Morgunblaðið - 22.03.2002, Blaðsíða 37

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 22. MARS 2002 37
einstakt og þrátt fyrir ótrúlegar lýs-
ingar efaðist ég aldrei um sannleiks-
gildi þeirra.
Elsku frændi, nú er komið að
kveðjustund, megi Guð varðveita þig
og blessa minningu þína.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér
Og það er svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfin úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
Og lýsir um ókomna tíð.
( Þórunn Sig.)
Þinni yndislegu og samheldnu
fjölskyldu sendum ég og Tóta okkar
innilegustu
samúðarkveðjur. Hugur okkar er
hjá ykkur.
Gunnar Andrésson.
Á snöggu augabragði er tilveran
breytt. Í hörmulegu bílslysi á Kjal-
arnesinu lét Helgi Andrésson lifið –
um aldur fram. Þessi lífsglaði og
kraftmikli maður, sem vann um ára-
tugaskeið hjá Akraneskaupstað sem
lögreglumaður, rafvirki og eftirlits-
maður raflagna hjá Rafveitu Akra-
ness og Akranesveitu. Ekki aðeins
vann Helgi af trúmennsku og alúð öll
sín verk fyrir kaupstaðinn heldur
lagði hann einnig krafta sína í þjón-
ustu við stafsmenn bæjarins og var
formaður Starfsmannafélags Akra-
ness um langt skeið, í stjórn Lífeyr-
issjóðs Akraness svo lengi sem elstu
menn muna og sinnti að auki ýmsum
trúnaðarstöfum fyrir félag sitt. Og
ekki verður í fáum og fátæklegum
kveðjuorðum minnst á Helga Andr-
ésson án þess að nefna það ómet-
anlega framlag sem hann lagði af
mörkum varðandi orlofshús St. Ak.
en í þeim efnum eins og öðru vann
Helgi af einstakri ósérhlífni og bjó
félagsmönnum sínum glæsilega að-
stöðu. Hér er fátt eitt nefnt sem
kemur upp í hugann þegar þessi góði
drengur er kvaddur hinstu kveðju.
Sem formaður St. Ak. sótti Helgi
ætíð hart fram í þágu félagsmanna
sinna, en þeir fimm bæjarstjórar
sem hann glímdi við á þeim ferli bera
honum allir vel söguna – þó svo að
Helgi hafi oft náð fram því sem öðr-
um reyndist torvelt. Skipti miklu í
þeim efnum að ávallt mátti treysta
trúnaði Helga við úrlausn vanda-
samra verkefna og jafnan var hann
ráðagóður og hollráður. Það er mikill
sjónarsviptir að þessum öfluga
manni sem hafði með óeigingjörnu
starfi sínu áhrif svo víða.
Þann tíma sem ég hef verið bæj-
arstjóri á Akranesi átti ég bæði mikil
og góð samskipti við Helga um mál-
efni St. Ak. og Lífeyrsissjóðs Akra-
ness og á vettvangi Akranesveitu.
Hvar sem á þau samskipti er litið þá
reyndist Helgi mér ávallt vel, bæði
sem samverkamaður og vinur.
Skyndilegt fráfall hans leiðir huga
minn að því hversu mikilvæg þessi
samskipti voru og hve fátæklega er
þakkað fyrir það sem svo vel reynd-
ist. Skipti hvað mestu að ávallt var
hægt að eiga við Helga samtöl, sem
aðeins voru á milli okkar tveggja og
á síðustu mánuðum þegar ýmsar
breytingar gengu í garð varðandi
orkumálin á Akranesi var hann svo
sannarlega haukur í horni. Alltaf
tilbúinn að finna lausnir á málum
annarra en sjálfs sín og enginn var
honum fróðari um leyndardóma raf-
orkukerfis kaupstaðarins. Hverfur
með honum gríðarleg þekking og
reynsla sem öðrum er ekki gefið að
skila nema að hluta. Á síðustu vikum
áttum við samtöl um framtíðina og
þá staðreynd að Helgi átti aðeins eft-
ir tvö ár í formleg starfslok. Hann
velti ýmsu fyrir sér í þeim efnum
m.a. því að huga fyrr að starfslokum
í því skyni að verja meiri tíma með
fjölskyldunni og til að sinna öðrum
hugðarefnum. En örlögin tóku völd-
in af miskunnarleysi og við þau verð-
ur ekki deilt.
Helgi Andrésson var lítrík per-
sóna, öflugur liðsmaður þeim sem
hann liðsinnti, óeigingjarn og ötull í
öllu sem hann tók sér fyrir hendur.
Það er með djúpri sorg og söknuði
sem þessi góði drengur er kvaddur.
Við leiðarlok færi ég honum allar
mínar bestu þakkir fyrir eftirminni-
leg ár og góðar stundir um leið og ég
sendi Hafdísi og fjölskyldu hans
innilega samúðarkveðju. Ég veit að
