Þjóðviljinn - 19.12.1970, Blaðsíða 33

J ÓLABLAÐ — 33
JÓLAGJÖFIN
Eftir ELISE OTTESEN JENSEN
(Norska bvenréttinda-
konan Elise Ottesen
Jensen ritaði á efri ár-
um sínum merka bóik
um bairáttu sína gegn
hleypidómum og hind-
urvitnum aldarfarsins.
Maður hennar var
sænskur sósíalisti, kunn-
ur á sínum tíma fjnir
andstöðu gegn styrjöld-
um. Elise segir hér frá
bemskuheimili sínu.
Síðar í bókinm segir
hún raunasögu „litlu
systur", sem varð fóm-
arlamb hörtoulegra sið-
gæðishuigmynda, þó að
Elise gerði allt, sem
unnt var, henni til
hjálpar).
-----Og hannig varð trað, að
úitla systir mín, með björtu
lokkana sína, varð mér æ ásit-
fólgnari, frá bví hún fór að
bylta sér í vöggunni með
sferingilegum tilburðum. Og um-
hyggja mín fyrir henni vairð
engu minni en fullorðna fólks-
ins.
Það var eitt kvöld, þegar hún
var, að mig minnir, fjögurra
ára en ég níu, að mikil yfir-
heyrsla varð í borðstofunni.
Þetta var á laugardegi. Stóra
baðkerið frá biskupsheimilinu,
bemstouiheimili mömmu, var
borið inn í bam aherbergið.
Ofninn stóð glóðheitur í hiom-
inu, kyntur með mó.
Það ríkti notalegur heimilis-
friður inni, þegar faðir minn
kallaði okkur skyndilega inn i
borðstofuna. Margrét, elzta
systir miín, sem var heima f
jólaleyfinu, hafði fundið syteur-
pokann undir höfðalagi Mörtu
og Kötu.
Hver var þjófurinn? (Þögn).
Hver hafði stolið sykurpok-
anum hennar mömmu? (Stein-
hljóð). Faðir ykkar heimtar
svar.
Þá tók faðir okkar sig til og
flengdi elzta bamið. Enginn ját-
aði neitt.
Þá flengdi hann bað næst-
elzta. Engin játning.
Þegar röðin var komin að
mér, eftir aldri, var hann orð-
inn mjög æstur. Lófi hans, sem
var mjúkur, þegar hann klapp-
aði oktour, skellti nú, svo að
............................. <S>
atrix verndar,
atrix
fegrar
Qlyxtnn Handcreme
háir smellir heyrðust. SjáMur
hlaut hann að finna tdl. Ég var
vön flengingum og vissi af
reynslu, að færí ég að gráita
mundi barsmíðin hætta. En ég
vildi ekki gráta. „Lemdu mig
bara. Ég skal hetfna mín, þeg-
ar ég er orðin stór“, hugsaði ég.
En allt í einu flaug mér í hug,
að nú væri röðin toomin að
litlu systur minni. En aldrei,
aldrei skyldi hún verða barin
svona. Og ég sagðist hafa stolið
syíkrinum.
Þá barði hann mig á ný fyrir
að hafa etoki játað fyrr og látið
flengja systkini mín salklaus.
Elckert minna systkina var
svona iila innrætt. Alltaf var
það svona með mig.
Þar næst var oktour öllum
skipað í rúmið, ljósið slöktot og
okkur sagt að lesa Faðir vor,
þegja síðan og sofna. Ég man,
hvað mig langaði til að afsegja
þetta. Mér fannst Guð ætti að
hjálpa mér. En hann var víst
lílvur öðrum feð'rum. Mér lá við
að hata hann. Ég vaktí og grét.
Bjarminn frá ofinum flökkti
draugalega í myrkrinu. Þá sé ég
einhvem læðast yfir geislann,
og blessuð Marta systir mín
hvíslaði að mér: ..Hvers vegna
játaðirðu ekki undir eins?“
Indælt var það, að leggja
hendurnar um hálsinn á henni
og hvísla: „Ég gerði það ekki.
En ég vlldi ekki, að hann berði
Lillu".
Mörgum árum seinna vorum
við öll systkinin saman komin
við brúðkaup Mörtu. Þá spurði
ég, hver hefði stolið sykrinum.
Bróðir minn játaði sökina
sneypulegur. En eins og hann
sagði, datt honum ekki í hug,
að ég yrði svo heimsk að játa
(og fá tvær flengingar).
Nokfcrum árum etftir þennan
atburð fór enn verr fyrir mér.
Þó stal ég í raun og veru. Faðir
minn flengdi mig, þvi miður,
ekki þá. Hegningin var mifclu
verri en fflenging, og mig svíður
undan henni enn í dag:
— — Ég getok í sunnudaga-
skóla. Það var mér nýjung. Og
sunnudagaskólinn hafði tom-
bólu. Hvílíkt kvöld! Hvílíkt
ævintýraland! Meðal hlutanna
var brúða með hrokkið silkihár.
Hún var í sofckum og með
latokskó á fótum, sem hægt var
að hneppa. Hatt hafði hún á
höfðinu með ljósrauðri slæðu.
Framhald á 34. síðu.
Samvinnumenn
verzla við sín eigin samtök. Vér höfum flestar algengar
neyzluvörur á boðstólum.
Óskum viðskiptavinum vorum
gleðilegra jóla
og farsæls komandi árs og þökkum viðskiptin á liðna
árinu.
KAUPFELAGID INGÓLFUR
Sandgerði.
FRAMLEIDUM ÚR PLASTI
ALLSKONAR UMBÚÐIR
DÓSIR
GLÖS
FLÖSKUR
BRÚSAR
Sigurplast hf.
Elliðavogi 117. Sími: 35590 - 32330
Stjórn Aiþýöusambands
íslands óskar öllum
sambandsfélögum og velunnurum
verkalýössamtakanna
gleöilegra jóla!
i
t
t
*
I