Þjóðviljinn - 19.12.1970, Blaðsíða 16

16 — J ÓLABLAÐ
Þáttaskil í ævi
veiklaðs drengs
Mamma svaf inni hjá mér
þessa nótt, og hún gerði ailt
sem i hennar valdi stóð til að
bægja frá mér allri eftirsjá um
það sem gerzt hafði, þó að
þetta færi öðruvisi en ég hefði
átt heimtingu á að vona, en
þegar Prancoise kom inn og
-<S>
Skrítlur
Hann: Þegar ég mæti þér,
dettur mér alitaf í hug: Eigi
leið þú oss í freistni.
Hún: Og þegar ég mæti þér,
detfcur mér alltaf í hug: Heldiur
frelsa oss frá illu.
Fangavörðurinn: Hvers vegna
varst þú nú tekirm fasfcur, mað-
ur minn?
Fanginn: Eg var ekki nógu
fljófcux að hlaupa.
Skáldið: Aliar stjörnurnar
horfa niður til okkar.
Unnusta skáldsins: Sama er
mér. Ég var rétt að koma af
hárgreiðslustofunni.
Húsbóndinn: Satt að segja
bað ég þig aö koma, bara til
þess að hjáilpa mér til að flytja
búslóðina. Nú sfcudum við ihjálp-
ast að og bera allt út úr íbúð-
inni.
Gesturinn: Þá ber ég allar
þessar kristalsskálar út í bílinn.
En þú berð ábyrgðina.
A: Hver var afstaða þín í
málinu?
B: I stuttu máli sagt: Ég var
með þedm, sem voru á móti
fjandmönaum andstæðinga
málsins.
Málarinn: Nú er ég aðeins
kvæntur listinni. Konan skildi
við mig og .brigzlaði mér sa og
æ um skilningsieysd og vonda
meðferð á sér.
Sýningargesturinn: Hvað
mætti þá sednni konan segja!
A útsölunni: Hvað á að skrifa
á verðmiðann á þessum 100
króna hatti?
— Áður 200 — nú 150.
Hann: Þú ert fyreta sfcúlikan,
sem ég hef séð sitja heima og
lesa bók á laugardagskvöldi.
Hún: En þú ert ekki sá fyrsti,
sem reynir að segja þefcta við
mig.
Gesturinn: Er það nauðsyn-
legt, að flugumar syndi ofan
á mjólkurglasinu?
Þjónninn: Já, annars mundu
þær drukkna.
Eiginmaðurinn: (kemsur heim
byrstur í bragði) Nú — veit —
ég — alt.
Konan: O, sei, sei. Hvaða ár
dó móðir Karls miMa?
sá að mamma hélt í höndina
á mér og átaldi mig ekki nedtt,
þó ég gréti og gréti sá hún að
eitthvað óvenjulegt var á seyði,
og hún sagði við mömmu:
„Hvers vegna grætur sonur
yðar svona sárt, frú?“
Mamma svaraði:
„Hann veit það ekki sjálfur,
hann er víst eitthvað veikur.
Nú skuluð þér búa um stóra
rúmið, og fara svo að sofa“.
Og var þetta í fyrsta sinn sem
ég fann að hryggð mín og hug-
arvíl var etoki álitið vera refsi-
verð óþægð, heldur sjúkleiiki,
sem mér var ekki sjálfrátt um.
Gott þótti mér að mega gráta
óátalið, að þurfa ekki að bæta
beiskju samvizkufoitsins ofan á
beiskju hryggðarinnar, aulc þess
sem mér var það fróun að mega
láta Francoise sjá, að farið
væri með mig eins og fullveðja
einstalding, og mamma sem
hafði rétt áðan afsagt að lcoma
upp til mín, og sent mér þau
kuldalegu skilaboð, að ég skyldi
fara að sofa. En nú var eins
og skipt hefði um, hryggð mín
og tár voru ekki lengur mark-
laus og bemsk, hvorki óþægð
né duttlungar. Mér hefði átt að
