Þjóðviljinn - 19.12.1970, Blaðsíða 30

30 — J ÓLABLAB
Fullorðið fólk er ósjálfstæðir
aumingjar. Sendilherrann á
Júpíter sagði, að þeir þar á
Stjömulandinu spyrðu bömin
ráða.
Lilli: Hvaða sendiherra ertu
að tala um góða?
Nanna: Sendiherrann á Júpí-
ter eftir Kamban. Hvað ex
þetta? Hefurðu ekki lesið bæk-
ur Kambans?
Lilli: (Hlær) Þú ert gersemis
kraikkil
Lýður Pálsson: (Kemur að
sölugættinni) Hvað starfar bú
hér ungi maður?
Lilli: Ég afgreiði, eins og þú
sérð.
Lýður: Hér er engan að af-
greiða. Skólabörnin eru farin
fyrir góðri stundu. (Við Nönnu)
Farðu heim, bam.
Lilli: Hvað er þetta, maður?
Komdu seinna og komdu ekki
hingað.
Lýður: Nei. Hingað kem ég
og kem í tæka tíð. Farðu, bam.
Nanna: Til hvers kemur þú?
Lýður: Talarðu svona við full-
orðna? En þú mátt vita það.
Ég kem til að bjarga þér, bam-
kind.
Nanna: Og ég kem til að
bjarga þér, karlkind.
Lýður: Við björgjum elkki
hvort öðru, elsku bamið mitt.
Það verður hver að bjarga sér
sjálfur.
Lilli: (Við Nönnu) Þú skilur.
Hann er svolítið kenndur.
Lýður: Ungi maður, segðu
húsbændum þínum, að erindi
þínu hér sé lokið.
Lilli: Ég hélt, að við vissum
það sama báðir.
Lýður: Ég á engin einkamál
með þér. Ef þú ferð ekki
héðan, skulu allir fá að vita
það, sem við vitum.
Nanna: Farðu, karl. Ég skeyti
ekki um þig framar. Haraldur
ætlar að hætta — hætta að
vinna fyrir þau. Heyrirðu það?
Hann ætlar að hætta. Þú skalt
ekki koma honum í neina bölv-
un.
Lýður: Það leynir sér ekki,
hvaða verk þú ert að vinna,
drengtetur. (Við Nönnu) Ætiarðu
að guggna, litla hetjan mín?
Þá skiptum við um hlutverk,
og ég bjarga þér.
Nanna: Frá hverju? Ég sé
um mig sjálf.
Lýður: Veiztu, hver þsssi
maður er, bamið mitt? Munið
þið það úr bamalærdómnum
ykkar, að freistarinn bauð Kristi
mat, drykk og völd? . En. djöf-
ullinn hafði ekki vit á því í
þá daga, að gera sig að fagurri
konu — eða yngismanni, ef
stúlka átti í hlut.
Nanna: Ég hlusta ekki á
neinar sögur og ekkert guðsorð.
(Veður að honum reið) Hvað
hefur Haraldur gert? Ef þú átt
við það, að hann bauð mér í
leikhús, þá veit ég eklki betur
en vel upp alin börn fari í
leikhús. Og ég fer. Ég fer með
þér Haraldur. — En þú, gamli
hræsnaxi. Aldrei skal ég — —
Lýður: Aldrei skaltu hvað,
eisku bam? Segðu það. Segðu
það bara.
Nanna: Nei, aldrei. Farðu i
hundana, gamli hræsnairi. Aldrei
skal ég lesa þykkar bækur,
tál þess að verða þér til sóma
og gleðja þig. Aldrei skal ég
gala hér frammi fyrir þessu
lastábæli, til þess að draga þig
upp úr svaðinu.
Lilli: Nanna, hvað ertu að
segja?
Nanna: Þú skilur það. Láttii
ekki sem þú komir ofan úr
tunglinu. Þú veizt, hvað þau
hafa selt hér. En þú ert sak-
laus af því. Heyrirðu það? Þú
ert saklaus. Ég trúi þér Har-
aldur.
Lýður: Trúðu því, sem skyn-
semin er að segja þér, Nanna
mín.
Nanna: Þér trúi ég ekki. Ég
fer með Haraldi í leikíhúsið. En
þú ferð heim til konunnar
þinnar.
Lýður: Hvaða leikhúsþvaður
er þetta, bam. Farðu í leikhúá,
þegar þig langar til. En komdu
með mér héðan. Þú hefur stað-
ið í styrjöld ein. Og þú vinnur
hana, ef ég opna á þér augun.
Og ég opna á þér augun, þó
að það kosti alla þína gleði:
Þessi maður er ráðinn til að
telja þér huglhvarf og fá þig
til að þagna. Og hann leikur
ástfanginn mann. — Hana nú.
