Þjóðviljinn - 23.12.1964, Qupperneq 57

Heimsálfa milli
Framihald al bls. 51.
fá ódýrarl úr annars stað-
ar. Ekki vildi hann sleppa
©kkur við svo búið heldur fór
að lýsa þvf mjög fjálglega að
þetta vœru beztu úr sem til
væru þar um slóðir enda kom-
in beinustu leið frá Sviss;
keðjuna sagði hann úr skíra-
gulli og var nú orðið svo mik-
ið um að það lá við að hann
táraðist. Við sátum hinar ró-
iegustu og sötruðum appelsín-
ið sem einn búðarþjónninn
bafði fært okkur og létum eng-
an bilbug á okkur finna. Enda
íór það svo að við fengum
órin fyrir 25 dollara. Kaup-
maðurinn tifaði á eftir okkur
út á götu til að reyna að
sannfæra okkur um að hann
hefði aldrei tapað eins á nokkr-
Um viöskiptum og þessum. Svo
Við höfum víst öll verið á-
nægð!
KO M S T þú aldrei
við á Keflavíkur-
flugvelli?
— Nei, ég var aldrei svo
heppnin. Hins vegar kom
Gerða heldur en ekki drýg-
indaleg heim einn daginn og
ðró upp íslenzkan kaffipakka
ásamt fleira góðgæti. Við skild-
um ekki neitt í neinu og
spurðum hana hvar í ósköpun-
um hún hefði grafið þetta upp.
Það varð uppi fótur og fit í
íbúðinni þegar hún sagði hin
nólegasta að hún væri að koma
frá Isiandi. Hún hafði verið f
svokölluðu pólflugi, en þá er
farið yfir norðurpólinn á leið-
>nni San Fransisco — París —
London — San Francisco. I
London fékk hún vitneskju
um að lent yrði í Keflavík og
gat hún sent skeyti þaðan
heim til sín. Þar var brugðið
við skjótt og voru sannarlega
Ekki svo galið
Tómas A. Edison hinn frægi
Uppfinningamaður, hafði í
garði sínum stórt beð af mjög
sj aldgæfum rósum. Rósabeðið
var umgirt - og á girðingunni
var stórt hlið og þungt, og
þvi þurfti sá, er langaði til að
skoða rósimar nánar, að ýta
«1 hliðar.
Dag nokkurn bar einn af
gestum Edisons sig upp við
hann og sagði „Það er kjánn-
legt að hafa svona ljótt og
tungt hlið f skrúðgarði.
Reyndu nú að finna eitthvað
sem er hagkvæmara.”
Edison svaraði: „Kjánalegt er
bað ekki. Sá sem opnar þetta
hlið togar um leið f vindu, sem
er f sambandi við hliðið og
Pumpar upp í hvert sinn 35
lítrum af vatni f minn litla
©inkavatnsturni.”
fagnaðarfundir þá á Keílavík-
urflugvelli.
— Sýndu farþegar áhuga á
Islandi?
— Mér fannst mjög áber-
andi hvað allir voru áhuga-
samir um Island og yfirleitt
dundu spumingar um land og
þjóð á okkur linnulaust.
— Sáuð þið ekki margt frægt
fólk?
— Það var mikið um það.
Kvikmyndaleikkonan Kim
Novak var einu sinni farþegi
hjá Þórhildi. Fjármálaráðherra
Jamaica ferðaðist með mér og
gaf okkur flugfreyjunum sitt
ilmvatnsglasið hvorri og líkjör-
flösku. Já, og svo var Shirley
McLaine- farþegi okkar Þór-
hildar. En við höfðum nú lít-
ið af þvf að segja. Hún sofn-
aði rétt eftir flugtak og svaf
alla leið. Vilhjálmur Þór og
frú voru víst einu lslending-
arnir, sem voru farþegar okkar(
en það var Karítas sem hitti
þau á leiðinni frá 1'okíó tll
Honolulu.
— Fékkstu aldrei vont veð-
ur f flugferð?
— Jú, það kom fyrir, en
það var ekki oft. Ég held, að
það hafi tvisvar verið svo
slæmt að ekki var hægt að
bera fram matinn og allt
lauslegt dansaði í vélinni. Far-
þegarnir stóðu sig yfirleitt eins
og hetjur, þótt nokkrir væru
auðvitað dauðhræddir og æptu
og hljóðuðu.
— Af hverju hættir þú hjá
Pan American?
— Þegar ég fór utan var ég
ákveðin að dveljast aðeins 8
mánuði erlendis. Ég er yfir-
leitt heimakær þótt ég kunni
vel við mig í háloftunum. Mér
bauðst staða hjá Loftleiðum
og sá ég þá fram á að ég
gæti sameinað þetta; sem sagt
haldið áfram að flakka um
heiminn og notið fríanna hérna
heima.
— Færðu jafngóð Iaun hjá
Loftleiðum og þú hafðir hjá
Pan American?
— Nei, það er nú öðru nær.
Kaupið hjá íslenzku flugfélög-
unum er mjög lágt miðað við
launakjör stóru flugfélaganna
erlendis. Byrjunarlaun hér eru
um 7000 kr. og satt að segja
veit ég ekki, hvemig mér geng-
ur að lifa af því. En hvað
um það, mér finnst gott að
vera komin heim og ég hlakka
til að hefja starf hjá Loft-
leiðum.
Sígild húsgögn
Námið sækist betur í aðlaðandi umhverfi. >— Prýðið þvi herbergi
skólabarnsins með hinum smekklegu vegghúsgögnum frá
Húsgagnaverzlun Austurbœjar
Skólavörðustíg 16. — Sími 24620.
OPIÐ TIL K L . 10 Á FÖSTUDÖGUM
JÓLABLAÐ — 57