Morgunblaðið - 08.05.2001, Qupperneq 73

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 8. MAÍ 2001 73
Kringlunni 4 - 6, sími 588 0800
EINA BÍÓIÐ MEÐ
THX DIGITAL Í
ÖLLUM SÖLUM
FYRIR
1090 PUNKTA
FERÐU Í BÍÓ
JULIA STILES • SEAN PATRICK THOMAS
SAVE THE
LAST DANCE
I I I

Sýnd kl. 3.40, 5.50, 8 og 10.15. Vit nr. 216.
www.sambioin.is




Tvíhöfði
Sýnd kl. 3.50. Ísl. tal. Vit nr. 213
Sýnd kl. 5.45, 8 og 10.20. Vit nr. 173.
PAY IT
FORWARD
Sýnd kl. 3.45 Ísl. tal. Vit nr. 194
Sýnd kl. 5.55, 8 og 10.10. B.i.16 ára. Vit nr. 223
Joel Silver framleiðandi Matrix er hér á ferðinni með
dúndur spennumynd með topp húmor. Stefnir í að verða
stærsta Steven Seagal myndin frá upphafi í USA.
Frábær tónlist í
flutningi DMX!
Snorrabraut 37, sími 551 1384
FYRIR
1090 PUNKTA
FERÐU Í BÍÓ
www.sambioin.is
Sýnd kl. 5, 8 og 10.40. B. i. 16. Vit nr. 201. Sýnd kl. 5.40, 8 og 10.20. Vit nr. 173.
PAY IT FORWARD
Kvikm
yndir.c
om
HL Mb
l
Strik.i
s



Tvíhöf
ði
Sýnd kl. 5.45, 8 og 10.15. B.i.14. Vit nr 220.



KVIKMYNDIR.is



HAUSVERKUR.is



KVIKMYNDIR.com
What
Women
Want
Sýnd kl. 8.
Sagan er skrifuð af þeim
sem brjóta reglurnar.
Sannsögulegt meistara-
verk um óbilandi baráttu-
vilja. Robert De Niro og
Cuba Gooding Jr. hafa
aldrei verið betri.
2 fyrir 1
ÓSKARSVERÐLAUN
Sýnd kl. 5.30,
8 og 10.30.
Sýnd kl. 5.30, 8 og
10.30. Íslenskur texti.
Frá Óskarsverðlaunaleikstjóra Cinema Paradiso kem-
ur eftirminnileg og einstök mynd um ungan dreng og
konuna sem breytti lífi hans. Hin gullfallega Monica
Bellucci er Malena.Tilnefnd til 2 Óskarsverðlauna.



1/2
Hausverk.is



Hugleikur.

Ó.T.H. Rás2.



ÓJ Bylgjan
4
ÍTÖLSK PERLA Í ANDA LA VITA É BELLA OG IL POSTINO.

Kvikmyndir.is
Sýnd kl. 5.45 og 10.15
Sýnd kl. 6, 8 og 10.
Miði í Regnbogann gildir sem happadrættismiði fyrir PS2

