Morgunblaðið - 09.12.2001, Qupperneq 38

MINNINGAR
38 SUNNUDAGUR 9. DESEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Látin er Sigurlaug
Þórey Johnson, kær
vinur um áratuga
skeið. Kynni okkar hófust upp úr
1960 þegar móðir mín Anika, bróðir
minn Þór og ég urðum nábúar
hennar í nýbyggðu fjölbýlishúsi í
Kringlumýri í Reykjavík. Kynnin
fóru hægt af stað en jukust þegar á
leið og loks varð hún eins og ein af
okkur í fjölskyldunni. Sigurlaug var
hlédræg, allt að því feimin, og fram-
an af vissum við lítið um ævi hennar
en vissum þó að hún var ekkja,
hafði misst eiginmann sinn eftir
stuttan hjúskap. En eftir því sem
tíminn leið og vinskapurinn varð
nánari kynntumst við lífshlaupi
hennar.
Sigurlaug fæddist í Vestmanna-
eyjum og voru foreldrar hennar
Þorsteinn Johnson, kaupmaður þar
í bæ og Sigurlaug Björnsdóttir.
Rúmum þremur mánuðum eftir
fæðingu Sigurlaugar lést móðir
hennar af afleiðingum veikinda í
kjölfar fæðingar hennar. Sigurlaug
ólst því upp hjá föður sínum og
skyldmennum. Þó að faðir hennar
vildi reynast henni vel í alla staði og
hún nyti góðrar umönnunar ráðs-
konu föður síns um skeið, setti móð-
urmissirinn mark sitt á barnæsku
hennar og uppvaxtarár og saknaði
hún ævinlega móður sinnar. Trú-
lega hefur móðurmissirinn átt sinn
þátt í að hún kaus að læra hjúkrun
þegar hún eltist og lauk hún námi
frá Hjúkrunarskóla Íslands árið
1946 og stundaði síðan framhalds-
nám í röntgenhjúkrun bæði í Nor-
egi og Danmörku. Kom oft fram hjá
henni að námsárin í hjúkrunarskól-
SIGURLAUG ÞÓREY
ÞORSTEINSDÓTTIR
✝ Sigurlaug ÞóreyÞorsteinsdóttir
Johnson fæddist í
Vestmannaeyjum 3.
nóvember 1922. Hún
lést á hjúkrunar-
heimilinu Skjóli
sunnudaginn 18.
nóvember síðastlið-
inn og fór útför
hennar fram frá
Fossvogskapellu 7.
desember.
anum hefðu verið góð
ár.
Sigurlaug gekk í
hjónaband með
mannsefni sínu, Her-
manni Gunnarssyni, í
júní 1948 en hann
hafði þá skömmu áður
lokið prófi í guðfræði
frá Háskóla Íslands.
Var hann vígður til að
gegna Skútustaða-
prestakalli í Mývatns-
sveit árið 1949 og
fluttu ungu hjónin þá
norður með Ragnheiði
dóttur sína nokkurra
mánaða. Þessi ár voru hamingjutími
í lífi Sigurlaugar. Hún unni Her-
manni hugástum og falleg er ljós-
myndin af þeim hjónum sem sýnir
Hermann skíra dóttur þeirra sem
Sigurlaug heldur undir skírn. En
hamingja Sigurlaugar reyndist
skammvinn því Hermann lést af
slysförum síðari hluta árs 1951 eftir
rúmlega þriggja ára hjónaband.
Það reyndist Sigurlaugu svo þung-
bært að nánast óbærilegt var og
jafnaði hún sig aldrei eftir þennan
missi. Eftir að við kynntumst henni
betur varð okkur ljós þessi mikla
sorg hennar og einnig hinn stóri
