Eimreiðin - 01.09.1920, Blaðsíða 37

ElMREIÐINj
BIFREIÐ NR 13
293
sagði Begga, um leið og hún rak út úr sér tunguna, og
skældi sig framan í Imbu. »Eg skil ekki annað en hjóna-
kornin ættu að vera okkur þakklát, að við hlífumst við
að niða strax olnbogana út úr nýju 10 kr. ættarnöfnununuc.
»Maður heyrir það líklega bráðum að Imba sé farin að
selja »Herópið« eða sauma mittisskýlur handa Zulu-heið-
ingjum. — Við erum alveg hættar að mega gera að gamni
okkar. Eg fer nú að skilja það, af hverju hún vildi ekki
koma heim til Láka með okkur á laugardagskveldið var«,
sagði Ella, um leið og hún beit úr nálinni.
Imba draup höfði og stundi.
»Af hverju ertu að stynja og dæsa, Imba«, sagði Bína
Þórðar. »Ertu hrædd um að hann munivsegja þér upp?«
»Eg er ekki trúlofuð«, sagði Imba svo lágt að varla
heyrðist.
»Heyrðuð þið hvað hún sagði ? Eg er ekki trúlofuð, eg
er ekki nokkra vitundarögn trúlofuð«. Hlátur og sköll
glumdi við.
Láki Gríms, bauð mér á »Nýja-Bíó« í gærkveldi«, sagði
Ella ánægjulega.
»Iss, það er nú ekki svo sem sé, að fara á »Bíó« —
alt af sama ruglið«, sagði Bína hnakkakert. Siggi hjá
Kjaldal, bauð mér suður eftir í gærkveldi, við vorum
auðvitað í bifreið báðar leiðir. — Borðuðum kvöldverð á
»Hotel Hafnarfjörður«. Það var nú gaman, skal eg segja
ykkur. Hatið þið oft ekið í bifreið, stúlkur.
Stúlkurnar beygðu höfuðin, og horfðu á sauma sína.
»Láki hefir boðið mér austur á Bakka á laugardags-
kveldið kemur«, sagði Ella. (Raunar var það ekki satt,
en hana langaði til að lægja rostann í Bínu).
Þessi nýtísku farartæki, — sem fólk kallaði ýmist bíla
eða bifreiðar — voru einskonar furðuverk, í augum Imbu.
Henni lá við að öfunda krakkana, sem höfðu kjark til
að hanga aftan í þeim — jafn vel þá allra minstu, sem
stóðu og orguðu: »Birreið, og bíllinn, bíllinn, bö«. Aldrei
mundi henni líklega auðnast sú upphefð, að keyra í bíl.
Það voru líkur til þess, eða hitt heldur, hún sem fékk ekki
svo mikið sem að fara í kaupavinnu eða norður í sild.