Þjóðviljinn - 23.12.1964, Side 41

Þjóðviljinn - 23.12.1964, Side 41
Giovanni Paisiello við liijóðfærið. Paisiello samdi óperu við sögu Beaumarchais á undan Rossini Gömul mynd úr sögu Beaumarchais. Ralcarinn í Sevilla — allir vita að það er nafnið á einni af vinsælustu óperunum, sem samdar hafa verið — og vafa- laust myndu flestir svara því til að Rossini væri höfundur- inn, ef spurðir væru. Þeir eru nefnilega tiltölulega fáir nú á dögum, sem vita að Rossini lauk ekki við óperu sína fyrr en nær fjórum áratugum eft- ir að ópera með þessu sama nafni — og byggð á sama texta Beaumarchais — var fyrst sýnd á leiksviði við miklar vinsældir. Höfundur þessa „Rakara“ »em fallið hefur í skugga hins um langt skeið var italska tónskáldið Giovanai Paisiello, sem uppi var á ár- unum 1740 til 1816. Hann fæddist í borginni Toronto á Italíu, stundaði tónlistarnám hjá Durante í Napoli og gerð- ist snemma kirkjuorganisti, en frægð í heimalandi sínu hlaut hann 1764, er sýndar voru tvær óperur hans, „II Ciarlone“ og „II monde a Rovescio". Þremur árum síð- ar er enn sýnd ópera eftir hann, „L’idolo cinese“, og þar með er Paisiello orðinn vin- sælasti óperuhöfundur síns tíma, ásamt landa sínum Nicola Piccini. Hálffertugur að aldri ger- ist Paisiello hirðtónskáld Kat- rínar Rússakeisaraynju í St. Pétursborg og þegar hann er 41 árs, 1782, er ný ópera eft- ir hann „Rakarinn í Se- villa“ frumsýnd þar í borg. Ópera þessi, sú fyrsta sem gerð er eftir sögu um bragða- refinn Pígaró, er af öllum tal- in bezta verk tónskáldsins. Rakarinn er fyrst sýndur í Róm tveim eða þremur árum síðar, þegar Paisiello er horf- inn úr Katrínar-þjónustunni í St. Pétursborg. Á heimleið- inni þaðan kemur hann við í Vínarborg og þar semur hann meðal annars tólf sinfóníur fyrir Jósef H. keisara, svo og annað höfuðverk, óperuna „II re Teodoro". Landar Paisiellos urðu ekk- ert yfir sig hrifnir fyrst, er Rakarinn hans var sýndur í Róm, en smám saman urðu vinsældir óperunnar meiri og ■svo var komið árið 1816, að hún var orðin uppáhaldssöng- leikur þeirra og þótti mönn- um bíræfni og jafnvel móðg- un af hálfu Rossinis, er hann sendi frá sér það ár óperu með sama nafni og byggða á sama texta. Og Rakari Ross- inis fékk ekki blíðar viðtökur, er hann var frumsýndur í Róm 5. febrúar 1816. Höfund- ur stjómaði flutningi óperu sinnar frá slaghörpunni í Pramhald á bls. 71. jólablað-41 S
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.