sess sem minning Hermanns skip-
aði í huga hennar og það breyttist
ekki þó að lengra liði frá andláti
hans.
Og samt er hann hér,
er sífellt hjá mér
hann, sem þó er löngu farinn.
(Sigríður Einars frá Munaðarnesi)
Eftir andlát Hermanns flutti Sig-
urlaug aftur til Reykjavíkur og hóf
störf á Landspítalanum og starfaði
þar þangað til hún lét af störfum
vegna aldurs. Ragnheiður dóttir
þeirra Hermanns fór í fóstur til
Bergþóru systur Hermanns og eig-
inmanns hennar, Kjartans Sveins-
sonar, og ólst þar upp til fullorðins
ára. Reyndust þau hjón þeim
mæðgum afar vel og var það Sig-
urlaugu mikil huggun að dóttir
hennar ólst upp hjá þeim góðu hjón-
um.
Án efa hafði hin sára lífsreynsla
Sigurlaugar sett mark sitt á hana
þegar kynni okkar hófust, en þessi
reynsla hafði ekki haft áhrif á hina
mörgu góðu eðliskosti hennar, ein-
staka gjafmildi, hjálpsemi, um-
hyggju og velvild. Hún vildi allt fyr-
ir móður mína gera og reyndi að
létta henni daglegt líf eins og kost-
ur var. Hún var okkur systkinunum
einstaklega góð og fylgdist með öllu
sem fram fór í lífi okkar og um-
hyggja hennar fyrir okkur breyttist
ekki þótt við flyttum að heiman.
Eftir rúmlega þriggja áratuga
sambýli flutti móðir mín af sínu
gamla heimili og trúlega hefur þessi
breyting reynst Sigurlaugu erfiðari
en við gerðum okkur grein fyrir og
þó að ég flytti í íbúðina sem verið
hafði mitt gamla heimili, var það
auðvitað ekki það sama. Um þetta
leyti fór að bera á veikindum hjá
Sigurlaugu, sem fóru stigversnandi,
þannig að hún þurfti loks að vistast
utan heimilis. Var það sárara en orð
fá lýst að horfa á hana hverfa okkur
smám saman og báðum við þess oft
að hún fengi lausn frá þessum erf-
iðu veikindum. Í áralöngu sjúk-
dómsstríði Sigurlaugar sýndi Ragn-
heiður dóttir hennar einstakt
æðruleysi og annaðist hana af slíkri
umhyggju að ekki verður betur
gert. Naut hún þar dyggrar aðstoð-
ar síns ágæta eiginmanns, Magn-
úsar Jóhannessonar, og barna
þeirra, Bergþóru og Jóhannesar.
Í kynnum okkar og Sigurlaugar
kom oft fram hve heitt hún þráði að
fá að hitta Hermann eiginmann
sinn aftur.
Háa skilur hnetti
himingeimur,
blað skilur bakka og egg;
en anda, sem unnast,
fær aldregi
eilífð að skilið.
(Jónas Hallgr.)
Í þessum undurfögru ljóðlínum
fullyrðir þjóðskáldið að ástvinir
verði ekki aðskildir. Við tökum
heilshugar undir það og hún veitir
huggun vitneskjan um að þau Her-
mann og Sigurlaug séu nú samvist-
um á ný eftir langan aðskilnað.
Við mamma og Þór sendum
Ragnheiði og fjölskyldu hennar, svo
og Bergþóru, mágkonu Sigurlaug-
ar, innilegar samúðarkveðjur og
þökkum Sigurlaugu fyrir langa og
góða samfylgd. Veri hún guði falin.
Áslaug Þórarinsdóttir.

