Morgunblaðið - 09.12.2001, Page 25

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 9. DESEMBER 2001 25
Sjálfstætt apótek með persónulega þjónustu er góður nágranni
Hátalarar frá Chario Ítalíu og Amphion Finnlandi.
Til sýnis í Ármúla 19
Opið mán., mið., fös. kl. 17:15-18:00
laugardaga kl. 13:00-15:00 eða eftir samkomulagi.
Heimasíða http://www.simnet.is/rafgrein/
Upplýsingar í síma 565-0808 565-1466.
verji af landsfé þeirri fjárhæð, er
ætla má að nægi piltinum til lífsvið-
urværis erlendis í eitt ár, eða uns
hann er orðinn 16 ára að aldri og fær
um að vinna fyrir sér, og mætti telja
slíkt til sóttvarna.“
Landlæknir sendi síðan til stjórn-
arinnar svar Andrésar og segir að
hann hafi „skrifað augnlækninum
nánar um þetta mál og spurt hann
um hvort hann teldi ókleift, með var-
úð á heimilinu og lækniseftirliti, að
komast hjá smitun, því ómannúðlegt
væri að vísa drengnum úr landi
nema brýn nauðsyn krefði. Þá hefur
einnig verið leitað til Helga Skúla-
sonar augnlæknis með þennan sjúk-
dóm. Einnig hann telur greininguna
ótvíræða og gerir engu minna úr
smithættunni. Hann hyggur og
nauðsynlegt að vísa sjúklingnum
burtu.
Mér er fullkunnugt um að tillögur
augnlæknanna eru á góðum rökum
byggðar. Þar sem sjúkdómur þessi
ílendist er hann alvarlegur og hrein
landplága. Meðferð á honum er mjög
langvinn og margir missa sjón að
meira eða minna leyti. Sérstaklega
er hann talinn hættulegur þar sem
húsakynni eru þröng, en svo er víð-
ast hér á landi.
Smithættan er þá meiri. Ég tel því
sjálfsagt að banna sjúkl. að setjast
hér að. Um þá tillögu augnlæknisins,
að krefjast læknisvottorðs af öllum
útlendingum, sem setjast hér að, að
þeir hafi ekki þennan sjúkdóm, þori
ég ekki að svo stöddu að gera
ákveðna tillögu. Mér er það ekki full-
ljóst hvort slíkt væri framkvæman-
legt. Þá kæmu aðrir sjúkdómar til
greina t.d. samræðissjúkdómar.“
Eins og kunnugt er var rússneski
drengurinn sendur utan. Heilbrigð-
isstjórnin var lengi eftir þetta á verði
að trakóma bærist ekki til landsins.
Sem dæmi má nefna að árið 1949
þegar Esja kom með fjölda þýskra
verkamanna og -kvenna sem ráðin
voru til landbúnaðarstarfa hér á
landi voru augnlæknar sendir um
borð til þess að kanna sérstaklega
hvort nokkur væri með trakóma.
Á Hvítabandinu við Skólavörðustíg fengu augnlæknar sem ekki störfuðu á
Landspítala eða Landakoti inni með sjúklinga sína á árunum 1934–1968.
Bókin Brugðið upp augum – Saga
augnlækninga á Íslandi frá öndverðu
til 1987 eftir dr. Guðmund Björnsson
er gefin út af Háskólaútgáfunni. Bókin
er 236 bls. að lengd og prýdd fjölda
mynda.