Þjóðviljinn - 19.12.1970, Blaðsíða 26

26 —’ J ÓLABLAÐ
í Borgarfirði.
legan hátt að ]3að væru eikfki
neinar lufsur sem hér væru á
ferð
Á Þyrli vorum við svo næstu
nótt. Þar var ágætt að vera og
nógir menn til að vafca yfir
stóðinu. Var það halft uppi undir
Þyrlinum og þar var gott að-
hald. Á Þyrli var gamall bær,
lílkiega nokkuð stór, með stofur
og göng til ýmsra átta, og ekká
gott að rata um hann fyrir
ókunnuga, eða svo fannst mér
að minnsta kosti.
Morguninn eftir var farið yfir
Hvalfjörð á fjö'runni heldur
innanávið frá Þyrli. Var það
dkfci lengi farið, því að hrossin
voru svo vdljug og ráfcust svo
vél eftir svo skínandi góðujn
vegi, og mig minnir helzt að ég
væri þá á þrúnu hryssunni
góðu úr Skagafirðinum og naut
hún sín vel þann spottann. Síð-
an lá leiðin yfir Reynivallaháls
yfir í Kjósina. Þá var stanzað
á Möðmvöllum, bæ sem er rétt
norðurundir fjallinu Esju, sem
allir Reykvífcingar fcannast við,
og setur ekki hvað minnstan
svip á útsýnið úr höfuðborg-
inni. Eftir stanzinn á Möðru-
völlum var lagt á Svínaskarð,
en það er leið sem oft var far-
in áður fyrr yfir Esjuna til þess
að stytta sér leiðina út með
öllum Hvalfirði.
Þama var snarþratt upp að
fara á fjallið eftir ruddum vegi
sem lá ýmist til hægri eða
vinstri. Vegur þessi var fremur
mjór svo að ekfci gátu mörg
hross farið samsíða. Ekki var
'hægt að fara utan vegar, þvi
að þar var tóm grjóturð og það
sem þurfti að fara fyrir hrossin
varð að fara fótgangandi og ég
man eftir því að ég var aðfibra
miig eftir urðinni meðfram
hrossastrollunni til þess að
herða á og passa og lét hnalkk-
hestinn rölta með rekstrinum
upp á fjallið og svo býst ég
við að flestir hafi gert ein-
hvem part af leiðinni, nema
rekstrarstjórinn sem teymdi
hest á undan og einn eða tveir
menn sem hafa verið á eftir.
Þetta gebk ágætlega og yfir
fjallið var stutt að fara, oig þá
var að príka sig niður aftur, og
það gefcfc einnig vel, en það
var bara miklu léttara eins og
öllum er kunnugt. Síðan vom
hrossin rekin í Geldinganes og
vom talin af okkar mönnum í
síðasta sinn um leið og þeim
var hieypt út í nesið, og Teit-
ur fékik fcvittun fyrir að hafa
slkilað réttri tölu.
Hver maður tók nú sína reið-
hesta og bjó sig undir að halda
heim. Sumir okkar fengu bíl að
Blikastöðum og skruppu til
Reylcjavífcur, en aðrir lögðu
strax á stað norðuir. Ég þekkti
fáa syðra, rétt kannaðist við
nokkrar manneskjur • og -vissi
ekki hvar væri hélzt fyrir mig
að koma. Mundi eftir því að
Kristín Sigurðardóttir . kaup-
kona hafði komið á heimili
foreldra minna að Brekkulæk
og datt í hug að spyrja eftir
henni. Mér var vísað á hvar
hún verzlaði, og þegar ég hafði
fundið hana að máli, bauð hún
mér strax inn og tók mjög vel
á móti mér. Gaf mér mjólk að.
drekka og brauð með og þegar
ég hafði borðað og dmfckið,
settist ég við glugga sém vissi
út að götunni, en þetta var
við Laugaveginn, og hoéfði um
stund á umferðina, og undrað-
ist fólksfjöldann sem streymdi
upp og niður götuna. Ég starði
á þetta heillaður um stund, en
brátt fór mig að syfja t>g gest-
gjafi minn hefur vist tékið eftir

