins stuttlega, skýra frá ræktun þeirra
rófnategunda, sem, eins og þekkingu vorri er nú komið,
að voru áliti hafa mesta þýðingu, en það eru gulrófurnar.
Auk þeirra getur verið að tala um ræktun ýmsra næpna-
tegunda, sent nota má til manueldis og skepnufóðurs.
Á næsta ári lætur Ræktunarfjelagið gjöra ýtarlegar til-
raunir í þessa átt og vjer höfum þá trú og von, að t. d.
fóðurrófnarækt, niuni innan skamms tíina, verða algeng
hjer á landi og gefa ntikinn arð.
Á bls. 44 er skýrt frá tilraunum með fóðurrófur. Þær
hafa heppnasí vel. Þegar fjelagið hefur fengið meiri reynslu
í þessum efnutn, mun verða prentaður leiðarvísir um rækt-
un þeirra.