sorgin er þung, en björt og fögur
minning um góðan dreng léttir byrð-
ina. Megi minningin um Helga Andr-
ésson lengi lifa.
Gísli Gíslason,
bæjarstjóri.
Helgi Andrésson, félagi minn og
vinur til margra ára, er fallinn frá
langt um aldur fram, en sem kunn-
ugt er varð hörmulegt bílslys honum
að aldurtila.
Helgi Andrésson var í hópi þeirra
manna sem lengst hafa setið í stjórn
BSRB og óhætt er að fullyrða að
flestir ef ekki allir þeir sem nú láta
að sér kveða á vettvangi samtakanna
muni ekki eftir þeim án hans. Helgi
var heilsteyptur og traustur, harð-
drægur í samningum og varð illa bif-
að ef hann taldi hagsmuni skjól-
stæðinga sinna í húfi. Hann var
skapmaður og funi og gat stundum
tekið á sig mynd eldfjallsins. En sú
mynd sem við eigum af honum er af
manni með gott hjartalag og hlýtt
viðmót.
Þegar Helgi hafði tekið að sér
verkefni mátti maður vita að það var
í góðum höndum. Og í hendur hans
létum við félagar hans í BSRB mörg
verkefni. Þannig hefur hann um ára-
bil verið fulltrúi bandalagsins í
stjórn Vinnueftirlits ríkisins, en hug-
ur hans stóð mjög til að vinna að
bættu vinnuumhverfi starfsmanna.
Ég minnist þess fyrir um tveimur
áratugum þegar ég sem fréttamaður
á Sjónvarpinu tók viðtal við Helga
um skaðsemi asbests. Hann vildi
vekja menn til vitundar, ekki aðeins
um það sem er skaðlegt í vinnuum-
hverfi okkar, heldur lagði hann einn-
ig áherslu á forvarnarstarf.
Þegar ráðist var í breytingar á
þjónustumiðstöð BSRB í Munaðar-
nesi fyrir nokkrum árum var Helgi
vakinn og sofinn að krefjast þess að
breytingarnar tækju mið af því að
skapa þægilegt vinnuumhverfi. Og
nú gaus eldfjallið ef ekki var farið að
vilja hans. Þegar hagsmunir starfs-
manna voru annars vegar var ekki til
nein málamiðlun. Ef þurfti að færa
vegg hér og brjóta gat á annan fyrir
glugga þá skyldi það gert og engar
refjar. Það var einmitt í starfi í
stjórn orlofsbyggða BSRB sem
Helgi naut sín hvað best. Þar hafði
hann ódrepandi áhuga og krafturinn
var mikill.
Margar minningar leita á hugann
úr samstarfinu við Helga. Við höfð-
um talað um að fara saman austur að
Eiðum til að líta eftir trjáplöntum
sem við tveir vorum ábyrgir fyrir.
Við höfðum nefnilega fengið það
verkefni á sínum tíma að ákveða
hvar trén skyldu gróðursett. Og þeg-
ar menn leyfðu sér að gagnrýna
hönnunina, sem félagar okkar gerðu
stundum í stríðni, stóðum við Helgi
saman og vörðum gerðir okkar. Það
gerðum við einnig í flestum málum
og öllum sem máli skipta.
Nú syrgjum við góðan dreng. Þeg-
ar ég fer næst að Eiðum mun ég
hugsa til vinar míns Helga Andrés-
sonar. Það mun ég vissulega gera
einnig á öðrum stundum. En nú er
hugurinn hjá Hafdísi, börnum,
tengdabörnum og barnabörnum.
Fyrir hönd BSRB færi ég þeim inni-
legar samúðarkveðjur.
Ögmundur Jónasson.
Kveðja frá
Starfsmannafélagi Akraness
Enn og aftur hefur umferðin tekið
sinn toll og eftir standa aðstandend-
ur, ættingjar og vinir lamaðir af sorg
þegar góður drengur kveður snögg-
lega í hörmulegu slysi.
Helgi Andrésson var einn af for-
vígismönnum StAk um áratugaskeið
og formaður félagsins í 21 ár. Hann
gegndi ýmsum trúnaðarstörfum fyr-
ir félagið á vettvangi opinberra
starfsmanna, m.a. mjög lengi í stjórn
BSRB. Honum var annt um aðbúnað
starfsmanna ekki síður en launakjör
þeirra, bæði innan og utan vinnu-
staðar og beitti hann sér mjög fyrir
því að félagið kæmi upp orlofshúsum
þar sem starfsmenn gætu átt griða-
stað í frítíma sínum. Hann var eld-
hugi í baráttunni fyrir bættum kjör-
um starfsmanna Akraneskaupstaðar
og engin erindi voru svo smá að hon-
um þætti ekki taka því að sinna
þeim.
Það þurfti lagni, hörku, þrjósku og
útsjónarsemi til að stýra stéttar-
félagi á sjöunda áratugnum þegar
samfélagið logaði í óðaverðbólgu og
félögin þurftu að taka á öllu sínu til
að halda í við ört hækkandi verðlag.
Þessa kosti hafði Helgi til að bera og
