Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1920, Page 110

Eimreiðin - 01.09.1920, Page 110
366 FRESKÓ [EIMKEIÐIN varð að leggja fast að mér, að vera rólegur og láta ekk- ert á mér sjá. En mér tókst það, og eg sagði að eins eitt orð: »nei«. Eg held hún hafl án efa skilið mig og ekki tekið þetta fyrir ókurteisi. Hún sagði ekkert meira. Hún rétti mér höndina. Eg sá tár blika i augum hennar. Eg er hræddur um að hún hafi séð eitthvað svipað í mínum. Það er satt, sem þér segið. Sorgir, sárar sorgir bíða okkar beggja. En sá er munurinn, að hennar sorgir munu fljótt drukna við glaum og auð og tilbeiðslu annara. Það er svo margt, sem hlýtur að dreifa hugsunum hennar. En mínar sorgir — — —? Tilfinningar hennar til mín hljóta að eins að vera meðaumkun, samúð, i hæsta lagi goðum- lik velvild. Það getur líka vel verið, að hún beri lotningu fyrir mér af því, að eg hefi aldrei smjaðrað eða skriðið fyrir henni. — — Það er óhugsandi, að hún beri hreina ást til mín. Og þó að það væri, þá erum við svo langt hvort frá öðru, eins og haf og há fjöll lægju i milli. Ef hún vildi nú færa mér ást sina að fórn, og eg væri þegar fús að taka við þeirri fórn — ó hvað hún mundi fyrirlíta mig innilega og að maklegleikum! í dag fékk eg fyrsta bragðið af enska vetrinum. Það er nistings-kuldi og krapa-veður, ýmist regn eða hagl eða snjór. Ómögulegt að mála. Eg held áfram vinnu minni í lesstofunni. Eg er búinn að finna mörg hólf og skúfi'ur, alt fult af teikningum og allskonar myndum, sem raða þarf. Þetta er glæsileg stofa, og þegar búið er að kveikja á sínum arninum í hvorum enda, slær þægilegum flökt- andi bjarma um þil og loft. Eg þyrfti ekki að láta mér líða illa hér, ef--------ef. Eg hefi beð'ð kunningja minn í Róm að reyna að selja myndir, sem eg á í stofu minni i Róm, þó að hann fái ekki nema 20 franka fyrir hverja, og senda mér andvirðið hingað. Þá get eg farið héðan, þegar hún kemur, og það er ómögulegt að ætla á það, hvenær það verður. Hún skrifaði mér í morgun mjög vingjarnlegt bréf. Eg verð að taka á öllum kröftum mín- um, að skrifa henni »formlegt« kurteisis svar. En hún hlyti að lítilsvirða mig, ef eg notaði mér þetta tækifæri til nokkurs meira. Hún er nú komin til Cannes fyrir 14
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.