Eimreiðin - 01.05.1905, Side 36

Loks var versti gallinn sá, að afl vélarinnar var leitt til vagnhjólanna
með tannhjólum í staðinn fyrir með stálfesti. Pað kemur sér bet-
ur á lítt góðum vegum, að sambandið milli vélarinnar og vagn-
hjólanna gefi dálítið eftir, ef bifreiðin rekst á einhverja ójöfnu; að
öðrum kosti er vélinni hætt við skemdum. í stað festar eru og
notaðar leðurólar, en þær eru ekki eins hentugar, þar eð þeim er
hætt við að skriðna á kringlunum, sem þær liggja utan um.
í fám orðum sagt: vagn þessi var alls ekki nýtilegur heima
a íslandi; tiltökumál hefði verið að nota hann á steinlímdum eða
biklögðum götum, eins og t. d. í Kaupmannahöfn, þótt svona
lagaðar bifreiðar séu nú einnig taldar þar óhæfar.
6. Undirgjörð með nýjasta sniði (stálfestum).
En eigi tjáir að æðrast, þótt svona tækist til hjá herra Thom-
sen, og umfram alt mega menn ekki láta leiðast til að dæma allar
bifreiðar eftir þessari óveru-tilraun. Af þessu ættu menn þó að
hafa lært: í fyrsta lagi, að heim til íslands þarf að fá góðar
bifreiðar, en ekki útslitnar, eða ónýtar, þótt nýjar séu; í öðru lagi
það, að þeim einum ber að fela að velja og útvega þær, er vit
og þekkingu hefur á, hvað bezt hentar að öllu leyti. Hér hefði
því verið skynsamlegar að ráði farið, ef einhverri nafnkendri verk-
smiðju hefðu verið boðnar þessar 2000 krónur til að framkvæma
tilraunirnar, þótt lítið efamál sé reyndar, að engin hefði viljað lúta
að svo lítilli upphæð. En að mínu áliti hefði það verið heppileg-
ast, að fela t. d. verkfræðing að semja um kaup á póstbifreið við
verksmiðju, sem vildi taka að sér að smíða vagn, sem notaður yrði
á þeim ákveðnu vegum.
Par sem það er nú ekkert efamál, að bifreiðar má viðhafa.