Dagblaðið Vísir - DV - 20.03.1989, Blaðsíða 16

16
MÁNUDAGUR 20. MARS 1989.
Spumingin
Ertu félagi í Neytendasam-
tökunum?
Inger Friðriksson húsmóðir: Nei, ég
var einu sinni félagi en er hætt því.
Aðalheiður Þráinsdóttir kjötvinnslu-
maður: Nei, ég er ekki félagi en fylg-
ist samt með þeirra góöa starfi.
Unnsteinn E. Kristinsson jámsmíða-
meistari: Nei, ég hef ekki gengiö í þau
samtök en myndi þiggja boð um þátt-
töku.
Soffía Guðmundsdóttir hjúkrunar-
kona: Nei, en mér finnst aö ég ætti
að vera það.
Sólrún Gunnarsdóttir verslunarmað-
ur: Nei, það er ég ekki en þetta eru
góð samtök og flestir ættu að ganga
til liðs við þau.
Guðmundur Jóhannsson, starfsmað-
ur Heklu: Nei, ég er það ekki og hef
sáralítið velt því fyrir mér.
Lesendur
Drepum hvalinn, drengir
Á.R.H. skrifar:
Er ekki kominn tími til að hrista
af sér sleniö í hvalamálinu og hætta
aö láta alheimsálitið kúga okkur til
hlýðni? Fylgjum fordæmi Suður-
Ameríkuþjóðanna sem eiga land að
Amasonsvæðinu. - Ekki láta þær
builið í Grænfriðungum hafa áhrif á
sig.
Nei, íslands hraustu halir, þeir í
Suöur-Ameríku höggva skóginn á
báða bóða og hlusta ekki á röfl um
landeyðingu, veðurfarsbreytingar og
röskun á súrefnisframleiðslu. Eru
þetta ekki þeirra skógar? - Er þessu
ekki eins farið með hvaiinn?
Það kann vel að vera að hvalurinn
syndi um öll heimsins höf og að
stofninn deyi út ef allar þjóðir heims
fara að veiða úr honum þegar dýrin
fara um þeirra hafsvæði. En við get-
um ekki látið slíkt hafa áhrif á okk-
ur, við eigum hvalinn þegar hann
álpast inn á okkar yfirráðasvæði.
Einn öflugur grænfriðungur
reyndi að telja mér trú um það fyrir
nokkru að hvalastofninn gæti hrunið
eins og spilaborg vegna of mikils
skyldleika ef hann færi niður fyrir
sextíu af hundraði af upprunalegri
stærð. Þetta kann vel að vera rétt.
En hver veit hvað stofninn er stór í
upphafi?
Lærum af Frökkum drengir. -
Hvað gerðu þeir þegar Grænfriðung-
ar fóru að berjast gegn kjarnorku-
sprengingum þeirra? - Þeir fóru og
sökktu flaggskipi samtakanna. Að
vísu lést einn Uðsmanna Grænfrið-
unga í „aðgeröinni". En bjóða menn-
irnir ekki slíku heim? Svo geta fylgis-
menn Grænfriðunga kallað frönsku
ríkisstjómina hryðjuverkamenn ef
þeim sýnist og skýlt sér bak við það
að Grænfriðungar hafa aldrei haft
uppi ofbeldi í aögerðum sínum! - Ég
læt hér að lokum fljóta með lítið
hvatningarljóð.
Höldum út til veiða, hraustir sveinar,
hátt við reisum manndómsgreinar
beinar
oddhvassir fleinar.
Út á miðin íslands hraustu halir
höldum okkar striki verum svalir
þetta eru okkar hvalir.
Heimsbyggðinni allri birginn bjóö
um
blásum létt á röfl í öðrum þjóðum
skerum og sjóðum.
Stöndum ekki sljó og hristum hadd
inn
hann étur okkur bráðum út á gadd
inn
hefjum upp naddinn.
Plastpokar, merktir eða ómerktir! - Gróðinn á einn stað?
Hvaðer
„Landvemd“?
Páll hringdi:
Okkur stendur nú til boöa að kaupa
merkta plastpoka með auglýsingum
á frá hinum ýmsu fyrirtækjum. Mér
finnst, úr því verið er að innheimta
greiðslu fyrir pokana, að gróðinn
ætti að renna til „landgræðslu" -
ekki „Landverndar". - Því hvað er
„Landvemd"?
Svo eru einnig ómerktir plastpokar
seldir í sumum verslunum. Hvert fer
ágóðinn fyrir þá poka - kannski líka
til Landvemdar? - Eða kaupmanna
sjálfra?
Eftir aö hafa horft á sjónvarps-
þáttinn í gærkvöldi (14. mars) um
hvalveiðimálið vaknar líka spurn-
ingin hjá mörgum hvað átt sé við
með því dularfulla orði „landvernd"!
- Þetta og ýmislegt annað tengt þess-
um plastpokamálum er þess virði að
hinn almenni neytandi hugi að áður
en hann lætur plokka af sér 5 krónur
fyrir hvem plastpoka sem hann fær
afhentan. - Eða eru neytendur
kannski orðnir ónæmir fyrir hvers
konar álögum og greiða bara það sem
upp er sett hveiju sinni?
Takk, Hemmi Gunn!
Kristín Gunnlaugsdóttir skrifar:
Viö emm hér nokkur sem langar
að koma á framfæri þakklæti til
Hemma Gunn fyrir alveg frábæran
þátt hinn 15. mars sl. Sá þáttur var
einn hinn allra besti. Viö erum stolt-
ir, Vestfirðingar, af okkar fólki sem
kom fram í þættinum, stúlkunni frá
Súðavík og Rokkbændunum frá Ön-
undarfirði.
