Frjáls verslun - 01.10.1988, Blaðsíða 31

Oddrún í hópi samstarfsmanna. „Hér er enginn valdapíramíti. Ég geng til dæmis ekki um og minni alla stöðugt á
að ég sé yfirmaðurinn,“ segir hún.
sér menntunar. Hvernig er hennar
starfsframa háttað? Hún getur sjaldn-
ast einbeitt sér óskipt í starfi vegna
annarra skyldustarfa."
Oddrún talar einnig um viðhorf
fólks til karla og kvenna í ábyrgðar- og
stjórnunarstöðum. „Konur þurfa að
vera tvöfallt betri en karlar til þess að
vera teknar sem jafningjar þeirra. Ef
karlmaður stendur sig vel í starfi þá
liggur mér nú við að segja: Þó það nú
væri, miðað við þá aðstöðu sem hon-
um var og er búin. Ef kona stendur
sig vel í staríi og nær frama í atvinnu-
k'finu þá er ekki annað hægt en að dást
að henni vegna þess að hún hefur
orðið að leggja talsvert harðar að sér
en karlmaðurinn. Þetta vill því miður
oft gleymast þegar rætt er um þessi
mál og gjaman einblínt á neikvæðu
hliðarnar, þ.e. að konur firri sig allri
ábyrgð og vilji því ekki takast á við
kerfjandi störf.“
En hver er reynsla þín af því að
takast á við starf sem flokkast undir
hefðbundið karlastarf? Hefur þú orðið
vör við hina margumræddu karl-
rembu í samskiptum þínum við kerf-
ið?
„Nei, ég verð að segja alveg eins
og er. Ég hef alla tíð átt gott sam-
starf við karlana í
kerfinu," segir
hún brosandi.
„Éghef t.d.
aldrei feng-
ið að gjalda
þess að ég
sé kona í við-
skiptalífmu — og
heldur ekki notið þess,“
bætir hún við. „Aftur á móti held ég
að karlar eigi að mörgu leyti auðveld-
ara með að fá sínu framgengt í við-
skiptalífinu en konur. Þar njóta þeir
þess að vera í hinum ýmsu karla-
klúbbum þar sem samkenndin ríkir.
Þar hjálpa þeir hver öðrum eins og
kostur er. Ég held að konur í viðskipt-
um sé ekkert fyrirbrigði lengur. Það
er einfaldlega orðið það algengt að
konur reki fyrirtæki í dag. Sjálf hef ég
notið trausts Verzlunarbankans þar
sem mér er tekið eins og hverjum
öðrum viðskiptaaðila. Þar sem ann-
ars staðar gildir alltaf
sama reglan: Ef
viðkomandi
stendur í
skilum
skiptir ekki
máli hvort
hann er kona
eða karl.“ Hún
getur þess þó að margir
hafi gaman af því þegar konur sýna
frumkvæði og standa undir nafni við
rekstur fyrirtækja.
Oddrún neitar því þó ekki að oft
komi það fyrir að viðmælendur henn-
ar ávarpi hana með orðunum „elskan“
og „vinan“ og getur þess að slíkt fari
Við eigum ekki að reyna að vera „irtiir
karlarPað væri lítill áfangi í
jafnréttisbaráttunni.
31