Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1920, Blaðsíða 110

Eimreiðin - 01.09.1920, Blaðsíða 110
366 FRESKÓ [EIMKEIÐIN varð að leggja fast að mér, að vera rólegur og láta ekk- ert á mér sjá. En mér tókst það, og eg sagði að eins eitt orð: »nei«. Eg held hún hafl án efa skilið mig og ekki tekið þetta fyrir ókurteisi. Hún sagði ekkert meira. Hún rétti mér höndina. Eg sá tár blika i augum hennar. Eg er hræddur um að hún hafi séð eitthvað svipað í mínum. Það er satt, sem þér segið. Sorgir, sárar sorgir bíða okkar beggja. En sá er munurinn, að hennar sorgir munu fljótt drukna við glaum og auð og tilbeiðslu annara. Það er svo margt, sem hlýtur að dreifa hugsunum hennar. En mínar sorgir — — —? Tilfinningar hennar til mín hljóta að eins að vera meðaumkun, samúð, i hæsta lagi goðum- lik velvild. Það getur líka vel verið, að hún beri lotningu fyrir mér af því, að eg hefi aldrei smjaðrað eða skriðið fyrir henni. — — Það er óhugsandi, að hún beri hreina ást til mín. Og þó að það væri, þá erum við svo langt hvort frá öðru, eins og haf og há fjöll lægju i milli. Ef hún vildi nú færa mér ást sina að fórn, og eg væri þegar fús að taka við þeirri fórn — ó hvað hún mundi fyrirlíta mig innilega og að maklegleikum! í dag fékk eg fyrsta bragðið af enska vetrinum. Það er nistings-kuldi og krapa-veður, ýmist regn eða hagl eða snjór. Ómögulegt að mála. Eg held áfram vinnu minni í lesstofunni. Eg er búinn að finna mörg hólf og skúfi'ur, alt fult af teikningum og allskonar myndum, sem raða þarf. Þetta er glæsileg stofa, og þegar búið er að kveikja á sínum arninum í hvorum enda, slær þægilegum flökt- andi bjarma um þil og loft. Eg þyrfti ekki að láta mér líða illa hér, ef--------ef. Eg hefi beð'ð kunningja minn í Róm að reyna að selja myndir, sem eg á í stofu minni i Róm, þó að hann fái ekki nema 20 franka fyrir hverja, og senda mér andvirðið hingað. Þá get eg farið héðan, þegar hún kemur, og það er ómögulegt að ætla á það, hvenær það verður. Hún skrifaði mér í morgun mjög vingjarnlegt bréf. Eg verð að taka á öllum kröftum mín- um, að skrifa henni »formlegt« kurteisis svar. En hún hlyti að lítilsvirða mig, ef eg notaði mér þetta tækifæri til nokkurs meira. Hún er nú komin til Cannes fyrir 14
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.