Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1974, Blaðsíða 35

LÝSING Á RANNSÓKNAREITUM
Vorið 1969 voru valdir út rannsóknareitir í mismunandi
gróðurlendum á Víkurbakka, níu talsins. Flatarmál reit-
anna var 10x10 metrar. Voru þeir merktir með hælum og
einkenndir með rómverskum tölum. Reynt var að velja reit-
ina þannig, að innan þeirra væri sem sviplíkastur jarðvegur
og gróður, þúfur og halli svipað, og reitirnir væru jafnframt
gott dæmi um viðkomandi gróðurlendi. Af þessum níu reit-
um voru 2 í túni, 3 í ýmsu mólendi, 1 í mýri, en hinir í öðr-
um gróðurlendum. Síðar var svo valinn blettur í nýrækt á
bænum Selárbakka, sem kalið hafði um veturinn, og er
hann talinn hér á eftir, sem einn af rannsóknareitunum.
Hér verður reitunum lýst nánar, hverjum fyrir sig.
I. Gamalt tún, um 50—60 ára, rétt ofan við Víkurbakka-
húsið, halli um 2—3° í NA. Þéttur, samfelldur túngróður
með dálitlum mosa.
Aðaltegundir: Snarrót, vallarsveifgras, túnvingull.
Aukategundir: Brennisóley, hvítsmári, fíflar, túnsúra,
vegarfi.
Mosategundir: Rhytidiadelphus squarrosus (engjamosi),
Brachythecium spp. og Mnium spp.
II. Yngra tún, um 20—30 ára, upphaflega sáðslétta,
skammt sunnan við no. I, halli óverulegur. Gisinn grasgróð-
ur með litlum mosa.
Aðalteg.: Háliðagras, vallarsveifsgras, snarrót (í blettum).
Aukateg.: Hvítsmári, túnsúra, vegarfi, túnfífill, klóelfting.
Mosar: Brachythecium spp. og Drepanocladus uncinatus.
1 báðum túnreitunum er 10—12 sm, dökkbrúnt, húmus-
lag, með þéttum rótum (rótartorfa), þar undir gráleitt,
öskublandað lag, síðan gulleit og rauðleit lög til skiptis,
sem sýna, að túnið er gert á móajarðvegi.
III. Grasmór (snarrótarmór), skammt sunnan við Víkur-
bakkatúnið, stórþýft og fremur rakt (gegnsig), halli um
5—7° í N. Þéttur, samfelldur móagróður, með snarrót ríkj-
andi á milli þúfna. Mosi mikið áberandi í þúfunum. Húmus-
37