Morgunblaðið - 22.03.2002, Blaðsíða 48

48 FÖSTUDAGUR 22. MARS 2002 MORGUNBLAÐIÐ






 


   
  


 
    
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
Stærðarmat
Undirmáls skríbentar órir
að gnæfandi skáldum gelta
og vilja af stalli velta,
svo stuttir sýnist þeir stórir.
Sharón
Er við trítilóðan bít,
auman vítisbarón
og glæpahít, sú gjörðin nýt
að gefa skít í Sharón.
Bússmenn
Deyfa þeir svengd með að svíkja
sál sína og allt sem þeir geta.
Og brauðfætur Bandaríkja
Búss er farinn að éta.
Aðgengi víns
Heimtar lúðulakaþing
léttari vínsaðgöngu.
Svona er að heita Samfylking,
sem er að verða að öngu.
Fer að höndum hættan ill,
hótar gröndum stútur.
Leysa úr böndum vímu, vill
víður blöndukútur.
Samþykkt box
Tómra hausa gjalla gögg:
Gegnum rausi bola,
því jafnt á daus sem höfuð, högg
heilalausir þola.
ÓLAFUR GÍSLASON,
Neðrabæ, Bíldudal.
Út um víðan völl
Frá Ólafi á Neðrabæ:
TILEFNI skrifa minna er grein
Birgis Baldurssonar í Morgun-
blaðinu 21. febrúar síðastliðinn,
sem birtist sem
svar við grein
séra Jóns Dalbú
Hróbjartssonar.
Þar ræðst hann
að kristinni trú
með mjög ómál-
efnalegum hætti
að mínu viti.
Það er rétt hjá
Birgi að með
framförum í vís-
indum hefur tekist að skýra ýmis
þau náttúrufyrirbrigði sem eiga
sér stað með vísindalegum hætti.
Samt eru afar fáir vísindamenn
sem leyfa sér að útiloka að guð-
legur máttur og hugsun búi þar að
baki, heldur hafa mjög margir vís-
indamenn styrkst í trúnni á tilvist
Guðs við rannsóknir sínar. Nægir í
því sambandi að nefna brautryðj-
endur á borð við Isaac Newton og
Albert Einstein. Einstein sagði
t.a.m. að hans uppgötvanir hefðu
styrkt hann í fullvissunni um tilvist
Guðs. Newton var mjög trúaður
kristinn maður og skrifaði raunar
fleiri bækur um trúna en um vís-
indin Vísindalegar rannsóknir sem
færa okkur heim sanninn um mikil-
leik náttúrunnar gefa, að mínu viti,
tilefni til að ætla að á bak við sköp-
unarverkið standi fullkominn hönn-
uður.
Ég fullyrði að það þarf býsna
sterka trú til að trúa því að röð til-
viljana hafi gert lífríkið að því sem
það er í dag! Ég tek einfalt dæmi:
Segjum svo að ég taki úrið mitt,
brjóti það allt og eyðileggi, safni
svo brotunum saman og setji í
poka. Síðan hristi ég pokann og
sturta úr honum á borðið. Þetta
geri ég aftur og aftur í þeirri von
að ,,áhrifamáttur tilviljananna“
valdi því að ég fái heillegt úr! Ég
leyfi mér að fullyrða að þótt ég
eyddi nokkrum milljörðum ára í
slíkar tilraunir myndu þær ekki
skila tilætluðum árangri! Það þarf
nefnilega vitræna hugsun til að búa
til heillegan hlut eins og úr eða
önnur tæki. Hversu miklu full-
komnari hugsuð þarf þá til að búa
til fullskapaða lífveru? Ef við skoð-
um okkur sjálf og lífið í kringum
okkur, teljum við þá raunverulega
líklegt að tilviljunin ein hafi ,,skap-
að“ okkur? Skyldi slík röksemda-
færsla geta flokkast undir það sem
greinarhöfundur kallar ,,rökvillu“
og ,,rörsýn“? Með þessum fullyrð-
ingum er ég alls ekki að gera lítið
úr þeim miklu framförum sem vís-
indin hafa skilað mannkyninu.
Ég get ekki séð að sú kristna trú
sem Biblían kennir stangist á við
vísindin. Það vita hins vegar allir
sem reynt hafa lifandi trú á Jesú
Krist, að þar er ekki neinn dauður
bókstafur á ferðinni, heldur lífg-
efandi afl sem torvelt er að koma
orðum yfir, en hefur breytt lífi
milljóna manna um allan heim til
hins betra. Það mun vissulega
halda áfram hversu mjög sem
menn reyna að gera trúna tor-
tryggilega og ata hana aur.
Með þessari grein tek ég ekki af-
stöðu til þess málefnis hvort að-
skilja beri ríki og kirkju. Ég tel þó
rétt að skoða það í fullri alvöru
hvort íslenska þjóðkirkjan væri
ekki betur komin sjálfstæð, frjáls
frá ríkisbákninu og íhlutun þess.
Við höfum mörg dæmi um frjálsa
kristna söfnuði sem vinna blómlegt
starf án þess að vera á spena hjá
skattgreiðendum. Á tímum trú-
frelsis og jafnréttis tel ég að þessi
hugmynd um aðskilnað ríkis og
kirkju sé orðin fyllilega raunhæf.
Ég tel hinsvegar alrangt að færa
þá umræðu niður á það plan að
ráðast að trúnni sem kirkjunni ber
að standa fyrir.
Þótt kirkjan þurfi að taka mið af
breyttum samfélagsháttum má hún
aldrei fjarlægja kjarnann úr sínum
boðskap sem er Jesús Kristur, orð
hans og verk. Sé hann fjarlægður
sitjum við uppi með kreddufullar
kennisetningar í líkingu við það
sem Birgir lýsti.
ÞORSTEINN MAGNÚSSON,
háskólanemi,
Eyjabakka 6, 109 Reykjavík.
Hver boðar
hindurvitni?
Frá Þorsteini Magnússyni:
Þorsteinn
Magnússon