Eimreiðin - 01.09.1898, Side 68

228
vilja laús og vonar,
þá varstu mjer ekki fjarri,
þá birtistu mjer, hin blíða,
björt eins og dagmálasólin,
er hún af austurfjöllum
ylríka geisla sendir
ofan í djúpa dali
og dreifir og sundur greiðir
þokukaíið þjetta —
þannig komstu og vafðir
um mig örmum þínum
og upp til himins mjer bentir,
sagðir mjer inndælar sögur
um sælubústaði á hæðum
að þessu lifi liðnu,
og ljóð mjer söngstu fegri
en svanir á sumarkvöldum
syngja á blálygnum vötnum,
er sól úr náttmálasetri
sveipar bleikrauðu ljósi
hálsa og heiðarmóa
hartnær sigin til viðar!
O, þú, sem í árroða alda
ofan leiðst af himni
og af mæltra manna
múg nefnist trú á jörðu,
heyri jeg hvað þú mælir,
hljómar mjer rödd þín í eyrum
inndælli og unaðsfyllri
en áður nokkru sinni!
Enn vil jeg höfgu halla
höfði þjer að barnii
og á sigursöngva
sæla glaður hlýða
yfir eyrnd og dauða,
yfir rotnun og rnyrkri
og viðbjóð og vetrarkulda
voðalegrar grafar!
/• P-
C. R. Unger.
Carl Richard Unger er fæddur 2. júlí 1817 í Kristjaníu. Faðir
hans var herforðabúrsstjóri i Akursborg (Akershus), og átti því hægt
með að láta son sinn læra í skóla. 1835 útskrifaðist C. Unger, og
lagði þegar stund á málfræði, einkum norræna, og varð 6 árum síðar
það sem Norðmenn kalla háskóla-stipendiat, visindastyrk-þegi. Par á
eptir var hann nokkur ár erlendis, einkum í Kaupmannahöfn, til þess
að mentast frekar, og rannsaka handrit og skrifa upp úr þeim. 1831
varð hann lektor við háskólann i Kristjaníu og 1862 prófessor, og það
var hann svo að segja til dauðadags.
Snemma hneigðist hugur hans mjög að ritstörfum og einkum að
útgáfum fornra íslenzkra og norskra rita, og vann hann um mörg ár
að því með þeirri elju, iðni og þrautseigju, að þess munu fá dæmi.
Hið fyrsta, sem hann gaf út, var »Fornnorrten málfrœði« ásamt með