 
 
  

  
    
  

      
  




 
 
 

 

  
  

    !" ##
 !$ %
#  &  '  " ##
(  )*+
#" ##
)*) +
# '$,- !" ##
$ , 
# - *!   " ##

 !( "$ (  
#
.
& 
 - !$
/ 



 
  
 

 






      
!"#$ % &' 
( )
*($    # ++
, -
 
  


      

  !"!#

$(.#.
/ 0 
$( $ /1-   ,)"2
#.
$( $2 3-41 
4 3 -
$( $ 5#$ 5 ,2
)  )"2#)  )  )"

 


  

 




 

   

 

   
  ! !  
   



    

  



 


    
  !

" 
     
   




  
    

 "
 
 



#
  

$$    $%%&
# 
$% &"
' "( () " $%

$' * "
$% $% &"+  
,%" " 
$% &"  $'  -"  $%
*.
$% &" &/  $%

$%
$% &"  -"'
 $%
 -'
$% $% 0 1& " &"
&-2 " 23"
Í dag hefði vinur
okkar og frændi
Vatnar Helgason orð-
ið 77 ára en hann lést
1. júlí sl.
Við viljum minnast hans í örfá-
um orðum og kemur fyrst upp í
hugann þakklæti, því það er ótelj-
andi allt það sem hann gerði fyrir
okkur og þá sérstaklega í kringum
búskapinn. Alltaf boðinn og búinn
HELGI VATNAR
HELGASON
✝ Helgi VatnarHelgason fædd-
ist 9. desember 1924
á Grímsstöðum í Mý-
vatnssveit. Hann lést
á Landspítalanum í
Fossvogi 1. júlí síð-
astliðinn og fór útför
hans fram frá
Reykjahlíðarkirkju
7. júlí.
að rétta hjálparhönd
og allt það sem hann
liðsinnti okkur í orð-
um, hvað mætti betur
fara og þægilegra að
framkvæma hlutina.
Þó svo hann gerði
stólpagrín af okkur og
hló mikið ef við vorum
sérstaklega klaufskar
svo ekki sé minnst á
blessaðan hamarinn,
honum þótti við frek-
ar ófagmannlegar
með hann, því ekki
rötuðu höggin alltaf á
naglahausinn; já, þá
hló hann og sagði: „Þú hefur ekki
lært á Sniðli.“ Allt hvað snerti bú-
skapinn þurfti hann að fylgjast
með. Oft var spurt: „Hverning er
heyið?“ Svo var tekin tugga úr
stabbanum og þefað rækilega af
og sagt: „Já, það held ég að sé ilm-
andi.“
Hann var mikill gleðigjafi, tók
öllu vel sem sagt var við hann og
var stundum fast skotið. Aldrei
varð hann orðlaus og ekki voru
skotin síðri sem maður fékk til
baka en því betur voru þetta aldrei
særandi skot hvorki frá né til. En
margs er að minnast og margs er
að sakna, því það er ótrúlegt hvað
svona lítill maður, eins og Vatnar
var, skilur eftir sig stórt skarð. En
minningarnar eru góðar og fyrir
það þökkum við með eftirfarandi
kveðskap eftir bróður okkar, Frið-
rik Steingrímsson, sem flutt var
við útför Vatnars og gert í orða-
stað hans.
Nú vil ég þér sveitina sýna
þann sælureit kvaddann ég hef
ó, varðveittu myndina mína
og minningar sem ég þér gef.
Á vatninu geislarnir glitra
sem gullregn af himnanna spöng,
og fjöllin í tíbránni titra
við töfrandi fuglanna söng.
Í varpa er sóley og súra
og suðandi flugur á vegg,
á hreiðrunum kollurnar kúra
af kærleika verma sín egg.
Og hólmarnir skrautblómum skarta
þar skrúðgarð í æsku ég fann,
ó, geym þessa sýn þér í hjarta
því þetta er vin sem ég ann.
Ég læt mig um dásemdir dreyma
til drottins er ferðin mín gjörð,
ó, faðir mér finnst að hér heima
sé fegursti staður á jörð.
Blessuð sé minning þín.
Herdís og Elín
Steingrímsdætur.

 

  
     

    
 

  
    ! "# $ 
%&#'# (
'
) '*' !+ " ,*$ -+ 

 $ 
) '-+  . $ / 0+''*'

) ''
) '*' .+ # $ 0+'-+ 

) '-+  .# ''
 0+'*'
'&
) '-+   '- ! $*'
'' -
) '-+  ! '''-)*'
1'12'*$1'1'12'(

 

 
     


  
  

 
 
     
  
 

 




 


  
 
 "#  $ #   % 

 

$&
' %