jafnframt því að vera hollráður fé-
lögum sínum, hafði hann trúnað for-
svarsmanna Akraneskaupstaðar til
að allir færu sáttir og ósárir frá
borði.
Starfsmannafélag Akraness
stendur í mikilli þakkarskuld við
Helga Andrésson fyrir óeigingjarnt
starf hans í þágu félagsmanna. Þó að
formennsku og stjórnarsetu í félag-
inu lyki, gegndi hann enn trúnaðar-
störfum fyrir félagið því reynsla
hans var mikils metin.
Við vottum Hafdísi eiginkonu
hans, börnum og öllum ættingjum
okkar dýpstu samúð.
F.h. Starfsmannafélags Akraness,
Valdimar Þorvaldsson,
formaður.
Við heyrum iðulega í fréttum um
alvarleg slys, líkamsmeiðsli og
mannslát. En það er fyrst þegar ein-
hver okkur náinn missir heilsu sína
eða er kallaður burt úr þessu lífi
langt um aldur fram að við skynjum
raunverulega hörmung slíkra at-
burða og þá sorg og þann missi sem
þeim fylgir.
Föstudaginn 15. mars sl., barst
mér sú sorglega fregn að samstarfs-
maður minn til margra ára, Helgi
Andrésson, rafvirki og hugsjóna-
maður um velferð og réttindi laun-
þega, hefði látist í hörmulegu um-
ferðarslysi.
Leiðir okkar Helga lágu fyrst
saman fyrir um tveim áratugum er
hann starfaði í nefnd á vegum Vinnu-
eftirlitsins, sem fékk það verkefni að
semja reglur um öryggisbúnað véla.
Þar kynntist ég strax einlægum
áhuga Helga á vinnuvernd og örygg-
ismálum. Reyndar kom í ljós að við-
horf okkar til þjóðfélagsmála voru
um margt lík og því urðu kynni okk-
ar nánari en ella. Seinna átti ég þess
einnig kost að kynnast honum betur
persónulega og Hafdísi eiginkonu
hans.
Helgi tók sæti í stjórn Vinnueft-
irlitsins í apríl 1993 og starfaði á
þeim vettvangi af miklum áhuga og
ósérhlífni allt til dauðadags. Hann
starfaði m.a. í vinnunefnd sem fékk
það umfangsmikla verkefni að skipu-
leggja innleiðingu reglna Evrópu-
sambandsins á sviði vinnuverndar
hér á landi eftir gildistöku EES-
samningsins.
Annað dæmi um framlag hans er
starf í vinnuhópi stjórnarinnar sem
tók saman ítarlega skýrslu um
starfsmannaheilsuvernd og lagði
fram tillögur um skipulega innleið-
ingu hennar hér á landi. Þar lagði
hann mikið og óeigingjarnt starf af
mörkum.
Eftir mínum kynnum af Helga þá
var hann athugull og gætinn jafnt í
leik sem starfi. Sem ökumaður hafði
hann verið einstaklega farsæll fram
að hinstu stund, óhappalaus með öllu
eftir því sem ég kemst næst. Þetta
hörmulega slys minnir okkur á
hversu skammt er milli lífs og dauða
í umferðinni, eitt augnablik, eitt sek-
úndubrot við óvæntar aðstæður ræð-
ur þar úrslitum.
Helgi var einlægur og hreinskil-
inn. Hann sagði það sem honum bjó í
brjósti og tók upp þau mál sem stóðu
hans hjarta næst hvenær sem tæki-
færi gafst. Hann var litríkur og eft-
irminnilegur maður. Það var hans
hugsjón að unnt væri að auka öryggi
og draga úr heilsutjóni með forvörn-
um. Hann lagði drjúgan skerf af
mörkum til framþróunar þeirra
mála. Við hjá Vinnueftirlitinu, stjórn
þess og starfsmenn, þökkum Helga
fyrir góð kynni og vel unnin störf.
Eiginkonu hans, Hafdísi Daníels-
dóttur, og fjölskyldu þeirra Helga
heitins vottum við innilega samúð
okkar.
Eyjólfur Sæmundsson.
 Fleiri minningargreinar
um Helga Andrésson bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.



 
   

    

 
 

 



 ! "



  
      
 #    $

 % 
&' %# 

 () #  %# 
 *#+  $

  ( () $ ( ( () &


   

 
,-./01*2* 0 

1 %

3 4. +55

       
 !6  $
7$ 7 

1 6  $

  6  $
. 
8 %# 

# 9! %# 

.%% %# 

6   $ &



:1*2* 0 

 % ;<



      
  ! $

*#  ! $ &
=
* 020* 00.:0

8 >?



    
    
    
!

"
 # 

$%

&"    
      . '   %# &

 
   

      
=-* 0 

%+ @  ) !

 

      
A
  $
 () .&.  %# 

 ! %# 

 !'& %# 
 !@ % $

      ( () $  )@@() &
( )
 
  

   '


=
=.0:0

6 # @B

    &*+
 
&   ,

-)   . 
/ "
 



0

*    1 
.2
! 96 %# 

0  !%# 
3 %  

  ! $
) !@ % %# 

!8 '   !%# 
  *#  

6  ! $
. 6   %# 
$ ( () &