Frjáls verslun - 01.10.1988, Qupperneq 74

FÓLK
JÓN H. BERGS:
SÆKIST EKKIEFTIR ÖÐRU AÐALSTARFI
Þegar Jón H. Bergs var aðeins 29
ára gamall gerðist hann forstjóri Slát-
urfélags Suðurlands. Það var árið
1957 og þótt Jón væri ungur að árum
þótti á þeim tíma ekki undarleg ráð-
stöfun að veita honum stöðuna. Faðir
hans, Helgi Bergs, hafði stjómað
fyrirtækinu í áratugi og um tíma var
Jón aðstoðarmaður hans. Jón var nán-
ast „fæddur inn í fyrirtækið“, eins og
hann segir sjálfur, og hann tengdist
því snemma sterkum böndum, svo
sterkum að það hvarflaði í raun aldrei
að honum að hætta hjá fyrirtækinu.
Síðan gerðist það einn vordag í apríl
1988 að Jón H. Bergs pakkaði saman í
skyndi og yfirgaf Sláturfélag Suður-
lands fyrir fullt og allt, eftir 30 ára
setu í forstjórastóli fyrirtækisins.
„Að sumu leyti var erfitt að yfirgefa
Sláturfélag Suðurlands en á hinn bóg-
inn var það viss léttir. Starfið var
ákaflega mikið og krefjandi og þau eru
ófá vandamálin sem ég hef þurft að
glíma við á 30 ára ferli. Ég er bjart-
sýnn og hef tileinkað mér að líta fram
á veginn og er því ekki hnugginn þótt
ég hafi látið af ævistarfi mínu. Það var
að mörgu leyti hollt fyrir mig að hætta
þótt ég hefði kosið að hverfa frá með
öðrum hætti en raun varð á,“ sagði
Jón H. Bergs er Frjáls verlsun innti
hann eftir því hvernig tilfinning það
hefði verið að ganga alfarinn út úr
aðalstöðvum Sláturfélags Suður-
lands.
Eins og flestum er kunnugt yfirgaf
Jón H. Bergs Sláturfélag Suðurlands
vegna ágreinings við stjórn fyrirtæk-
isins. Honum líkaði ekki ný og ger-
breytt stefna stjórnarinnar og vinnu-
brögð hennar voru honum ekki að
skapi. Hann varð að hætta. „Nú virð-
ist lögð höfuðáhersla á að framleiða
kjötvörur þótt manni sýnist enn meiri
þörf á að halda markaðsstöðunni í því
offramboði landbúnaðarvara sem nú
er. Ailar SS-búðirnar í Reykjavílg
Jón H. Bergs: „Ég er hissa á því sjálfur hversu skamman tíma það tók mig
að venjast þeirri tilhugsun að tengsl mín við fyrirtækið rofnuðu alfarið
daginn sem ég yfirgaf skrifstofu mína.“
nema ein, hafa verið afhentar aðal-
keppinautunum. Eiga memi að kyssa
vöndinn? Fullvinnsla skinna er hætt
hjá fyrirtækinu og hráefnið og sútun-
arverksmiðjan afhent aðalkeppinaut-
unum í kjöt- og skinnaiðnaðinum þótt
sútunarverksmiðjan hafi skilað góð-
um hagnaði, einnig á sl. ári. Ég tel
fyrirtækið nú allt of háð aðalvöru-
dreifendunum. Þeir krefjast lækkun-
ar vöruverðs og allt of langs og kostn-
aðarsams greiðslufrests."
Þú ert nánast fæddur inn í fyrir-
tækið og hefur starfað þar í yfir 30 ár.
Hefur aldrei komið fyrir þig, eftir að
þú lést af störfum, að vera óvart á
leiðinni á þinn gamla vinnustað?
„Nei, og ég er raunar alveg hissa á
því sjálfur hversu skamman tíma það
tók mig að venjast þessum umskipt-
um og þeirri tilhugsun að tengsl mín
við fyrirtækið hefðu rofnað alfarið
daginn sem ég yfirgaf skrifstofuna
mína. Ég hef nú mjög takmarkaða að-
stöðu til þess að fylgjast með rekstri
fyrirtækisins en þegar ég lét af störf-
um var Sláturfélagið eitt af efnuðustu
og virtustu fyrirtækjum landsins.
Samkvæmt ársreikningum fyrirtæk-
isins um sl. áramót var eiginfjárstað-
74