Eimreiðin - 01.09.1900, Síða 62

222
að 22 stöðum í báðum leiðum, auk þess sem þau jafnan koma
við í Skotlandi og oftast á 2—3 hafnir á Færeyjum. Auk þess
ganga í hverjum mánuði skip með ákveðinni ferðaáætlun milli
Khafnar og Austur- og Norðurlandsins bæði frá »Thor E. Tulinius«
og »Otto Wáthnes Arvinger«, sem hafa hvor um sig 12 viðkomu-
staði á íslandi og koma auk þess við í Noregi og Færeyjum og
stundum í Skotlandi. Og mörg önnur eimskip ganga nú árlega
til landsins, án þess að þau þó hafi fasta ferðaáætlun. Auk strand-
ferða þeirra, sem ofangreind skip veita, sigla nú stöðugt 2 strand-
bátar í mánuðunum apríl—október milli Rvíkur og Akureyrar,
annar vestanlands 6 ferðir með 35 viðkomustöðum, en hinn austan-
lands 7 ferðir með 27 viðkomustöðum. Pá ganga eimbátar með
fastri ferðaáætlun um sumartímann bæði á Faxaflóa og ísafjarðar-
djúpi, og auk þess ganga sunnanlands við ög við 2 eimbátar ein-
stakra manna (»Oddur« og »Hvítá«). Er því munurinn orðinn
ærið mikill frá því, sem var fyrir 25 árum síðan, enda er nú fólk
farið að ferðast miklu meira en áður, bæði innanlands og til út-
landa, sem teljast verður heillavænlegra fyrir þjóðfélagið, en að
menn sitji altaf kyrrir á sömu þúfunni og sjái aldrei neitt nema
það, sem þar gerist. Sú öld er nú úti, þegar svo fáir höfðu
komið út fyrir landsteinana, að þeir vóru auðkendir með því, að
kalla þá »siglda«, og almenningur áleit, að þeir einir hefðu rétt
til að ganga á frakka, — jafnvel þótt þeir hef ðu siglt til fangelsisvistar.
Að vegagerð hefir líklega verið unnið meira síðasta aldarfjórð-
unginn en öll hin 1000 árin á undan alt frá landnámstíð Vegagerð-
inni hefir verið skipað með lögum og öllum vegum skift í ak-
brautir, aðalpóstvegi, fjallvegi, sýsluvegi og hreppavegi. Kostar
landssjóður þrjá hina fyrri, en sveitirnar hina. Tillag sveitanna er
ákveðið í vegalögunum, en framlög landssjóðs eru ákveðin fyrir
hvert fjárhagstímabil með fjárlögunum. Á hinum síðari árum hefir
miklu fé verið varið til vegagerðar, lagt töluvert af akbrautum og
bygður fjöldi brúa (sumar stórar og dýrar úr járni). Fyrir vega-
gerðina hefir verið skipaður sérstakur verkfræðingur, sem hefir
undir sér marga verkstjóra og fjölda verkmanna. En þrátt fyrir
alt, sem gert hefir verið í þessu efni, eru þó enn í mörgum hér-
uðum engir vegir til, heldur reiðgötur einar, enda mún þess langt
að bíða, að góðir vegir verði lagðir um land alt, jafn strjálbygt og
það er og víðáttumikið.
Póstgöngurnar hafa eðlilega verið bættar að sama skapi