Morgunblaðið - 11.05.2001, Síða 70

70 FÖSTUDAGUR 11. MAÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ






  
 

   





 

 



  
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100  Símbréf 569 1329
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
MARKVISST hefur verið unnið að
því hérlendis undanfarin ár að
koma Íslandi inn í Evrópusamband-
ið. Ýmsir hagsmunaaðilar í verslun
og viðskiptum einblína á peningaleg
hlunnindi sem þeir telja sig fá við
inngönguna. Þeir eiga svo sína
fylgifiska innan stjórnmálalífsins í
landinu.
Sjónarmið slíkra aðila taka ekki
mið af þjóðlegum forsendum. Það
er ekki verið að velta því fyrir sér
hverju þjóðin verður að afsala sér,
hugsunin snýst öll um það hvernig
hið stóra ego getur grætt sem mest
á aðildinni. Við þá sem hugsa með
þessum hætti þýðir ekki að tala um
þjóðlega heildarhagsmuni. Þeir
skilja ekki slíkt tal. Sjálfstæði þjóð-
arinnar er í þeirra augum aðeins
hentug skiptimynt og að þeirra
mati má versla með það eins og
annað. Fullveldisafsal er líka versl-
unarvara í þeirra augum og spurn-
ingin sem þeir setja fram þegar slík
viðskipti ber á góma er bláköld: “
Hvað fæ ég í staðinn? Og samráðs-
fundirnir að tjaldabaki eru fjöl-
margir og matarkörfublekkingarn-
ar hannaðar af vísindalegri ná-
kvæmni.
Aðalmarkhópurinn sem Evrópu-
sinnar beina áróðri sínum að, er
unga fólkið.
Þar er innrætingarherferðin á
fullu. Því er stöðugt haldið að ungu
fólki, og ekki síst því sem meiri
menntun hefur, að það muni fá svo
margföld tækifæri til að láta að sér
kveða á nánast öllum sviðum, ef við
bara göngum í Evrópusambandið.
Um leið er gert lítið úr öllu því sem
er þjóðlegt og íslenskt. Talað er um
torfkofasjónarmið og gamaldags
viðhorf sem ekki eigi við í dag. Það
kemur ekki á óvart að ungir jafn-
aðarmenn séu framarlega í flokki
þeirra sem ólmir vilja komast inn í
Evrópudýrðina. Þeirra framtíðar-
sýn er að Evrópa verði farsældar-
ríki jafnaðarstefnunnar. Íslenskir
ungkratar horfa því með draum-
kenndri slikju í augum á stóru
krataflokkana á meginlandinu og
því er trúað að þeir muni ná fullum
völdum í stórríkinu er fram líða
stundir. En það er annað og meira
sem býr á bak við Evrópusamband-
ið en pólitískt afl krata.
Þar er á ferðinni ákveðin lang-
tímastefna öflugrar baktjaldahreyf-
ingar sem stefnir að því að leggja
álfuna undir sig. Að þessu sinni er
ekki hugsað til þess að beita stríði
til þess heldur mætti auðsins. Ís-
land þarf að varast að láta draga sig
inn í það ógæfuferli sem þar er á
ferðinni. Það mun afhjúpa sig innan
fárra ára og þá verður þjóð okkar
með pálmann í höndunum ef hún
hefur ekki látið innlenda og erlenda
óhappamenn skapa sér endurtekið
sjö alda víti.
RÚNAR KRISTJÁNSSON,
Bogabraut 21, Skagaströnd.
Brussell –
innrætingin
Frá Rúnari Kristjánssyni:
ÞAÐ hefur ekki farið fram hjá nein-
um Íslendingi að Davíð Oddsson átti
stórafmæli nú nýverið. Í tilefni af því
var langt viðtal í Kastljósi Ríkisút-
varpsins.
Þar bar margt á góma eins og við
mátti búast.
Meðal annars skýrði hann frá því
að hann væri alls ekki á leið út úr
pólitíkinni. Hann mundi bjóða sig
fram í öðru hvoru Reykjavíkurkjör-
dæminu. Þetta var í sjálfu sér engin
stórfrétt, flestir hafa sjálfsagt búist
við því. Hins vegar finnst mörgum
hann vera orðinn dálítið karlalegur.
Svo er hitt að sumir munu hafa búist
við að hann hætti ekki á að láta Sjálf-
stæðisflokkinn tapa í næstu borgar-
stjórnarkosningum. Margir búast
við að Reykjavíkurlistinn sigri í
þriðja skiptið ef núverandi meiri-
hluti býður fram sameiginlegan
lista. Annað mál er ef hann byði sig
fram sem borgarstjóraefni. Með því
tæki hann mikla áhættu, því ef svo
ólíklega færi að hann félli þá væri
hann dauður í pólitísku tilliti.
En mikið af umræðunni snerist
um einkavinavæðinguna. Það kom
glöggt fram hjá honum að hann ætl-
ar að nota næsta kjörtímabil til að
innsigla einkavinavæðinguna, þar á
meðal sjónvarpið og ríkisútvarpið.
Ég get sagt ykkur eitt lítið dæmi um
það; eftir að síminn var gerður að
hlutafélagi þá byrjuðu þeir á að
lækka verð á símtölum til útlanda en
hækka ýmis gjöld innanlands. Þeir
gengu meira að segja svo langt að
stórhækka mánaðargjaldið til ör-
yrkja. Áður borguðu öryrkjar ekk-
ert mánaðargjald, hvorki af síma út-
varpi eða sjónvarpi. En strax og
síminn komst í hendur einkaaðila,
öðru nafni kolkrabbanum. Það er
staðreynd að síðustu 10 árin hefur
stórgróðaöflunum vaxið svo fiskur
um hrygg að þeim sést ekki fyrir, fé-
græðgin eykst við vaxandi auðsöfn-
um. Þeir sem þora að kvarta undan
þessu eru kaffærðir í lygavaðli. Ég
horfði á sjónvarpið nú nýlega þegar
verið var að deila um harðari dóm á
eiturlyfjaþrjótunum, hugsanleg
hækkun úr 10 ára fangelsi fyrir gróf
brot í 12 ára. Össur og Guðmundur
Árni héldu a.m.k. 40 mínútna ræður
bara af því að þeir voru í stjórn-
arandstöðu því þeir töldu að dóm-
arar myndu dæma menn til þyngri
refsingar, það var engu líkara en
þeir væru að verja fíkniefnasmygl-
arana og vildu fara um þá silki-
hönskum. Ef til vill er það stefna
þeirra flokks.
SIGURÐUR LÁRUSSON,
Árskógum 20b, Egilsstöðum.
Einkavæðingin
Frá Sigurði Lárussyni: