Þjóðviljinn - 23.12.1964, Qupperneq 53

KROSS-
FERÐIRNAR
KRISTBLEGAR
VIKINGA-
FERÐIR
Enn þann dag í dag stafar ljóma af Krossferðunum með
kristnum þjóðum, en nafnið sjálft er samnefnari allmargra
herferða á 11. til 13, aldar frá Vestur-Evrópu til hinna
nálægari austurlanda svo sem Sýrlands, Palestínu og Norð-
ur-Afríku. Hvatamaður þessara ferða var
í upphafi páfinn í Róm, en á eftir honum
komu mýmargir predikarar sem hvöttu
landslýð til þess að greiða andskotanum
Mahómed þáð högg, er dygði. Og
fjöldi manns tók brýningunni og
bjóst til ferðar undir herópinu;
Guð vill það. — Hið yfirlýsta tak-
mark Krossferðanna var það að
frelsa Jerúsalem og hina helgu gröf
undan oki múhameðstrúarmanna. Krossferðirnar
reyndust mögulegar vegna þess, að framsókn mu-
hameðstrúarmanna hafði verið stöðvuð og kalífa-
ríkið var í hnignun. Ein meginorsök Krossferð-
anna var sú, að miðaldaþjóðfélag Vestur-Evrópu var i
kreppu vegna vaxandi fólksfjölda og atvinnulegrar kyrr-
stöðu. Hinsvegar höfðu svo kaupmenn Vestur-Evrópu hug
Takmarkið: AB frelsa
Jórsali og hina helgu
gröf undan oki
múhameðstrúarmanna
52—J ÓLABLAÐ

á því og hagsmuni af að ná viðskiptasam-
böndum í austurveg. Ekkert var auðveld-
ara en beina þeim mikla fjölda fátækra
aðalsmanna og jarðnæðislausra bænda, er
fyrirfannst í löndum þessum, inn á slíkar
brautir. Allir vildu þeir verja Krist og
dreymdi auk þess um gull og græna skóga,
í fyrstu Krossferðinni (1 096—99) lögðu
krossfarar land undir fót og héldu frá
Dónárlöndum yfir Miklagarð til Litlu-As-
íu. Árangurinn varð framar öllum vonum
krossfaranna, þeir unnu Jerúsalem og
komu þar á fót konungdæmi að fyrirmynd
lénsskipulagsins. Önnur Krossferðin var
farin að hvatningu þess mæta manns,
Bernharðs frá Clairvaux, en foringjar voru
þeir Lúðvík 7. Frakkakonungur og Konráð
Þýzkalandskeisari 2. Ætlunin var sú að
stöðva nýja framsókn múhameðstrúar-
manna en tókst ekki, enda gátu foringjarn-
ir tveir vart litið hvorn annan réttu auga.
Framhald á bls. 54
JÓLABLAÐ — 53