Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1917, Síða 13

Eimreiðin - 01.01.1917, Síða 13
•3 kvennmaðurinn svarið barnið upp á hann, þá er karlmaðurinn talinn faðir barnsins, og getur barnsmóðirin þá fengið hann skyld- aðan til að greiða sér hálfan svokallaðan barnsfararkostnað og hálft eða eftir atvikum alt að því fult m e ð 1 a g með barninu frá fæðingu þess til fullra 16 ára. Til skamms tíma voru eigi litlir erfiðleikar á því fyrir barns- móður, að ná meðlagi hjá barnsföður sínum. Hún hafði yfirleitt ekki önnur tök til þess, en að láta reyna lögtak hjá honum, og þurfti þá stundum að elta hann frá einu landshorni á annað. Sveitar barnsföður var því aðeins leitað, að hann hefði reynst félaus, og þá ekki altaf við lömb að leika sér, þar sem sumir oddvitar voru. En nú hefir löggjöf vor gjört tvent í einu, bæði fjölgað leiðum og tekið af alla króka, svo sem bezt mátti verða. Nú þarf barnsmóðir yfirleitt ekki annað, en að snúa sér til dvalarsveitar sinnar, og getur hún þá, ef hún á fram- færslusveit hér á landi — og það eiga nálega allar hérlendar konur — og sé barnið á lífi, heimtað, að dvalarsveit sín, eða sú sveit, sem hún er stödd í, greiði sér, samkvæmt áðurnefndum yfirvaldsúrskurði, meðlagsupphæð þá fyrir síðastliðið ár, sem greidd er með börnum þar í sveit, er barnið dvelur. Og meðlag þetta er ekki talinn fátækrastyrkur til handa barnsmóður, heldur til handa barnsföður, nema því að eins, að barnsfaðirinn hafi verið látinn eða alfarinn af landi burt, þegar meðlagið féll í gjalddaga. Og sé barnsfaðirinn d á i n n, getur barnsmóðirin ekki að eins heimtað úr dánarbúi hans þau meðlög, er fallin voru í gjalddaga, þá er hann dó, heldur allar þær ársmeðgjafir, er hann átti ó- greiddar til 16 ára aldurs barnsins. Hafi barnsfaðir látist frá barni á I. ári og ársmeðlagið verið 6o kr., getur barnsmóðirin þannig heimtað 16X60 kr. eða 960 kr.*) úr búi barnsföður síns í einu. þó eru þau takmörk sett, að barnsmeðlögin greiðist því aðeins úr búinu, að eignaafgangur hafi orðið umfram skuldir. Auk þess getur meðlagsfúlgan aldrei orðið hærri en upphæð sú, er barnið mundi hafa erft, ef það hefði verið skilgetið. Og sitji ekkja barnsföður í óskiftu búi, ræður skiftaráðandi því, hve mikið hún á að greiða með óskilgetnum börnum látins manns síns, og getur jafnvel ákveðið, að ekkjan þurfi ekkert að greiða. Síðastnefndu ívilnanirnar eru gjörðar vegna ekkju barnsföður, en eru tæpast allskostar réttlátar. *) f>6 að frádregnum svokölluðum »millivöxtum«.

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.