Eimreiðin - 01.09.1905, Qupperneq 70

230
til, að þeir hafa orðið fyrir því happi, að birtast í jafngóðum búningi
á íslenzku, eins og hér á sér stað. Er fyrsti fyrirlesturinn um Bjorn-
son sem skáld, annar um hann sem stjórnmálamann, þriðji sem þjóð-
menningarfrömuð og fjórði sem mann. Er hinn síðasti þeirra ekki
síztur, þó á öllum þeirra sé mikið að græða. Og hér er líka um
mann að ræða, sem vert er að kynnast, mann sem kalla má að beri
höfuð og herðar yfir alla samtíðarmenn sína á Norðurlöndum, ekki að-
eins í einni grein, heldur í mörgum. .Vér viljum því ráða sem flest-
um til að fá sér þennan bækling um skáldkonunginn norska, því það
eru holl áhrif, sem út frá honum streyma, enda jafnan mikils vert, að
geta gert sér sem bezta grein fyrir öllu, er snertir jafnmikil andans
stórmenni og Bjomson er. Og út frá honum leggur meiri yl og unað
en flestum, ef ekki öllum, öðrum. V G.
ÓÐINN, mánaðarblað með myndum. Ritstjóri Þorsteinn Gísla-
son. Rvík 1903.
Blað þetta, sem hóf göngu sína í apríl þ. á., á að verða skemti-
blað í líking við »Sunnanfara« og flytja meðal annars myndir af merkum
mönnum, lifandi og dánum. Byijar blaðið f því efni að ofan á kon-
ungi voram og tekur þar næst ráðherrann og frú hans, og ætlar þá
líklega að halda áfram á lfkan hátt niður metorðastigann, og getur þá
svo farið, að sauðsvartur almúginn verði orðinn langeygður, áður en að
honum er komið. Erágangurinn á þeim tveimur númerum, sem vér
höfum enn séð, er sérlega góður, bæði prentun og pappír og mynd-
iraar í bezta lagi. En innihaldið er ekki að sama skapi mergjað og
tæplega meira en í meðallagi. V. G.
ALMANAK 1905. XI. ár. (Ó. S. Thorgeirsson). Winnipeg 1904.
Efnið f þessum árgangi er, auk tfmatalsins, æfiágrip þriggja manna
(Sir Wilfrid Lauriers, Strathcona lávarðar og Jósefs Walters) ásamt
myndum þeirra, »Vestur að Kyrrahafi« (ferðasaga), »Ráðherrastjórnin
á íslandi* (með myndum) og »Safn til landnámssögu íslendinga í
Vesturheimi* — alt eftir séra Friðrik Bergmann. Er það, eins og
vænta mátti, vel ritað, ferðasagan fjörug og skemtileg, og laglega synt
á milli skers og bára í ummælum um nýju stjórnina íslenzku, en þó
ljóst, að nöf. er ekki nógu kunnugur sumum mönnum, sem í henni
sitja, sem ekki er heldur við að búast. — í almanaki þessu er og
mynd af »Útilegumanninum«, höggmynd Einars Jónssonar frá Galtafelli.
V. G.
C. SKOVGAARÐ-PETERSEN: Í’ÝÐING TRÚARINNAR fyrir
þann, sem vill komast áfram í heiminum. íslenzkað hefir Bjarni Jóns-
son. Reykjavík 1904 (Sigurður Kristjánsson).
Höfundurinn er sóknarprestur á Sjálandi. Hann ritar örfá »for-
málsorð« fyrir bókinni. í’au eru á þessa leið: »Ég fór til »orðsins«, og
það sagði: »farðu til reynslunnar! Ég fór til reynslunnar, og hún vís-
aði mér aftur til orðsins, — og það gladdi sálu mína að fara með
skilaboð milli þeirra.«
Bókin er 231 blaðsíða að stærð. Hún er í 13 köflum. Fyrst er
spuming sú borin fram: »Flestum mönnum leikur hugur á, að komast