Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1974, Blaðsíða 72
Áður en sýnin voru möluð (1 mm sigti), var máli slegið
á lengd stráanna, eða blaðanna væru þau hærri, í hverju
sýni og meðallengd þeirra áætluð í sm. Sömuleiðis var
þroskastig sýnanna metið samkvæmt stigakerfi, sem gaf
tölugildið 1 fyrir lægsta þroskastig (óskriðið) til 14 (nálægt
blómgun).
Meltanlegt lífrænt efni var ákvarðað í grasinu í gler-
maga (in vitro). Prótein var ákvarðað með Kjeldahl aðferð,
fosfór með vanadat aðferð Qackson, 1958), kalí- og natríum
á logaljósmæli (EEL) og kalsíum, magníum, járn, mangan,
sink og kopar á logarófsmæli (EEL Model 240, AAS). Efna-
greiningaraðferðum verður að öðru leyti ekki lýst nánar
hér, en þeim sem áhuga hefðu á nánari vitneskju þeim
viðkomandi er velkomið að hafa samband við Rannsóknar-
stofu Norðurlands.
NIÐURSTÖÐUR OG ÁLYKTANIR
Hæðarmörk snarrótarinnar í Svarfaðardal virtust mun lægri
en í Kerlingarsniðinu. Var snarrót mjög vandfundin eftir að
náð var 300 metra hæð í Svarfaðardal en fannst allt að 550
metra hæð í Kerlingu. Kemur þetta vel heim og saman við
niðurstöður rannsókna þeirra Helga Hallgrímssonar og
Harðar Kristinssonar (1965) á hæðarmörkum snarrótar.
Þar segir að í útsveitum Eyjafjarðar (Rimar í Svarfaðardal
og Kaldbakur í Eyjafirði og þar fyrir utan) finnist hún að-
eins sem strjálingur í yfir 100 m hæð og alls ekki í yfir 500
m hæð. Hins vegar virðist snarrótin algeng upp í 500 m
hæð í Inn-Eyjafirði, en sem strjálingur eftir það upp í 700
m hæð, þar sem segja má, að hún hverfi með öllu. Þannig
er snarrót fremur láglendisplanta en hálendisplanta og
fremur innsveitar- en útsveitarplanta. Gera má þó ráð fyr-
ir að veðurfarið sé hinn afgerandi þáttur í þessu efni. í því
sambandi má vitna til norskra athugana (Solberg 1964). í
fjallatilraunastöðinni Berset í Suður-Noregi, sem er í u.þ.b.
1000 m hæð yfir sjó, var meðalhiti frá 15. júní til 13. ágúst
74