Þjóðviljinn - 23.12.1964, Blaðsíða 41

Þjóðviljinn - 23.12.1964, Blaðsíða 41
Giovanni Paisiello við liijóðfærið. Paisiello samdi óperu við sögu Beaumarchais á undan Rossini Gömul mynd úr sögu Beaumarchais. Ralcarinn í Sevilla — allir vita að það er nafnið á einni af vinsælustu óperunum, sem samdar hafa verið — og vafa- laust myndu flestir svara því til að Rossini væri höfundur- inn, ef spurðir væru. Þeir eru nefnilega tiltölulega fáir nú á dögum, sem vita að Rossini lauk ekki við óperu sína fyrr en nær fjórum áratugum eft- ir að ópera með þessu sama nafni — og byggð á sama texta Beaumarchais — var fyrst sýnd á leiksviði við miklar vinsældir. Höfundur þessa „Rakara“ »em fallið hefur í skugga hins um langt skeið var italska tónskáldið Giovanai Paisiello, sem uppi var á ár- unum 1740 til 1816. Hann fæddist í borginni Toronto á Italíu, stundaði tónlistarnám hjá Durante í Napoli og gerð- ist snemma kirkjuorganisti, en frægð í heimalandi sínu hlaut hann 1764, er sýndar voru tvær óperur hans, „II Ciarlone“ og „II monde a Rovescio". Þremur árum síð- ar er enn sýnd ópera eftir hann, „L’idolo cinese“, og þar með er Paisiello orðinn vin- sælasti óperuhöfundur síns tíma, ásamt landa sínum Nicola Piccini. Hálffertugur að aldri ger- ist Paisiello hirðtónskáld Kat- rínar Rússakeisaraynju í St. Pétursborg og þegar hann er 41 árs, 1782, er ný ópera eft- ir hann „Rakarinn í Se- villa“ frumsýnd þar í borg. Ópera þessi, sú fyrsta sem gerð er eftir sögu um bragða- refinn Pígaró, er af öllum tal- in bezta verk tónskáldsins. Rakarinn er fyrst sýndur í Róm tveim eða þremur árum síðar, þegar Paisiello er horf- inn úr Katrínar-þjónustunni í St. Pétursborg. Á heimleið- inni þaðan kemur hann við í Vínarborg og þar semur hann meðal annars tólf sinfóníur fyrir Jósef H. keisara, svo og annað höfuðverk, óperuna „II re Teodoro". Landar Paisiellos urðu ekk- ert yfir sig hrifnir fyrst, er Rakarinn hans var sýndur í Róm, en smám saman urðu vinsældir óperunnar meiri og ■svo var komið árið 1816, að hún var orðin uppáhaldssöng- leikur þeirra og þótti mönn- um bíræfni og jafnvel móðg- un af hálfu Rossinis, er hann sendi frá sér það ár óperu með sama nafni og byggða á sama texta. Og Rakari Ross- inis fékk ekki blíðar viðtökur, er hann var frumsýndur í Róm 5. febrúar 1816. Höfund- ur stjómaði flutningi óperu sinnar frá slaghörpunni í Pramhald á bls. 71. jólablað-41 S
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.