Morgunblaðið - 07.07.2002, Blaðsíða 15

örugglega mörgum Íslendingum.
Það var líka gaman að hlusta á hann
og Braga Sæmundsson, bónda á
Breiðabliki, standa upp í veislu á
Miklaey og kveða af mikilli innlifun
íslenskar stemmur.“
Íslenski hesturinn mikil landkynning
Nú stendur yfir Landsmót hesta-
manna á Vindheimamelum en land-
búnaðarráðherra tók forskot á sæl-
una, mætti á landsmót í Manitoba
þar sem íslenskir hestar voru sýndir
og afhenti verðlaun. „Það er ógleym-
anlegt að hafa heimsótt Brett Arna-
son og fjölskyldu hans og vera allt í
einu staddur á landsmóti fyrir eig-
endur íslenska hestsins í Kanada og
Bandaríkjunum. Fjölskyldan hefur
útbúið mikla velli á eigin kostnað á
landi sínu, hún dýrkar íslenska hest-
inn, ræktar hann og sækir hann til
Íslands. Gestir voru víða að til að
taka þátt í keppninni og dómararnir
voru íslenskir, Magnús Lárusson og
Svanhildur Hall frá Gauksmýri í
Húnavatnssýslu og doktor Þorvald-
ur Árnason, sem býr í Svíþjóð. Þarna
kom upp í hugann hvað íslenski hest-
urinn er sterk landkynning. Hóla-
skóli er nánast alþjóðlegur skóli
varðandi íslenska hestinn og hestur-
inn tengir okkur best inn í þá ferða-
þjónustu sem við sjáum fyrir okkur í
landinu. Í heimsókninni á hestabú-
garðinn hitti ég meðal annars Maríu,
aldraða móður Bretts, og spurði
hana hvað henni þætti um íslenska
hestinn. Hún sagðist elska hann. Þá
spurði ég hana hvort hún hefði kom-
ið á bak honum. Hún sagði nei, „en
ég á mér þann draum í næsta lífi.““
Mikil auðlegð
Guðni Ágústsson og föruneyti
hans fóru á landbúnaðarsýninguna í
Lundar, sem hefur verið haldin ár-
lega í 50 ár. Hann segir að hin mikla
félagslega þátttaka hafi vakið sér-
staka athygli íslensku gestanna.
Bændur hafi komið í flotum á hinum
ýmsu tegundum búvéla sem hafi
þróast á 50 árum og verið gerendur í
sýningunni. „Innreiðin var glæsileg
og bændurnir sýndu hvernig gömlu
traktorarnir og landbúnaðarvélarn-
ar hafa breyst á 50 árum. Það var
líka mjög skemmtilegt að Sunnukór-
inn frá Ísafirði setti mikinn svip á
hátíðina og söng fyrir gesti. Ingunn
Ósk Sturludóttir, bóndakona úr Vig-
ur, söng einsöng, og við þetta tæki-
færi mátti sjá og heyra að það er
mikill áhugi hjá íslenskum kórum að
fara til Kanada. Að sama skapi er
áhugi hjá Kanadamönnum að fara til
Íslands með söngfólk og meðal ann-
ars var okkur sagt frá því að hópur
barna og unglinga, sem æfa og
syngja íslensk lög, hafi hug á því að
fara í söngferð til Íslands næsta
sumar.“
Mikið fjölmenni var við athöfnina
við styttu Jóns Sigurðssonar í
Winnipeg 17. júní og margir sóttu
landbúnaðarsýninguna í Lundar, en
nú stendur sem hæst undirbúningur
fyrir fjölmennustu hátíðina, Íslend-
ingadaginn í Gimli í byrjun ágúst,
sem gert er ráð fyrir að um 40.000
manns sæki. Guðni Ágústsson segir
að þjóðræknin leyni sér ekki í Mani-
toba og eftir að hafa kynnst henni
þyrsti hann í að lesa allt sem hafi
verið skrifað um vesturfarana. „Á
þessum hátíðum hugsar maður til
þess að fjórði hver maður á Íslandi
skuli hafa farið til Kanada undir lok
19. aldar og hvað þessu fólki hafi síð-
an vegnað vel í Kanada en um leið
hvað íslenskri þjóð hafi vegnað vel á
Íslandi undanfarin 60 til 70 ár og sé
einnig í fremstu röð. En þetta hefur
fyrst og fremst þau áhrif að ég finn
fyrir skyldleikanum við þetta fólk og
ég dáist að því hvað það hefur mik-
inn áhuga á því að ná sambandi við
sitt frændfólk. Sigmar Johnson,
bóndi á Ósi, og Hulda, kona hans,
spurðu mig til dæmis hvað íslenskur
maður gerði þegar hann kæmi til
Ástralíu. Ég sagðist ekki hafa hug-
mynd um það. „Kanadískt fólk af ís-
lenskum ættum eins og við, sem var
þar fyrir fjórum árum, fór beint í
símaskrána, leitaði uppi Íslendinga,
hringdi í þá og spjallaði við þá.“
Hvar sem Kanadamaður af íslensku
bergi brotinn fer um veröldina leitar
hann uppi Íslendinga til að spjalla
við þá. Þetta sýnir að við eigum
mikla auðlegð í þessu frændfólki
okkar vestanhafs.“
steg@mbl.is
David Gislason, bóndi á Svaðastöðum, sýnir Guðna Ágústssyni landbúnaðar-
ráðherra vélakostinn.
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 7. JÚLÍ 2002 15