Þá hef ég ságt það.
Nanna: Þú lýgur.
Lílli: Hann er fullur, góða.
Nanna: Nei, hann segir satt.
Bg fann alltaf, að þetta var
eitthvað tmdaiiegt.
LUli: Hvað kemur þér þessi
unga stúlka við, kæri viðslfcipta-
vinur?
Lýður: Hún er dóttir mín. Ég
gaf hana? En hún vill endi-
lega vera dóttir miín. Nú er
engu að leyna. Og þama
standa sjálf heiðurshjónin, sem
allt selja fyrir peninga.
(Geirný og Starkaður koma í
ljós).
Geimý: Hvað — —
Lýður: Þetta gátuð þið eldd
varazt, þið þrjú, sem verzlið
með lán manna og líf. Þið töl-
uðuð of margt, svo að ég
heyrði. Ég skildi hálfkveðna
vísiu, al£ því að mér var málið
skylt.
Nanna: (öskrar) Þið seljið
mönnum heimsku þeirra,
eins og meistari Jón segir.
Pabbi, ég hef lesið alla Vída-
línspostillu. — — Ég stoal
aldrei líta í bðk framar.
Geirný: (Gengur til Lýðs) Ég
vissi þetta etoki. En það er
víst engin afsökun.
Nanna: Það er ekki satt. Ég
sagði þér það hér um bii, að
hann væri pabbi minn, og ég
hélt kannski, að eitthvað væri
ti'l gott í þér, og þú-----
Geimý: Mér flaug það í hug.
En ég þóttist fá sannanir fyrir
þwí, að þú værir ekki kjörbam.
Lýður: Hvaða máli skiptir
það? Hversvegna ætti að hlífa
henni og mér, ef engum er
hlíft?
Geirný: (Lágt) Ég vildi gefa
aleigu mína til þess að — til
þess að. — — Æ, munið þér
ekki eftir mér Lýður Pálsson?
Nanna: Aleigu þína! Allt,
sem þú hefur stolið.
Lýður: Bam!
Geimý: Segðu það bara
Nainna litla. Nú er engu að!
tapa. Þér getið kært okkur,
Lýður.
Nanna: Þið þérist. Naumast
er það fínt fólk. Ætlið þið að
þérast í tuigthúsinu?
Lýður: Aumingja litla stúlk-
an mín.
Nanna: Ég er enginn aum-
ingi. Ég vissi bara ekki, að
allir menn em óþoikkar.
Lýður: Þeir eru það heldur
ekki.
Nanna: Reyndu ekkd að
firæða mig.
Nanna: Segðu mór þá, hvað
ég get gert?
Nanna: Þú getur ekkert gert.
Þér treystir enginn.
Lýður: Elsku, litla bam.
Nanna: Br þig að dreyma
litlu bömin þín — eða kannsld
veslings konuna þína? Ég hugsa
oft til hennar, þó að hún sé
ekki mamma min. Þér þykir
hún heimsk. Fólk segir þajð.
Hún er það líka. Það eru bján-
ar, sem alltaf þegja og eru
þoílinmóðir. Og nú skal ég tala
hátt (öskrar): Edturbyrlarar!
Eituræbur! Burt með ykkur.
OKKAR BEZTU JÓLA OG
NÝÁRSÓSKIR.
HITTUMST HEIL Á NÝJA ÁRINU.
Óskum öllu s'tarísfólki okkar
gleðilegra jóla og góðs og
farsæls koimandi árs, um leið
og við þökkum gótt
samstarf á árinu.
STARFRÆKJUM:
Söltunaæstöð — Útgerð
— Fiskvinnslustöð —
Síldarbræðslu.
SÍLDAR-
VLNNSLAN H.F.
NESKAUPSTAÐ.
r@tring
teiknipennar
viðurkenndir úrvals pennar fyrir
atvinnumenn, kennara og námsfóik.
Rotring teiknipennar og teikniáhöld
fást í þægilegum einingum fyrir
skóia og teiknistofur..
PENNAVIÐGERÐIN
Ingólfsstræti 2 Sími 13271
SJÓMANNAFÉLAG REYKJAVÍKUR
óskar öllum félögum sínum
gleðilegra jóla og gæfuríks komandi árs,
með þökk fyrir samstarfið á árinu, sem
er að líða.
Sjómannafélag
Reykjavíkur

BÆJARÚTCCRD
RCYKJA VtKUR
óskar starfsfólki sínu
á sjó og landi
GLEÐILEGRA JÓLA
og góðs farsæis árs
i: &rno:
, M
L
[
[
3i