Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1974, Blaðsíða 13
um verðmætum heldur hefur hún einnig byggst upp á þeim
svæðum, sem best liggja við markaði fyrir framleiðslu- og
rekstrarvörur. Afleiðingin er sú að fjöldi jarða í útkjálka-
sveitum hefur fallið úr byggð og þessi byggðarlög lagst í
eyði.
Það hefur lítið verið gert til að stöðva þessa þróun og
ástæða þess er sú, að við höfum ekki skilið né viðurkennt
orsakirnar, þannig að fært sé að fá samþykktar þær stjórn-
málaaðgerðir, sem nauðsynlegar eru til úrbóta. Við höfum
allt of lengi haldið fast í þá blekkingu að langtíma þjóðfé-
lagsvandamál verði leyst með skammtíma rekstraraðgerð-
um. Þegar það hefur svo sýnt sig, að afleiðingin er aðeins
aukin mannleg vandamál og verri nýting gæða landsins
höfum við haldið að við þyrftum aðeins enn meiri tækni-
væðingu.
Við viljum komast úr þessum vítahring og helst snúa þró-
uninni við, þannig, að landbúnaðurinn geti að nýju orðið
stöðugur atvinnuvegur, sem veiti örugga atvinnu og tryggi
nýtingu gæða landsins í hverju byggðarlagi og geti þannig
í lengd helgað sig stöðugri matvælaframleiðslu, en þá er
ekki um annað að ræða en að byggja framleiðsuna minna á
aðfengnum gæðum en í auknum mæli á gæðum byggðar-
lagsins sjálfs að nýju.
Þetta krefst algerra breytinga í landbúnaðaðarstefnumót-
un. I stuttu máli sagt verður hún að veita þeim framleiðend-
um góðar tekjur, sem eru snjallir að nýta heimafengin gæði
og vinnuafl við framleiðsluna, en þeim minna, sem fram-
leiða með hjálp aðfenginna gæða. Aðeins á þann hátt er
unnt að endurreisa landbúnað, sem tekur tillit til lang-
tíma þróunar þjóðfélagsins og varðveislu auðlinda í heimi
okkar, þar sem við lifum í ótta við skipbrot vegna orku-
skorts, mengunar og fólksfjölgunar.
Þýð. J.V.J og M.E.
15