Verkamannasamband
íslands
óskar öllum félögum sínum og
öðrum launþegum
gleSilegra jóla
og gæfu á kömandi ári,
með þökk fyrir samstarfið á ácrinu,
sem er að líða.
Verkamannasamband
íslands
því, og bauð mér að leggja
mig útaf í dívan sem ég þáði
og svaf þar nofckra stund. Þeg-
ar ég vaknaði var liðið að þeim
tíma sem ég þurfti að fara að
hitta félaga mína, en þessi góða
bona gaf mér að drekka aftur
áður en ég lagði af stað.
Fór ég þá niður að verzlun
Jes Zimsen; þar þékikti ég einn
verzlunarmanninn, Harald Sig-
urðsson. Hann var 'frændi okk-
ar Ófeigs, og þar var Ófeiigur
þá kominn, og ég býst við að
við höfum féngið bdlinn þang-
að, þó að ég muni það ekiki
fyrir víst, en eftir litla stund
var lagt af stað upp að Blifca-
stöðum aftur.
Þegar þangað kom tóbum við
okkar hesta, og hélduim nú á
þéttingsferð heimleiðis. Þegar
upp í Hvalfjörðinn kom voru
sumir famir að syn.gja hátt og .
leyndi sér ekfci að þeir höfðu
einhverja hiressingu fengið í
höfuðstaðnum. Einbum msrn ég
eftir Helga Daníélssyni, en
hann góndi upp í loftið og
söng ýmsar skrítnar vísur, eins
og þessa:
1 Ef víð finnum Eyþór að máll
alltaf logar í hausnum á Páli, ^
Og svo þessa:
Mesta gull í myrkri og ám
mjúkt á lullar grundum.
Einatt sullast ég á Glám
og hálfifullur stundum.
Helgi átti glámóttan hest,
heldur illa útlítandi eins og
flestir hans hestar voru. Og
ýmislegt fleira söng hann, svo
gerði hann smélli með svipu-
ólinni og var allvígalegur.
Ófeigur frændi minn hnippti
stundum í mig þegar mest var
fjörið, ef við vorum samsíða.
Það var komið myrkur þegar
við komum upp í Hvalfjörð, en
áfram var haldið að Þyrli. Þar
lögðum við okkur. Einn hest
var Hélgi Daníelsson með í
ferðinni sem var vel útlítandi.
Var það grár folli, fimm vetra
gamall, Dg var ihann oft að
bjóða mér hann og mig lang-
aði ósköp mikið til að kaupa
hann, en það vildi mér til að
það var alveg vitlaust verð sem
hann setti upp á hann, en það
var kr. 1000,00, eða 2—3 meðal
hestverð á útflutningsmaricað-
inn, og langt írá því að ég gæti
greitt það. Hélgi notaði þennan
hest mjög lítið, bom rétt aðeins
á balk honum, helzt á kvöldin
þegar verið var að fara heim á
bæina til að gista, og þá sá ég
til hans. Gangrými virtist vera
lítið, rétt aðeins greip á tölt-
spori fram af fetinu, en frekar
óverulegt þó. Bar sig hátt, og
var fallegur, einkanlega fram-
parturinn. Höfuðið fritt og háls-
inn vel settur að bógum, en
snoppan kom fiull mikið fram,
svo að hnafckabeygjan hefur
víst eikki verið nógu góð. Dá-
góður vilji virtist vera í honum
og Helgi sagði „að hann væri
alveg fuðrandi“, og það hefði
verið ósköp auðvelt að ofbjóða
honum því hann var mjög lítlll.
Þegar ég kom á þak honum til
að prófa hann, fiann ég ekki
anmað en það sem þegair hefur
verið lýst, og var það lítið á
við góðu hnossin sem voru í
Skagafjarðarstóðinu og áður er
getið um
Árið eftir vorum við Helgi
samferða með stóran rekstur
markaðshrossa suður Kúluheiði
og Sand, og síðan um Kaldadal.
Var Gráni litli þá með í ferð-
inni. Sýndist mér hann heldur
hafa gengið í sig, eða að
minnsta kosti lítið farið fram.
Veturinn áður var mjög harður,
þ. e. veturinn 1919—1920. Er
alveg viðbúið að aumingja
Gráni hafi mátt kenna á því
eins og blessuð hrossin yfirleitt.
Frá Þyrli var farið í einum
áfanga norður í Húnavatns-
sýslu. Þegar upp í Borgarfjörð-
inn kom dreifðist hópurinn
stundum til ýmsra átta en rakst
svo saman aftur. Þannig man ég
©ftir því að við ÞDrbjöm vor-
um tveir einir saman og kom-
um þá að Sveinatungu. Þar
hiitti Þorbjöm tvær manneskj-
ur sem hann hafði verið sam-
tíða á Hvanneyri. Var það Karl
Á. Torfason, og stúlka sem Sig-
ríður hét og hafði verið við
þjónustubrögð á Hvanneyri.
Þetta sumar var starfrsébt edn-
hvers konar mjólikurbú í
Sveinatunigu og störffluðu þau
við það ásamt fleirum. Þar var
nýlegt fbúðarhús steinsteypt, og
var á-rtalið letrað á það yfir
dyrum en ekki man ég hvaða
ár það var Það þótti í mikið
ráðizt þegar Jóhann á Sveina-
tungu reisti þetta hús, og þurfa
að flytja allt efni á klölkkum
annað hvort neðan úr Borgar-
nesi eða norðan frá Borðeyri.
Þetta var með fyrstu húsum
sem steinsteypt voru í sveit hér
á landi.
Það var farið mjög að líða á
daginn þegar við Þorbjöm fór-
SAMVINNUMENN
Verzlið við eigin samtök — það tryggir
yður sannvirðL
íg
Kaupfélag
Svalbarðseyrar

Óskum öllum íélagsmönnum og öðrum
viðskiptavinum gleðilegra jóla og nýárs.
Þökkum fyrir gott samstarf á líðandi ári.
Kaupfélag Hrútfirðinga
Borðeyri.
.«>
GleSileg jól
Farsælt komandi ár.
Þokkum gott samstarf
Qg viðskip'ti
á liðnum árum.
KAUPFÉLAG ÖNFIRÐINGA^...........
Flateyri.

KAUPFÉLAG BORGFIRÐINGA
Borgamesi
óskar öllum viðskipta-
vinum sínum
gleSilegra jóla
og þakkar viðskiptin
á liðna árinu.
%
m m
%
Við þökkum viðskiptamönnum
okkar Bær og fjær viðskiptin á
yfirstandandi ári.
Gleðileg jól — Farsælt komandi ár!
KAUPFÉLAG
HVAMMSFJARÐAR
Búðardal
' 1