líka þetta vel, en mér líkaði
það ekki vel. Mér fannst sem
móðir mín hefði neyðzt til að
veita mér þessa ívilnun, sér
þvert um geð, orðið að guggna
fyrir mér og hopa frá því
marki sem hún hafði sett sér
um uppeldi mitt, og hlyti nú
að kannast við það fyrir sjálfri
sér, að ég hefði haft betur. Mér
þótti sem hefði ég unnið þetta á
kostnað hcnnar, gert brotalöm
í vitsmuhi hennar og vilja, á
sama hátt sem ellin, sjúkleiki
og kröm hefðu getað gert,, að
ég mundi ætíð minnast þessa
kvölds, sem markaði nýtt skeið
í ævi minni, sem óheillakvölds.
Ef ég hefði þorað, hefði ég
sagt við mömmu: „Nei, ég vil
þetta ekki, sofðu ekki héma“.
En ég þekkti vel hana mömmu
og vissi, að brjóstvit hennar
heilbrigt og hófsamt var sem
hemill á þann eldhug sem hún
hafði erft frá ömmu, og að
hún mundi nú fremur kjósa að
vera hjá mér, mér til hugsvöl-
unar, en að ónáða föður minn
aftur. Satt var það, að andlits-
svipur móður minnar ljómaði
af fegurð og æsku þetta kvöld,
meðan hún var að reyna að
hugga mig og þerra af mér
tárin. En samt var þetta eikiki
eins og vera bar, mér hefði
þótt skárra að hún hefði brugð-
izt reið við vesöld minni, en að
hún skyldi sýna mér slikt til-
læti sem aldrei fyrr, mér þótti
sem hefði ég Mórað hana í
kviku, svo enginn vissi, en af
því meiri þorparaskap, svo að
viðbúið væri, að hár hennar
hefði byrjað að grána. Við þetta
espaðist gráturinn um allan
helming, og þá sá ég, að henni
var eins farið og mér, að hún
var sjálf að berjast við grátinn.
Úr: Du coté de chez Swann
(1913) (Málfríður Einarsdóttir
þýddi).
-<*>
Kaupmenn — Knupíélög
Flugeldagerðin Akranesi býður yður afar fjölbreytt úr-
val af blysum, flugeldum og stjörnuflugeldum á mjög haigstæðu
verði.
Skipa'flugeldar í sérflokki.
FlugeUagerðin Akrunesi
Sími 1651 og 1612.
HINIR YINSÆLU
FA TASKÁPAR
EFNI: TEAK • ÁLMUR • EIK (SAMA VERÐ)
HÆÐ ...................... 240 cm
DÝPT ...................... 65 cm
BREIDD ................... 110 cm
175 cm
200 cm
240 cm
Þessir nýju skápar eru setlaðir til flutnings, er
Þörf krefur. t>eir pakkast vel til lengri flutn-
inga og eru mjög auðveldir í samsetningu.
BIÐJIÐ
UM
NÁNARI
UPPLÝSINGAR.
HÚSGAGNAVERZLUN AXELS EYJÓLFSSQNAR, Skipholti 7, Rvík. Sími 10117-18742.
PANELOFNAR
LÆGRI HITAKOSTNAÐUR
BETRI HITANÝTING
HÆRRA HITAGILDI
LeitiS ekki langt yfir skammt.
PANELOFNAR uppfylla allar
kröfur sem gerðar eru til mið-
stöðvarofna í dag.
Látið PANELOFNA einnig í
yðar hús.
Leitið tilboða — stuttur af-
greiðslufrestur.
ÍSLENZK FRAMLEIÐSLA.
•«»»»■

■ :
i :

ii íí

: .
•'•i;' ■■•■: iíÍKs:
\ . :ý. ■:': ■ ■■ :
:'■ ■
.■ ; .■;■ . .
■r: f.

.x ■::•: ::
■>. :■■■: :■:■: ■
•<■ .

ÍÉ -

——.............■ ■ -■..........- ---------- ■ . ............... . •------ -------
Söluumboð:
HITATÆKI H.F.
Skipholti 70,
sími 30200