Okkur fannst hin stúlkan sem söng
einnig vera mjög góð. Það er mikið
tilhlökkunarefni að sjá þá sem koma
fram í næstu þáttum. Þaö er von
okkar að Hemmi haldi áfram með
þessa þætti.
Leiguhúsnæði fyrir atvinnustarfsemi:
Autt eður ei?
„Atvinnumaður“ skrifar:
Stendur húsnæöi autt eða ekki? í
allri umræöunni um offramboð á
iðnaðarhúsnæði er með ólíkindum
hve illa gengur að fá ca 30 fermetra
húsnæði til leigu. Ég auglýsti nýlega
eftir slíku húsnæði en fékk sama og
engin viöbrögð.
Ef það er vegna þess að húsnæðið
er ætlað til æfingaaðstöðu fyrir
hljómsveit er óttinn á misskilningi
byggður vegna þess að aðstaðan
verður eingöngu notuð á kvöldin og
um helgar, þ.e.a.s. þegar önnur starf-
semi liggur niðri.
Ég og samstarfsmenn mínir í
hljómsveitinni höfum viljað skoða
alla möguleika, reyndar er rafmagn
og hiti nánast eina skilyrðið fyrir
utan þaö að húsnæðið sé það fjarri
íbúðahverfum að starfsemin valdi
ekki ónæði. í von um betri viðbrögð.
Mynd Magnúsar og Eddu:
Umræðan gleymdist
Á.J. skrifar:
Ég vil þakka Magnúsi Guömunds-
syni og Eddu Sverrisdóttur fyrir vel
gerða og fræðandi mynd sem sýnd
var í Sjónvarpinu sl. þriöjudags-
kvöld. Þetta framtak þeirra er lofs-
vert. Myndin er greinargóö úttekt á
málstaö okkar.
íslenska ríkisstjórnin ætti að sjá til
þess að myndin verði sýnd sem víð-
ast. Svona mynd hefðum við (þjóðin)
átt að gera áriö 1986 þegar hvalveið-
amar voru stöðvaðar.
í leiðinni langar mig að kvarta yfir
slælegri stjórnun á umræðuþætti
sem fylgdi á eftir sýningu myndar-
innar í ríkissjónvarpinu. Stjómand-
inn hafði enga stjórn á umræðunum
og úr þessu varð hálfgerður skrípa-
leikur.
Ég skil ekki hvemig Magnús Guð-
mundsson hélt ró sinni. Þama þessu fólki fannst um myndina.
Hvalamynd
og umræður
Kjartan Guðjónsson hringdi: Mér fannst Hjörleifur Guttorms-
Ég hringi til að koma nokkrum son vera ágætur í málflutningi sín-
orðum að vegna sýningar myndar- um eins og hans er von og vísa,
innar Lífsbjörg í Norðurhöfum en bæði rökfastur og frambærfiegur í
þó einkanlega til að láta i ljósi skoð- tali. Það var hins vegar hvorki nátt-
un mína á umræðunum á eftir úrufræðingurinnnéveðurfræðing-
myndinni því myndina sjálfa ætla urinn. Þaö er eftirtektarvert aö
ég ekki að ræða að sinni. Hún var margir menntamenn og langskóla-
eflaust góð efnislega og tæknilega gengnir eru illa máli famir.
en á því hefi ég ekki næga þekk- Forseti sameinaös Alþingis, Guð-
ingu. rún Helgadóttir, hneykslaði mig
Eg vil byrja á þvi aö geta þess aö með tali sínu á margan hátt. Hún
ég hafði alltaf veriö andsnúinn þvi sagðist t.d. hafa veriö komin i þátt-
aö íslendingar fæm í þessar vís- inn tfl að ræða myndina en kom
indaveiðar. - Mér finnst samt nú svo sjálf allri ringulreiðinni í um-
að það sé hrein fjarstæða aö hætta ræöunum af stað með þvi að fara
þeim úr þvi sem komið er og ljúka sífellt út í aðra sálma. Hún virtist
eigiþeimrannsóknumsemveiöun- furða sig á því aö „flokksbróöir“
um fylgja. hennar, Hjörleifur Guttormsson,
Varöandi umræðumar eftir sýn- eins og hún orðaði það, væri henni
ingu myndarinnar vil ég segja ekki sammála! Auövitað bar hon-
þetta: Ég varö fyrir vonbrigðum um engin skylda til þess.
með stjóm þáttarins, fannst hún Ef viö eigum mikið af svona
alls ekki vera eins hlutlaus og þurft framámönnum sem koma fram
heföi að vera, fannst stjórnandinn fyrir hönd þjóðarinnar, og sem
ekki ráða við verkefnið. virðist vera raunin á, þá undrar
Fiskifræðingurinn fékk t.d. ekki mig ekki þótt viö séum komin í þá
að tala nóg og þar var stjórnandi aöstööu sem viö erum í gagnvart
þáttarins að verki. Ég hefi mikið grænfriðungum.
álit á Jakobi Jakobssyni í þessum En ef við hefðum aldrei boriö
málum. NáttúrufTæðingurinn kom hönd fyrir höfuö okkar í ásælni
hinsvegarfyrirsjónirsemeinhver erlendra þjóða værum við ekki
illskupúki. Slíkir menn eiga að komin undan yfirráðum Dana enn
vera einir sér úti í horni meö sín þann dag í dag.
áhugamál.
Magnús Guðmundsson, annar höf-
undur myndarinnar Lifsbjörg i Norð-
urhöfum.
gleymdist algjörlega um hvað um-
ræðan átti að vera, nefnilega hvað