HK DV
Aftur í
stóran sal!
HVENÆR leikur maður sveita-
tónlist – og hvenær leikur maður
ekki sveitatónlist? Sveitatónlistin (e.
country) hefur verið að skjóta rótum
hér á Íslandi að undanförnu; í marg-
víslegustu myndum. Til að mynda
hefur jaðarsveitatónlistin, með lista-
menn eins og Will Oldham, Giant
Sand og Lambchop innanborðs, ver-
ið að vinna nýbylgjusinna á sitt band
undanfarið ár; sveitatónlist með
þjóðlagakeim er komin upp á yfir-
borðið fyrir tilstilli myndar Coen-
bræðra „O Brother, Where Art
Thou? og dægurlagakennd sveita-
tónlist að hætti söngkvenna eins og
Shaniu Twain og LeeAnn Rimes nýt-
ur nú töluverðra vinsælda.
Þessi síðastnefndi geiri var nokk-
urn veginn í forgrunni í téðri sýningu
ásamt sígildri sveitatónlist manna
eins og Willy Nelson. Einnig var
nokkuð um þekkta slagara sem fylla
grátt svæði hvað sveitatónlistina
varðar en hafa verið vinsælir sem
undirspil við hinn enn vinsælli línu-
dans sem hefur verið stundaður
nokkuð grimmt hérlendis til sjávar
og sveita undanfarin ár.
Húsið var troðfullt og skemmtileg
stemning í gangi; margir létu sig
ekki muna um að koma í sveita-
múnderingu frá toppi til táar, kú-
rekahattur á höfði og þvíumlíkt.
Sýningin byrjaði svo af krafti.
Kristján Gíslason Evróvisjónfari
stormaði inn á sviðið með dansara
sér til fulltingis og söng slagarann
„Cotton Eyed Joe“ og peppaði upp
stuðið af mikilli fagmennsku. Síðan
tók hvert atriðið við af öðru en alls
voru flutt 22 lög. Sumt gekk afar vel
upp, t.a.m. söng Viðar Jónsson lag
Willy Nelson „On The Road Again“
skemmtilega og eins gerði hann sér
mat úr lagi Alan Jackson, „Chatta-
hoochee“. Hjördís Elín Lárusdóttir
fór vel með lag LeeAnn Rimes „How
Do I Live“ og Kristján söng hið
geysivinsæla lag Lonestar, „Amaz-
ed“, frábærlega.
Sumt gekk svo ekki eins vel upp.
Flutningur Önnu Vilhjálms á hinu sí-
gilda lagi Tammy Wynette, „Stand
by Your Man“, virkaði til dæmis
ekki, að mér fannst, og Guðrún Árný
Karlsdóttir réð ekki nægilega vel við
„I Will Always Love You“, enda lag
sem er fremur erfitt í flutningi. Lög-
in „Brown Eyes Blue“, í flutningi
Ragnheiðar Hauksdóttur, og „Is-
lands in the Stream“, í flutningi feðg-
ininna Eddu Viðarsdóttur og Viðars
Jónssonar, gengu ekki heldur upp.
Hápunktar sýningarinnar voru
svo innlegg þeirra Hallbjörns Hjart-
arsonar og Geirmundar Valtýssonar
sem sungu lög sem tilheyra hinum
smáa undirflokki sveitatónlistarinn-
ar – „íslensku kántríi“. Hallbjörn
söng að sjálfsögðu einkennislag sitt,
„Komdu í Kántrýbæ“, fataðist þar
flugið og söng viðlagið því fjórum
sinnum í röð! Hann kom svo tvíefldur
til baka síðar og söng lagið „Hund-
urinn Húgó“ af þvílíkri innlifun og
listfengi. Besta atriði kvöldsins og
áhorfendur vel með á nótunum. Geir-
mundur var ekki síðri, alger stuð-
bolti sem kann heldur en ekki lagið á
að koma fólki í gírinn. Geirmundur
getur hvorki sungið né dansað en sá
kann að vefja lýðnum um fingur sér!
Dansarar stóðu sig með mikilli
prýði, sérstaklega var gaman að
fylgjast með hópi áhugamanna
dansa línudans. Hnökralaust var það
alls ekki en áhuginn og ástríðan
skein úr hverjum andlitsdrætti.
Hljómsveitin var og frábær, enda
valinn maður þar í hverju rúmi. Sýn-
ingin endaði svo með fiðluhasarnum
sem lagið „Devil Went Down to Ge-
orgia“ er. Dan Cassidy hamaðist á
fiðlunni á meðan Jóhann Örn dansaði
við djöfulinn og endaði atriðið með
sprengingum og látum. Flott atriði
og það hefði mátt vera meira um
svona útfærslur í sýningunni.
Að lokum er réttast að tæpa að-
eins á nokkrum hlutum sem komu
mér spánskt fyrir sjónir. Margir
söngvaranna náðu t.d. alls ekki am-
eríska sveitarómnum, ef svo mætti
kalla, sem einkennir upprunalegu
lögin. Svo er um ¾ hlutar sýningar-
innar voru búnir fannst mér líka sem
hún hefði verið heldur einsleit, ekki
mikil útfærsla eða sniðugheit í kring-
um einstök atriði. Einnig er líka
hætta á því; þegar verið er að keyra
fjölda ólíkra sýninga með sama
mannskapnum, að lögin líði fyrir það
að fólk er, eðlilega, ekki á kafi í við-
fangsefninu. Í þessu tilfelli eru
söngvararnir t.d. ekki „sveitasöngv-
arar“. En þetta er eðli svona „Veg-
as“-sýninga, tilgangurinn er að
herma, endurspegla. Og á þessu
kvöldi, eins og gengur og gerist,
tókst það stundum ágætlega en
stundum miður.
Það ríkti kátína í salnum og fólk
skemmti sér auðsjáanlega hið besta
meðan á sýningunni stóð. Margt af
því sem ég hef verið að telja fram má
enda skrifa á það að hér var um
frumsýningu að ræða og því á enn
eftir að slípa hana til og fága.
Lífið er línudans
B r o a d w a y
Sýningin Country Festival 2001
Sveitasöngvar – Sveitaball á Broad-
way,föstudaginn 4. maí, 2001.
Kynnir og dansstjórnandi er Jó-
hann Örn Ólafsson en tónlistina sér
Gunnar Þórðarson um ásamt
hljómsveit.
SÖNG- OG DANS-
SKEMMTUN
Arnar Eggert Thoroddsen
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
Hallbjörn Hjartarson söng lag-
ið „Hundurinn Húgó“ af mikl-
um myndarbrag.
TÓNLIST/
DANS
SIGUR RÓS er nú
stödd á yfirgripsmiklu
tónleikaferðalagi en
uppselt hefur verið á
nær alla tónleikana.
Umtal um sveitina hef-
ur og verið mikið und-
anfarið í erlendum
blöðum. Á dögunum
fékk hún góða dóma
fyrir fyrstu tónleika
sína í Los Angeles í
Variety en blaðið segir
tónlistina hafa trúar-
legt yfirbragð. Sigur
Rós er sögð hafa sér-
stöðu gagnvart öðrum
hljómsveitum og að sú
sérstaða liggi ekki síst
í því sem kallað er „yf-
irnáttúruleg góðvild“.
Tónlistinni er líkt
við þá tónlist sem
heyra má hjá Brian
Eno á plötunni Music
For Airports auk þess
sem blaðamaður segir
að greina megi áhrif
frá Bítlunum, Pink
Floyd, Low, Stereolab og
Mercury Rev.
Hljómsveitin er sögð vera allt
annað en sjálfumglöð og hroka-
full og að tónlist þeirra sé að-
gengileg þrátt fyrir að vera sér-
stök. Vakin er athygli á því að
Jónsi, söngvari hljómsveitarinnar,
syngi á íslensku, eða a.m.k. sínu
eigin sérstaka máli sem kallast
„vonlenska“. Hann segir þetta
enn fremur vera hljómsveitinni
til framdráttar. Dulúð er sögð
hvíla yfir flutningnum og áhersla
lögð á að rímnasöngur Steindórs
Andersens að íslenskri hefð hafi
passað vel inn í tónleikana en
Steindór slóst í för með piltunum
um mitt ferðalagið.
Steindór Andersen ásamt Jónsa.
Tónleikaferðalag Sigur Rósar
Góðir dómar í
Los Angeles
Morgunblaðið/Björg