Frjáls verslun - 01.08.1981, Side 39

VANDAMAL
KVENNAí
ÁHRIFASTÖÐUM
Þótt hlutfall kvenna í heildarvinnuaflinu í landinu nálgist nú
50%, er hlutur þeirra í stjórnunar- og áhrifastöðum næsta lítill.
Fram á þetta var sýnt í grein í síðasta blaði og vakin athygli á
því að víða erlendis sæktist konum róðurinn misjafnlega vel.
Breska tímaritið International Management tók þessi mál
fyrir nýlega og hafði þá samband við fjölmargar konur í
áhrifastöðum í viðskiptaheiminum víða um lönd og spurði
þær um reynslu þeirra í starfi — vandamál, árekstra og sigra
— og samkeppnisaðstöðu í þessum karlaheimi sem við-
skiptin óneitanlega eru. Birtum við hér glefsur úr svörum
nokkurra þeirra og bætum víða við athugasemdum sem
byggðar eru á spjalli við íslenskar konur í svipaðri aðstöðu og
erlendu konurnar, en öll eiga svörin erindi til okkar.
Það er mikill og útbreiddur
misskilningur að menn séu betri
stjórnendur en konur vegna þess
að þeir séu raunsærri og láti síður
stjórnast af tilfinningum. Ef gerð
væri athugun á þeim fjölmörgu
óraunsæju ákvörðunum sem karl-
forstjórar hafa tekið gegnum árin,
mundi ég vilja sjá hana. Óraunsæi
liggur að baki mörgum ákvarð-
anatökum þeirra og eftir á verða
margir sérfræðingar í því að færa
rök fyrir þessum ákvörðunum.
(Frá Belgíu).
Athugasemd: Tilfinning er e.t.v.
ekki rétta oróið, heldur skilningur
— skilningur á því hvað er best
fyrir þjóðfélagið — og ákvörðun
sem tekin er á þeim grundvelli þarf
ekki að vera röng. Það ber oft við
að karlmenn taka ákvörðun af
óraunsæi — af hvötum sem ekki er
til að flagga, og er þá ekki vanþörf
á sérfræðingum til að skýra málin.
Konur í stjórnunarstörfum hafa
enn þunga byrði að bera. Ef karl-
manni í svipuðu starfi verða á
mistök er það bara vegna þess
að einhver John Smith var ekki
rétti maðurinn í starfið. En ef það
er kvenmaður sem gerir mistökin
er sagt: „Ég sagði þér það. Þetta er
ekki starf fyrir konu — hún getur
þetta ekki.“ (Frá Bandaríkjunum).
Athugasemd: Hér er á ferðinni
sú tilhneiging manna að alhæfa
um heildina af einstöku dæmi.
Eftir að ég lauk meistaraprófi í
rekstrarhagfræði leitaði ég víða
að vinnu og talaði við marga
starfsmannastjóra. Þeir voru allir
karlmenn og undantekningalaust
spurðu þeir: „Af hverju vill sæt
stúlka eins og þú komast í stjórn-
unarstarf?" Þeir voru mjög híut-
drægir í framkomu, og endirinn
var sá að ég gafst upp og stofnaði
eigið fyrirtæki. (Frá Bandaríkjun-
um).
Óttinn við að standa sig ekki
virðist meira áberandi hjá konum í
stjórnunarstörfum en körlum.
Ástæðan er kannski sú að á þetta
hefur lítið reynt hjá konum. Til
þess að manni mistakist eitthvað
verður hann að fá tækifæri til þess
að glíma við verkefnið. Konur eru
líka sakaðar um að forðast að taka
áhættu. Sá sem tekur áhættu er
að mínu mati sá sem fær tækifæri
til að takast á við eitthvað. Konur
39