Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands


Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1965, Síða 89

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1965, Síða 89
90 ins og kýr, sem komin er niður fyrir 8 kg af mjólk á dag, þarfnast ekki kjarnfóðurs ef annað fóður er sæmilegt. 4. Margir virðast eiga erfitt með að hætta kjarnfóðurgjöf, en halda áfram að gefa kúnum kjarnfóðursleikju, 1 kg á dag, í marga mánuði eftir að nyt þeirra er orðin sáralítil eða engin. Hef ég oft ekki getað fundið önnur rök fyrir þessu hátterni en þau, að bóndinn vill ekki setja lágmjólka eða geldu kýrnar hjá, þegar hinum kúnum er gefið kjarn- fóður, finnst ekki muna mikið um svona smáslettu, en safn- ast þegar saman kemur og oft verður þessi kjarnfóðurhali furðu langur. Kýr, sem mjólka undir 8 kg á dag, eiga við eðlilegar að- stæður að komast af án kjarnfóðurs, að minnsta kosti þar til þær fara að nálgast burð, en réttmætt er að hefja aftur kjarnfóðurgjöf í hófi, Yz—1 kg á dag, svo sem 2—3 vikum fyrir burðinn. Æskilegast er þó, að kýrnar séu orðnar geld- ar áður, því að ella tefur kjarnfóðurgjöfin fyrir því að þær geldist. 5. Svo virðist, sem það sé alltítt, að kjarnfóður sé gefið í óhófi á sumrin. Um þetta er þó örðugt að dæma, því enn tíðkast það víða að beita kúm einvörðungu í úthaga og svokallaður ræktaður bithagi getur verið mjög misjafn að gæðum. Þó eru þeir margir, sem vitanlega beita kúm á rækt- að land, en gefa samtímis óeðlilega mikið kjarnfóður og það kúm, sem eru ekki í ýkja hárri nyt. Aðrir eru líka til, þótt undantekning megi kalla, er gefa ekki kjarnfóður á sumrin, en tekst þó sæmilega að halda nytinni í kúm sínum. Það skortir sjaldan afsakanir og undanbrögð, þegar bent er á þessar misfellur. Oft er því haldið fram, að sé kjarn- fóðrið tekið af kúnum, þá detti úr þeim mjólkin. Eg held þetta sé trú en engin reynsla og má í því sambandi benda á, að þeim, sem gera þetta, gefst það vel. Aðrir fullyrða, að þeir hafi svo lélega haga og hey, að þeir verði að gefa óeðli- lega mikið kjarnfóður. Þessu er örðugt að andmæla, en sé svo, virðist vera knýjandi nauðsyn að bæta bæði beit og hey á þessum stöðum, en hvort tveggja ætti að vera kleift. Við allnána athugun á þessum málum, hef ég sannfærzt
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103

x

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands
https://timarit.is/publication/268

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.