Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1920, Side 110

Eimreiðin - 01.09.1920, Side 110
366 FRESKÓ [EIMKEIÐIN varð að leggja fast að mér, að vera rólegur og láta ekk- ert á mér sjá. En mér tókst það, og eg sagði að eins eitt orð: »nei«. Eg held hún hafl án efa skilið mig og ekki tekið þetta fyrir ókurteisi. Hún sagði ekkert meira. Hún rétti mér höndina. Eg sá tár blika i augum hennar. Eg er hræddur um að hún hafi séð eitthvað svipað í mínum. Það er satt, sem þér segið. Sorgir, sárar sorgir bíða okkar beggja. En sá er munurinn, að hennar sorgir munu fljótt drukna við glaum og auð og tilbeiðslu annara. Það er svo margt, sem hlýtur að dreifa hugsunum hennar. En mínar sorgir — — —? Tilfinningar hennar til mín hljóta að eins að vera meðaumkun, samúð, i hæsta lagi goðum- lik velvild. Það getur líka vel verið, að hún beri lotningu fyrir mér af því, að eg hefi aldrei smjaðrað eða skriðið fyrir henni. — — Það er óhugsandi, að hún beri hreina ást til mín. Og þó að það væri, þá erum við svo langt hvort frá öðru, eins og haf og há fjöll lægju i milli. Ef hún vildi nú færa mér ást sina að fórn, og eg væri þegar fús að taka við þeirri fórn — ó hvað hún mundi fyrirlíta mig innilega og að maklegleikum! í dag fékk eg fyrsta bragðið af enska vetrinum. Það er nistings-kuldi og krapa-veður, ýmist regn eða hagl eða snjór. Ómögulegt að mála. Eg held áfram vinnu minni í lesstofunni. Eg er búinn að finna mörg hólf og skúfi'ur, alt fult af teikningum og allskonar myndum, sem raða þarf. Þetta er glæsileg stofa, og þegar búið er að kveikja á sínum arninum í hvorum enda, slær þægilegum flökt- andi bjarma um þil og loft. Eg þyrfti ekki að láta mér líða illa hér, ef--------ef. Eg hefi beð'ð kunningja minn í Róm að reyna að selja myndir, sem eg á í stofu minni i Róm, þó að hann fái ekki nema 20 franka fyrir hverja, og senda mér andvirðið hingað. Þá get eg farið héðan, þegar hún kemur, og það er ómögulegt að ætla á það, hvenær það verður. Hún skrifaði mér í morgun mjög vingjarnlegt bréf. Eg verð að taka á öllum kröftum mín- um, að skrifa henni »formlegt« kurteisis svar. En hún hlyti að lítilsvirða mig, ef eg notaði mér þetta tækifæri til nokkurs meira. Hún er nú komin til Cannes fyrir 14
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.