Eimreiðin - 01.01.1917, Blaðsíða 44

44
að senna mikil mundi verða þann dag á þingi út úr fjárkláðanum.
í’egar ég kom, var einn andmælandi lækninganna, mig minnir etazráð
{’. Jónasson, að tala. Hann sagði, að engin efni væru til þess hjá
bændum, að viðhafa lækningar, þær væru fjarstæða o. s. frv. Hann
var heldur stirðmæltur og rak í vörðurnar, þótt vitmaður væri. Þa
hugsaði ég: nú mun forseti reiðast. En ég sá það, að á meðan
Jónassen var að tala, komu rauðir blettir í kinnarnar á Jóni Sigurðs-
syni, en hvítt var hörundið á milli; en ekki náði sá roði upp á ennið.
Nú stóð forseti upp. En hversu hissa varð ég ekki, er röddin hans
var eins róleg, eins og honum þætti ekkert við hinn. En orðin, sem
hann talaði, voru svo sannfærandi og þrungin mælsku, að mér fanst,
hver maður verða að hugsa: hann hefir rétt að mæla.
Þetta eru nú öll þau kynni, sem ég hafði af Jóni Sigurðssyni
persónulega.
ANNA THORI.ACIUS.
Borist í loftinu.
I.
Peir »þjóðkirkjuna« þykjast »styðja og vernda* að vanda
og vilja láta stjórnarskrána og eiðana standa; .
í biskupsstólinn vippa þeir samt vantrúarpresti.
Hvað veldur þá þeim ósköpum? frúin á hesti!
II.
Eg held þú farir húsa vilt,
þvi hér er enginn dáinn.
En maðurinn þarna misti pilt
og muntu rata á náinn.
Vísa þessi, sem kveðin er um eða við erfiljóðaskáld eitt í Rvik,
sem yrkir fyrir peninga, er orðin landfleyg og meira en það. Því
hún hefir líka borist út yfir hafið hingað til Khafnar. Og oss finst hún
líka þess verð, að setja undir hana eimreið, til að þeysast með hana
víðar út um heiminn. Höfundarins er ekki getið, en >Snæljósa«-
markið er auðþekt á henni. Aftur mun fyrri vísan vera af öðru
sauðahúsi.
RITSTJ.