Eimreiðin - 01.05.1905, Síða 24

104
»Pað er helmingurinn af verðinu fyrir jörðina mína; ég seldi hana
í dag«. Prestur sat lengi hljóður; loks segir hann blíðlega:
»Hvað ætlar þú nú að taka þér fyrir hendur, Pórður minn?« —
»Eitthvað skárra«. Peir sátu svo um hríð; Póröur horfði í gaupn-
ir sér, en prestur á hann. Pá mælti prestur lágt og seint: »Nú
held ég loksins sé svo komið, að hann sonur þinn hafi orðið þér
til blessunar«. — -Já, það held ég líka sjálfur*, sagði Pórður og
leit upp, og tvö höfug tár runnu niður eftir kinnum hans.
V. G.
Willard Fiske.
ísland hefur nú á tveim árum mist þá menn, er taldir hafa verið
og jafnan hafa reynst vinveittastir landi og þjóð af öllum útlendum
mönnum. Konráð Maurer dó í september 1902 og nú er Willard
Fiske látinn. í’að, sem leiddi þessa menn í fyrstu saman og gjörði
þá að vinum, var ísland og íslenzk fræði, og þetta mun tengja nöfn
þeirra saman framvegis eins og það hefur gjört hingað til.
DANÍEL WILLARD FISKE fæddist 11. nóvember 1831 í Ellis-
burgh, Jefferson-héraði í New-York ríki. Hann gekk í Cazenovia-skóla
og kom þaðan í Hamilton-kollegium, en var þar einungis tvö ár, því
að 1849 tókst hann ferð á hendur yfir Atlanzhafið, þótt ungur væri
og félítill, og hélt til Norðurlanda. Hugur hans hafði snemma hneigst
að málfræði og norrænum fræðum, og það var það, sem hvatti hann
til fararinnar. Hann stundaði norræna málfræði og bókmentir við há-
skólann í Uppsölum í tvö ár; lærði hann þá að tala sænsku sem inn-
fæddur og var alla æfi upp frá því Svíavinur mikill. Hann reit um
þær mundir fréttabréf til blaðsins »Tribune« í Nevv York, og munu laun
hans fyrir það hafa verið aðalfjárstyrkur hans á þeim árum; auk þess
veitti hann kenslu í ensku og hélt nokkra fyrirlestra í Uppsölum urn
enskar og amerískar bókmentir. í Kaupmannahöfn dvaldi hann all-
lengi og komst þar í náin kynni við prófessor C. C. Rafn; kyntist
hann þá mörgum íslendingum; meðal annarra Jóni Sigurðssyni; fanst
honum mikið til um Jón og talaði ávalt um hann með mikilli lotningu.
Gísli Brynjúlfsson las með honum íslenzku og var þeim vel til vina.
Arið 1852 fór hann aftur til Ameríku og varð þá aðstoðarmaður við
Astor-bókasafnið 1' New-York og var það til 1859; þá var hann eitt
ár ritari ameríska Landfræðislélagsins, en eftir það 1861—62 ritari við
amerísku sendisveitina í Vín; þá var sagnaritarinn J. L. Motley sendi-
herra þar. I’egar hann kom úr þeirri för, varð hann ritstjóri blaðsins
»Daily Joumal« í Syracuse N. Y. og síðar blaðsins »Courant« í Hart-
ford. Árið 1868 ferðaðist hann um Egyptaland og Gyðingaland, en
meðan hann var i þeirri ferð, var hann gjörður að prófessor í norður-
evrópiskum málum (þ. e. þýzku og norrænum málum) við hinn ný-