Eimreiðin - 01.01.1903, Page 68

68
ég taka dóttur Brúbæjarprestsins aö mér og gera hana aö mann-
eskju, og þá má hún þakka Guöi fyrir, að þú stalst mjölpokan-
um hennar. Viltu svo lifa?«
Hann leit upp og horfði í augu henni.
»Er það alvara?« — »Eað er það, Gústaf Berling.«
Eá sló hann höndunum saman í angist. Hann sá í anda
flóttalegu augun, samanklemdu varirnar og skinhoruðu, litlu hend-
urnar. Veslings barnið átti þá að fá hjúkrun og hirðir.gu, bæði
andlega og líkamlega. Nú luktist leiðin til hinna eilífu skóga fyrir
honum.
»Eg skal ekki ráða mér bana meðan hún er undir hendi
majórsfrúarinnar,« sagði hann. »Ég vissi, að majórsfrúin mundi
neyða mig til að lifa. Ég fann strax, að majórsfrúin var sterkari
en ég.«
»Gústaf Berling,« sagði hún hátíðlega, »ég hef barist fyrir
oklcur bæði. Eg sagði við Guð: »Sé nokkur vitund af Margrétu
Celsing enn þá lifandi í mér, þá leyfðu henni að koma í ljós og
hindra þennan mann í að fara og drepa sig.« Og Guð leyfði það,
og þú sást hana, og þessvegna gazt þú ekki farið. Og hún hvísl-
aði að mér, að vegna veslings barnsins mundir þú kannske hætta
við að deyja. — Ójá, þið fljúgið nógu djarflega, viltu fuglarnir, en
Guð þekkir netin, sem geta veitt ykkur.«
»Hann er voldugur og óskiljanlegur Guð,« sagði Gústaf Ber-
ling, »hann hefur gjört gabb að mér og útskúfað mér, en hann
vill ekki láta mig deyja. Verði hans vilji.«
Upp frá þeim degi var Gústaf Berling »stásssveinn« á Eika-
bæ. Tvisvar reyndi hann að fara burt þaðan og lifa af vinnu
sinni. Annað skiftið gaf majórsfrúin hottum hús rétt við Eikabæ;
hann flutti þangað og ætlaði að reyna að lifa sem daglaunamaður.
Tað tókst honum nokkurn tíma, en hann varð brátt þreyttur á
einverunni og þessu daglega striti, ■—og varð aftur »stásssveinn«.
Hitt skiftið var, þegar hann fór að Borg til að kenna Hinrik
Dohna, greifasyninum. Pá varð hann ástfanginn í Ebbu Dohna,
yngri systur Hinriks; en þegar hún dó, rétt um það leyti, sem
hann hélt, að hann væri að ná ástum hennar, þá hætti hann alveg
að hugsa um að vera annað en »stásssveinn« á Eikabæ. Hon-
um virtist engin uppreisn vera möguleg fyrir hempulausan
prest. T*ýtt hefir
BJÖRG kORLÁKSDÓTTIR.