Dagblaðið Vísir - DV - 31.10.1987, Blaðsíða 30

30
LAUGARDAGUR 31. OKTÓBER 1987.
Sigurður Sigurðarson,
settur yfirdýralæknir,
í helgarviðtali
Arrxfiröingar hafa víst lítiö dálæti
á þessum manni eftir stormasöm við-
skipti vegna sláturhússins á Bíldu-
dal. Það kom í hlut Sigurðar, sem
setts yfirdýralæknis, að loka húsinu
þótt áhöld væru um það um tíma
hvort af því yrði eftir að Alþingi
blandaði sér með eftirminnilegum
hætti í máhð.
Nú er vopnahlé í þessu slátur-
húsmáh en allt er óvíst um fram-
haldið. Sigurður er að vikja úr
embætti yfirdýralæknis eftir að hafa
gegnt því í veikindaforfóUum um
tíma og snýr sér að fyrri störfum sem
sérfræðingur hjá Sauðfjárveikivöm-
um.
Helgarblaðið heimsótti Sigurð þar
sem hann býr ásamt konu sinni,
HaUdóru Einarsdóttur, og íjórum
börnum þeirra í gömlu húsi vestan-
haUt í Grafarholtinu. Gestunum er
þegar borin blanda hússins sem Sig-
urður kaUar reyndar „drukk feðr-
anna“, og helst verða menn að geta
sér til um hvemig hann er saman
settur. Fljótt kemur upp úr dúmum
að þetta er sýrð mysa og verður varla
boðið upp á þjóðlegri drykk.
Grúsknáttúra
Og það em fleiri þjóðlegir siðir í
heiðri hafðir á þessu heimiU. Næst á
dagskrá er ofurUtíl ættfræðisyrpa.
„Það hefur aUtaf verið tU siðs að
spyrja hverra manna menn séu,“
segir Sigurður og Utm- eftir hvort
mönniun þyki það súrara en að faUa
á mysuprófmu.
Sigurður er í Ættfræðingafélaginu
og hefur m.a. aðstoöaö við endurút-
gáfu á þriggja binda verki um
Víkingslækjarættina. „Það hefur
aUtaf verið töluverður áhugi á fom-
um fróðleik hjá mínu fólki,“ segir
Sigurður, „það er einhver svona
grúsknáttúra."
Sjálfur segist Sigurður vera fæddur
fyrir norðan, ættaður að austan, al-
inn upp fyrir sunnan og á heima fyrir
vestan. „Ég er á einhvem hátt tengd-
ur öUum landshlutum nema Vest-
fjöröum en á þó frændur þar,“ heldur
hann áfram.
„Móðir mín er frá Keldum á Rang-
árvöUum en faðir minn úr Bárðar-
dalniun. Ég ólst upp frá 10 ára aldri
í Landeyjunum og lærði þar t.d. að
spá fyrir um vetrarveðráttu í lamba-
garnir,“ segir Sigurður en viU þó
ekki hafa mörg orð um áreiðanleika
slíkra spádóma. En ef spáin á að telj-
ast marktæk verða gamimar að vera
úr alvöru fjallalömbum og er ágætt
að reyna þetta fyrir þá sem slátra
heima. Það er hins vegar ekki á færi
Sigurðar núna enda hefur hann ekki
átt kind í 21 ár.
Og Sigurði er fleira til Usta lagt en
að rekja ættir og spá fyrir veðri því
í tómstundum leikur hann á píanó
af fmgrum fram gestum tíl skemmt-
unar, í það minnsta þangað til þeir
em beðnir að syngja með. Þá er þeirri
skemmtun lokið.
Hlutlaus rannsókn tímasóun
En að gamanmálunum slepptum
er tekið tíl við að ræða sláturhúsmál
Amflrðinga og Sigurður er spurður
hvort hann eigi von á langvinnum
eftirmálum:
„Ég hef ekki áhuga á að lengja þau
með því að kæra harkaleg ummæU
um mig, þótt nægUegt tilefni sé tíl
þessj ef ekki verður ráöist á mig frek-
ar. Eg tel mig hafa góðan málstað að
veija og ekkert að fela. Hlutlaus
rannsókn, ef tU kemur, er mér að
meinalausu en tímasóun fyrir aUa
aðila.
Ég vona að alhr skUji að staða mín
var erfíð þegar ég loks tók til máls
tíl að veija gerðir mínar. Það var svo
að sjá sem níða ætti æruna af aumum
mér og sauma svo að mér að ég þyrði
ekki annað en breyta gegn sannfær-
ingu minni. Því var haldið fram
ranglega að ég væri að feUa dóm um
sláturhús sem ég hefði aldrei komið
í. Það var búið að saka mig um ann-
arleg sjónarmið, að ég mismunaði
sláturhúsum, að ég beitti valdníðslu
og bæri persónulegan óvUdarhug til
Amfirðinga og svo framvegis.
