Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1974, Blaðsíða 4

aði til að nýta framleiðsluaukninguna, sem hin framleiðslu-
aukandi tækni hefur haft í för með sér.
Við vitum, að í 39. gr. Rómarsáttmálans er einnig kveðið
á um, að landbúnaðararstefnan eigi að tryggja stöðugan
markað fyrir landbúnaðarvörur. Þegar við lítum á þetta
atriði í samhengi við þær málsgreinar, sem áður er vitnað
til, birtist umgerð landbúnaðarstefnunnar. Hún er að sjá
íyrir því, að framleiðslunýjungar og rekstrarlegar nýjungar
séu hagnýttar í þágu landbúnaðarins svo fljótt sem auðið er,
samtímis því, að heildarframleiðslumagninu skuli haldið
niðri, þannig að framleiðslan vaxi ekki um of og söluvand-
ræði skapist og þar með of mikil verðlækkun á framleiðsl-
unni
Ég álít, að þetta sé orðið eitt mesta vandamál landbúnað-
arstefnunnar og leiðbeiningarþjónustunnar, en hún gegnir
því hlutverki að flytja landbúnaðarstefnuna út til bænda.
Nú vík ég aftur að skiptingu Cochrane á bændum í þrjá
hópa til að skýra þetta nánar.
Prófessor Cochrane segir: Ef framleiðslunýjungar eru
teknar í notkun hraðar en aukning markaðarins, sem fram-
leiða á fyrir, leyfir, þá kemur fyrr eða síðar að því, að þarf-
ir markaðarins fyrir landbúnaðarvörur eru mettaðar. Við
skiptum um frá vöntun yfir í offramleiðslu. Þá gerist eitt af
tvennu. í fyrsta lagi að, verðfall verði, þannig að verð lækki
niður fyrir kostnaðarmörk og hafi í för með sér, að bændur
bera minna úr býtum en sambærilegar stéttir. Hitt, sem get-
ur gerst, er, að tekið sé upp markaðsskipulag, þar sem um-
framframleiðsla er fjarlægð frá hinum almenna markaði,
þannig að unnt sé að halda uppi verði á þeirri framleiðslu,
sem á markaðnum selst. Þetta krefst fjárveitinga frá hinu
opinbera, sem útvega þarf með einhvers konar skattlagn-
ingu. Þetta leiðir til, að ávallt er fyrir hendi pólitísk and-
staða gegn því að það myndist umframframleiðsla, sem
losna þarf við með markaðsskipulagningu. Offramleiðslan
hefur því ætíð tilhneigingu til að lækka verð niður fyrir
kostnaðarmörk framleiðslunnar. Og þá er það, að líf færist
í tuskurnar í landbúnaðinum, eftir því sem Cochrane held-
6