Ónæði að næturlagi
Á nóttunni var hringt í sífeUu heim
tíl mín í tvær vikur og reynt að
hreUa mig og fjölskyldu mína meö
ósæmUegu orðbragði og torkennUeg-
um hljóðum. Ég vona sannarlega að
svona aðferðir séu ekki algengar í
málarekstri.
Á sjálfu Alþingi íslendinga stóðu
skjálfraddaðir menn og höfðu uppi í
hugaræsingi sömu svívirðingamar
og aðrar verri um þennan mann sem
bæri ábyrgð á því aö sláturleyfi
fékkst ekki á BUdudal. Það var sveigt
ósæmUega að mér persónulega og að
starfsheiðri mínum og annarra dýra-
lækna. Virðulegir alþingismenn
töluðu um „dýralæknamafiu" og
fleiri „mafíur" og vora ekki sneyptir
af forseta fyrir orðbragðið.
Þjóðin, sem hlýddi á, hláut að telja
þetta mjög alvarlegt mál. Almenn-
ingur hlaut að halda að ég væri
óhæfur embættismaður eða Ula inn-
rættur bófaforingi nema hvort
tveggja væri. Þessar árásir að ofan
tók ég alvarlega. Þetta vora eins og
loftárásir. Ég gat ekki annað en reynt
að bera hönd fyrir höfuð mér og það
fannst mér réttast að gera með því
að leggja gögnin á borðið. Ég vona
að menn fyrirgefi mér svona eftir á
þótt ég hafi sagt sannleikann.
Ég trúi því að íbúar á BUdudal sjái
nú þegar í gegnum þokuna sem for-
stöðumenn sláturhússins mögnuðu
upp. Þeir munu skilja að gott og vel
nothæft vatn og áframhaldandi úr-
bætur á heUbrigðissviðinu era
mikUvægari fyrir þá, þegar fram í
sækir, heldur en reiði út í einn emb-
ættismann. Skýrslunni var ekki
beint gegn fólkinu heldur ástandinu.
Það sést þegar hún er lesin ofan í
Hjölinn"
Skil harkaleg viðbrögö
- Er hægt að skýra hörkuna í þessu
máU með fyrri viðskiptum þínum við
Arnfirðinga?
„Ég hafði fundið riðubreytingar í
heUasýnum úr sláturfé á nokkram
bæjum í Amarfirði og lagði til að
fiárskipti yrðu á því svæði um leið
og lógað var öUu fé á Barðaströnd,
að sjálfsögðu gegn sömu bótum og
þar. Þessu vUdu Amfirðingar ekki
una og endaði með því að lagt var í
dýra og óvissa girðingu um grunaða
hólfið þegar ekki var hægt að semja.
Ég skUdi harkaleg viðbrögð þeirra
fyrr og nú þannig að þeir væra að
beijast fyrir tilvera byggðar sinnar,
sem staðið hefur höUum fæti, og hef
fyrirgefið þeim aUt jafnóðum þótt
þeir væra ekki sammála mér en ég
taldi og tel að þeir hefðu átt að semja
um fjárskipti til aö tryggja árangur
af fjárskiptum í Vestfiarðahólfi.
Ég hef enga ástæðu til að vera sár
út í þá og mér finnst að þeir ættu
ekki heldur að vera sárir út í mig.
Ég tel mig eiga ýmsa góöa kunningja
á staðnum og er alls ekki Ula við
nokkum mann á BUdudal eða við
Amarfiörð."
- Nú verður ekki slátrað í húsinu á
BUdudal í haust en breytir það ekki
Utlu fyrir neytendur þótt undan-
þáguhúsunum fækki um eitt þar sem
mörg eru enn á undanþágu?
„Þetta mál varð til mikUs gagns
fyrir neytendur og ekki síður fyrir
það aö andstaðan varð svona hörð.
Ég held að augu almennings hafi
opnast fyrir því að úrbóta er þörf í
sláturhúsamálum og meðferð mat-
væla.
Það var hreinsun að þessu húsi og
önnur, sem léleg eru, verða bætt eða
lögð niður án svo mikiUa átaka.
Menn hafa líka séð að dýralæknar
hafa fuUan hug á að sinna skyldum
sínum við framleiðendur og neytend-
ur þótt skammsýn gróðaöfl vilji víkja
þeim til hUðar þegar það hentar.“
Það var vegið að mér
- Nú var það tilfinning margra að
þetta margfræga sláturhúsmál hefði
snúist upp í áróöursstríð þar sem þú
gekkst ef til vUl of langt:
„Ég talaði ekki opinberlega í þessu
máU fyrr en hart hafði verið að mér
vegið. Ég reyndi líka að segja ekki
meira en ég gat staðið við.“
- En samt virkuðu orð þín sem ögr-
un:
„Þeir misskUdu það sem ég sagði.
Mér fannst ég hart leikinn og verða
að svara fyrir mig en það var engin
ögrun fólgin í því af minni hálfu. Ég
leit svo á að ég yrði að útskýra máUð
frá mínum bæjardyrum séð.